Lees ook
De inflatie, boerenprotesten, corona; het zal een combi van alles zijn dat mensen nu meer langs de weg hun eten kopen. Een verslaggever van het AD maakte een ronde langs kleine stalletjes in het Groene Hart. Gehoorde argumenten om langs de weg te kopen zijn ‘lekkerder’, ‘onbespoten’, ‘vers’ en ‘op de kleintjes letten’. Want waar producten in de supermarkt door inflatie steeds duurder worden, geldt dat nog niet voor de prijzen van groenten en fruit in kraampjes langs de weg.

De meeste particulieren vragen maar een aardigheidje voor de producten in hun stalletjes. Een hobby moestuinier doet graag anderen een plezier met zijn teveel en het kan hen helpen om de eigen kosten te dekken.

Kopers en verkopers merken dat de producten uit kraampjes langs de weg populairder zijn geworden.

Verkopers verdienden meer dan voorgaande jaren en kopers grijpen vaker mis. "Ik heb de sperziebonen en appels nog niet aan de weg gezet, of ze zijn bij wijze van spreken al weg", zegt een verkoper. Wat ook meespeelt is dat dankzij corona wandelen en fietsen in populariteit stegen. Met wat minder haast ontdekken mensen opeens de kraampjes langs de weg.

Op voedseltocht gaan, heette dat tijdens de hongerwinter van 1944-1945. Stedelingen fietsten toen vooral uit nood langs boeren, maar ook toen bracht het wat plezier en vermaak.

Van de nood een deugd maken: 'Fietsen voor m'n eten'
Een eigentijds platform dat dit soort verkooppunten in kaart brengt is ‘Fietsen voor m’n eten’. Het is ontstaan in de regio Westland. Ondertussen zetten verschillende vrijwillige ‘voorfietsers’ hun eigen regio letterlijk op de kaart.

De bedoeling is om consumenten in beweging te krijgen en hen gezond te laten eten uit eigen streek. Met minder verpakkingsmateriaal, minder verspilling en steun aan de lokale economie.

Vertrouwen en prijs
Bij de onbemande kraampjes en koelkasten draait alles om goed vertrouwen. Wie kwaad wil, kan proletarisch winkelen en een product meenemen zonder te betalen.

Toch gebeurt dat niet vaak. Waar het wel vaak fout gaat, verdwijnt de koopwaar weer achter een deurtje of hek. Naarmate de prijzen stijgen en meer mensen voedseltochten zullen ondernemen, zullen hekjes en deurtjes ongetwjfeld een trend binnen de nieuwe trend worden.

stalletje koelkast langs de weg met eieren en jamAnnika de Jong voor FL Media


Gas, zon, wind en batterijen
Afgelopen week maakt het kritische Tweede Kamerlid Pieter Omtzigt de antwoorden op zijn Kamervragen over de Nederlandse gasvoorraad bekend. Het antwoord lijkt te duiden op een onbeheersbare stijging van de prijzen zolang Rusland de kraan van Nord Stream 1 in revisie houdt. Dat doet het land om strategische redenen: het uitknijpen van Europese consumenten om ze tegen hun regeringen op te zetten, onder meer door hen te dwingen om op voedseltocht te gaan.

Omdat gas de prijs van elektra bepaalt zullen winkels niet alleen dure boodschappen moeten verkopen, maar ook dure distributieplekken worden. De verkoop van vers vanaf de boerderij zal er echter ook niet goedkoper op worden omdat zo'n ijskastje als hierboven ook stroom gebruikt. Toch hoeft die stroom vrijwel niets te kosten als de boer zonnepanelen, een windmolen en een batterij heeft.

Dit artikel afdrukken