1 min
Ik las het artikel over de Hayema Heerd van Wil Hoogeboom en Hans Reijnders en dacht aan de Groningse boerinnen die ik probeerde te verleiden tot het adopteren van stadse mensen en desnoods wat grachtengordelnichten. Ook dacht ik aan Groningse varkensboerin Annechien ten Have die opriep tot de adoptie van hoogleraren en gisteren een adoptieweekje afsprak met Wouter de Heij. Het woord inboeren was daar toen nog niet voor uitgevonden.
Ik sprak met Wil. Je kunt bij haar slapen in het stro en liggen in de kruiwagen. Echtgenoot Hans dekt de tafel met boerenbont. Of het niet weer zo’n Ot & Sien initiatief was, waar het land al van bulkt. Je-weet-wel boerengolf, slootje springen en kijken naar drie koeien, 4 kippen, een veldje boerenkool, wat oude appel- en perenbomen en een varken en dan denken dat je op een boerderij bent. De boer leeft van het toerisme en jij denkt dat je het echte boeren hebt ontdekt.
Al schrik je even van de romantische site, nee dus, dat is het helemaal niet. Je moet er even doorheen kijken. Wil en Hans werken vooralsnog met 8 serieuze full time boeren. Daaronder zitten net zo goed een biologische als een grote melkveehouder, een forse akkerbouwer en een fruitteler.
Het begon als een ideetje maar bleek te pakken. Wil komt uit het integratie-werk en benaderde een stel boeren of ze stadse gasten op de boerderij te werk wilden stellen om ze te laten zien wat daar gebeurt.
De eerste gasten zijn razend enthousiast. Van architecten, tot marketeers. Van doodgewone mensen tot rijke lui. Eindelijk wat echts in plaats van gecreëerde beleving of andere hypes. Die zouden wel eens wat meer kunnen gaan overwaaien als mensen weer met twee benen op de grond komen.
Er staan meer grote, hypermoderne boeren in de planning voor als het echt goed begint te lopen. Ik vind het een prachtig idee.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 31 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 31 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
_(weic2304a)_480_289_84_s_c1.jpeg)
Wil H, laat ik vooropstellen dat het per definitie plezierig is de Agrarier/plattelander niet als onnozel af te doen of dat zij allemaal nog leven in een Ot en Sien tijdperk. Geen opleidingen hebben gevolgd, of wat voor beeld er dan ook nog steeds kan bestaan.
Ik was werkelijk niet van plan het een en ander belachelijk te maken. Integendeel. Ik ga juist met mijn kleink. daar naar toe, omdat gebleken is oa dat kleinzoon geinterreseerd is. Bleek aleens tijdens een een boerderijendag bezoek. Niet bij de boer weg te krijgen, een en al oor voor de machinerie. Er op mocht zitten zelfs.[stilstaand hoor]
Waar ik naar toe ga met hun is ook een bloemenpluk-tuin bij.uitleg over bloemen, soorten enz. Weet zeker dat ik kleind.[ters] daar blij mee maak. Dat er plezier gemaakt kan/mag worden met klootschieten, trapkarren/ maisdoolhof lopen vind ik een aardige bijkomstigheid. Een terrasje voor een kopje koffie en limonade.Door het kleinschalige, kom je ook zomaar ineens, kinderen en volwassenen daarna met elkaar in gesprek.
Via een cursus die ik ooit gevolgd heb, [destijds dit soort van projekten ontstonden] hoorde ik van het fenomeen boomhutten. Geen grap, bloed serieus.
Dick, ik weet niet wat dat is. Koeienknuffelen enzovoort.
Ik heb al eens eerder geschreven over een Japanszakenbedrijf. Clean tot en met. Mannen in pakken, vrouwen in mantelpakken, een labrador door de afdelingen lopend. Reden, de werkprestatie verhoogde/verbeterde doordat de werknemers zo af en toe het dier even konden aaien. Menselijkheid vermoedelijk?
Anne, ik ben blij dat Wil de puntjes even duidelijk op de i zet. Hoe komt het toch dat Nederlanders boeren en koeien willen knuffelen in de pauze van het slootje springen en koeknuffelen en een andere boodschap niet meer kunnen verstaan?
Beste Anne,
De boerderij als nieuwste vorm van attractiepark/speeltuin is niet de bedoeling van ons initiatief. We gaan ook geen lollig bedoelde activiteiten, die niets met het moderne agrarische bestaan te maken hebben, organiseren voor verveelde managers. De koeien hoeven niet te worden geknuffeld
Wat dan wel? De agrarische bedrijven waar Hayema Heerd mee samen werkt willen vooral geïnteresseerde bezoekers meenemen in de agrarische wereld anno 2010 en met het oog op de toekomst. Innovatieve verantwoorde produktiemethoden laten ervaren, relatie met efficient en effectief landschapsbeheer belichten, dialoog aangaan over bedrijfsvoering en management.
Lijkt wellicht saai? Integendeel zelfs. Geboeid met rode konen over zoveel vernuft, spannende machines en technieken stappen de deelnemers in de wondere wereld van de nieuwe agrariër. Dat is kicken, ook voor mij, wanneer ik aan 't eind van de dag verhalen verteld krijg van de enthousiaste 'inboer-cursisten'.
Plezierige bijkomstigheid voor de agrariër is dat het beeld van een min of meer contactgestoorde koeienmelker vrij snel uit de wereld is, tijdens een bezoek.
Ha Dick, beloofd aan mijn kleinkinderen, niet ver van mijn huis ga ik met hun een dergelijke attraktie.
Klompengolf, maisdoolhof [nog even wachten natuurlijk] van die leuke trapkarren, die die zoveel jongetjes op de dorpen als speelgoed hebben. Doe ik zeker aan mee. En dan de, wat ik mij Heelll goed kan voorstellen, de luchtspringkussens. Trampoline springen leek mij als kind altijd al geweldiggg. Weinig veranderd wat dat betrefd, kinderen van deze tijd zijn er ook dol op.
Ervaring: De eerste uren geen kind meer aan ze.
En iets, niet geheel onbelangrijk, je hebt en houd overzicht. Poeh, dat is in pretparken wel anders. Lopen er inenen honderden blonde koppies, bijna allen in het roze of zilverkleurige jasjes gestoken ook nogeens. Vis daar maar zo snel die van jou uit, ik dus mijn kleink.
Overigens heb ik ook gehoord, al een jaar of wat geleden dat er mangers enzo in boomhutten bij boerderijen vergaderen. Moeten ze eerst wel [die kwajongens;-)]hun eigen boomhut bouwen. Schijnt dat ze door het dolle heen raken. Ook voorstelbaar en echt waarschijnlijk.
Zoiets hebben we vroeger hier wel eens geopperd: werken bij de boer in plaats van de zoveelste managementcursus. Maar de boeren met wie ik er over sprak hadden geen zin in die stadse fratsen. Nu denken ze daar wellicht anders over, nu boerengolf, ijsboerderij en theetuin bij de kersenboomgaard de kampeerboerderij verdrongen hebben.