1 min
Afgelopen woensdag nam de Amerikaanse National Organic Standards Board (NOSB) een zwaar bevochten besluit. Biologisch en bodem worden definitief losgekoppeld. Dat betekent bijvoorbeeld dat sla en kruiden uit hightech hydrocultuur of aquaponics systemen voortaan echt biologisch mogen heten.
Het besluit viel in Jacksonville, Florida, na een jarenlange strijd over de vraag of biologisch en bodem los van elkaar mogen worden gehaald.
Met één stem verschil die de meerderheid bepaalde vóór het voorstel om teelt in de volle grond geen eis meer te laten zijn om een product biologisch te mogen noemen, stemde de NOSB voor het voorstel om die koppeling tussen die twee los te laten. Het betekent dat officieel van het Amerikaanse biologische keurmerk USDA Organic voorziene producten voortaan ook uit hypermoderne teelten mogen komen, zonder dat de consument weet of hij sla uit de volle grond of uit een hightech kas koopt. Daardoor kan hij gaan twijfelen. Niet de bodem en het bodemleven bepalen dan meer wat 'biologisch' is, maar door mensen samengestelde mest- en watermixen die ook voor een 'echt' biologisch plantje kunnen zorgen. Wat is dan nog het verschil met gangbare hightech teelten, vragen de tegenstanders van het besluit?
In de praktijk verandert er niets. USDA Organic accepteerde al veel langer dergelijke producten als 'biologisch'. Bodemboeren wilden er echter niet aan en probeerden die mogelijkheid te verbieden door de NSOB die expliciet te laten uitsluiten. Dat is sinds deze week precies andersom uitgepakt.
Net zoals wij, zullen Amerikanen zich bij biologische groenten waarschijnlijk geen hightech hydrocultuur met planten in trays van voedingsoplossing voorstellen. Al evenmin zullen ze zich daarbij aquaponics systemen voorstellen waarin hydrocultuur en aquacultuur of gekweekte vissen en andere waterleven worden ingezet om planten te telen. Het begrip "biologisch" associëren we met een meer traditionele of zelfs romantische visie op gewassen die onder de blote hemel en in de aarde geteeld worden.
Hoewel die associatie de lading allang niet meer dekt omdat er grote biologische monoteelten zijn ontstaan, die het beeld van het romantische gemengde bedrijf met een klein boerderijtje allang hebben verdrongen, vinden de biologische boeren van het eerste uur dat het imago van biologisch om zeep wordt geholpen door regelrechte hightech industriële benaderingen toe te staan. Zij denken dat het hun levenswerk volledig teniet doet. Voor hen was de beslissing van woensdag een diepe emotionele klap, schrijft The New Food Economy.
Dit artikel afdrukken
Met één stem verschil die de meerderheid bepaalde vóór het voorstel om teelt in de volle grond geen eis meer te laten zijn om een product biologisch te mogen noemen, stemde de NOSB voor het voorstel om die koppeling tussen die twee los te laten. Het betekent dat officieel van het Amerikaanse biologische keurmerk USDA Organic voorziene producten voortaan ook uit hypermoderne teelten mogen komen, zonder dat de consument weet of hij sla uit de volle grond of uit een hightech kas koopt. Daardoor kan hij gaan twijfelen. Niet de bodem en het bodemleven bepalen dan meer wat 'biologisch' is, maar door mensen samengestelde mest- en watermixen die ook voor een 'echt' biologisch plantje kunnen zorgen. Wat is dan nog het verschil met gangbare hightech teelten, vragen de tegenstanders van het besluit?
In de praktijk verandert er niets. USDA Organic accepteerde al veel langer dergelijke producten als 'biologisch'. Bodemboeren wilden er echter niet aan en probeerden die mogelijkheid te verbieden door de NSOB die expliciet te laten uitsluiten. Dat is sinds deze week precies andersom uitgepakt.
Net zoals wij, zullen Amerikanen zich bij biologische groenten waarschijnlijk geen hightech hydrocultuur met planten in trays van voedingsoplossing voorstellen. Al evenmin zullen ze zich daarbij aquaponics systemen voorstellen waarin hydrocultuur en aquacultuur of gekweekte vissen en andere waterleven worden ingezet om planten te telen. Het begrip "biologisch" associëren we met een meer traditionele of zelfs romantische visie op gewassen die onder de blote hemel en in de aarde geteeld worden.
Hoewel die associatie de lading allang niet meer dekt omdat er grote biologische monoteelten zijn ontstaan, die het beeld van het romantische gemengde bedrijf met een klein boerderijtje allang hebben verdrongen, vinden de biologische boeren van het eerste uur dat het imago van biologisch om zeep wordt geholpen door regelrechte hightech industriële benaderingen toe te staan. Zij denken dat het hun levenswerk volledig teniet doet. Voor hen was de beslissing van woensdag een diepe emotionele klap, schrijft The New Food Economy.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 8 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 8 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Het Nederlandse Koppert (niet Koppert cress, maar de biologisch bestrijder. Een bedrijf dat mij trots maakt Nederlander te zijn) propageert al jaren het loskoppelen van de rigide bio-eisen van de werkelijk minder vervuilende vormen van teelt. Peter Jens kan hier een boekje over opendoen zo hij dat wenst.
Zo ontwikkelden ze een tomatenteelt op basis van hydrocultuur genaamd PuraNatura, die (als ik het me goed herinner) in de USA wel en in de EU niet als biologisch te boek stond. Maar waar gaat het nu eigenlijk om? De Jip en Janneke beeldvorming van bio waar het als (keur)merk garen bij spint? Of de werkelijke vooruitgang in teelten die minder energie, water of gewasbescherming nodig hebben?
Dit jaar is binnen de EU besloten dat er in de grond moet worden geteeld. Jammer, want anders konden we veel meer bio producten leveren. In de glastuinbouw is het dan nog maar een hele kleine stap die genomen moet worden (mest). En het gekke is dat de consument vindt dat het niet in de aarde hoeft te staan. Dit bleek telkens als ik op consumentenbeurzen stond. Altijd vroeg ik het de mensen en het was zelden dat er iemand een probleem mee had. Ik denk dat er nog wel meer belangen spelen in de EU. Omdat er in Spanje wel in bakken met een bepaald soort grond geteeld mag worden neemt de biologische teelt daar een grote vlucht en trekt Spanje de biologische teelt naar zich toe. Het zou dan ook niet uitkomen als de Nederlanders met teelt op bijvoorbeeld cocospeat ook biologisch mogen zijn. Maar dat is een gedachte van mij en dat kan ik natuurlijk niet hard maken. Misschien dat iemand anders daar meer over weet.
Levert hightech hydrocultuur dan werkelijk hetzelfde op als volle grond? Ik bedoel, tuurlijk kunnen we allerlei stoffen zoals mineralen erin stoppen en in het eindproduct meten, maar dat reikt niet verder dan wat we kennen. Maar hoe zit het met alles wat we nog niet weten? Hoe zit het bijvoorbeeld met de invloed van de interactie tussen bodemleven en het teeltgewas?
Dennis Als de kennis ontbreekt om op jou laatste vraag een verantwoord antwoord te formuleren kun je zulke uitspraken als door de Amerikanen gedaan verwachten. Kwaliteit van voedsel heeft niets met Jip en Janneke taal te maken Mark. Inhoudelijke kwaliteit van voedsel wordt, zoals in de evolutie bepaald, gegarandeerd door het op orde zijnde bodem processen. Dat complexe geïntegreerde systeem is door ons (nog lang) niet te kopiëren omdat de totale kennis ontbreekt.
Degene die denken dat er geen inhoudelijke kwaliteit verschil is tussen substraat teelt, water teelt en vollegrond teelt op een bodem op orde, daag ik uit tot een product vergelijking.
Arnold, wat gaat er uit zo'n vergelijking komen?
Ik daag jou uit dat van tevoren aan te geven. Wat vind je daar eigenlijk van?