1 min
De oogst van groente en fruit gebeurt grotendeels met de hand. Dat gaat vaak gepaard met lange diensten in de open lucht. Hard, fysiek werk waar inwoners van Westerse landen tot nu toe niet graag hun bed voor uitkomen. In het Canadese Quebec riep de premier werklozen op om naar de velden te gaan omdat de buitenlandse seizoensarbeiders die het werk normaal gesproken doen, door Covid-19 maatregelen niet beschikbaar zijn.
De boeren in Canada zijn er nog niet gerust dat ze dit jaar hun oogsten binnen kunnen halen, schrijven CBC en Bloomberg .
Canadese boeren maken in andere jaren gebruik van de laagbetaalde diensten van zo’n 60.000 buitenlandse landarbeiders uit voornamelijk Mexico, Jamaica en Guatamala. Ze komen met het vliegtuig. Reisbeperkingen en veiligheidsvoorschriften vertragen, ontmoedigen of verminderen nu hun komst.
Ondanks versnelde visaprocedures en extra chartervluchten kampen de boeren met een tekort aan werknemers. Vooral in Ontario, een provincie die normaal gesproken de meeste buitenlandse boerenhulp in dienst heeft, maken boeren zich zorgen. Uit angst voor Covid-19 explosies gelden extra beperkingen.
De lokale bevolking moet nu een deel van de ontbrekende handen invullen. De provincie Québec spoorde de federale overheid aan om het lage loon van essentiële landarbeiders aan te vullen zodat autochtone Canadezen bij de boer aan de slag willen. Voor boeren kost het vinden en aan het werk krijgen van het nieuwe personeel extra geld en tijd. En hebben ze die eenmaal gevonden en geworven, dan komt een deel niet opdagen op het vroege tijdstip. Een ander deel haakt na een dagdeel met rugpijn af. En zijn het geen buitenlanders, dan werken ze dikwijls gewoonweg minder efficiënt dan de seizoensarbeiders.
Liever buitenlandse arbeiders
Boeren hebben eigenlijk liever buitenlandse arbeiders. Ze vrezen dat locals het virus mee kunnen brengen, zonder dat duidelijk is dat ze het dragen. Seizoensarbeiders moeten vooraf 14 dagen in quarantaine en leven in een ‘bubbel’ met lotgenoten.
Telers worstelen met verschillende vragen. Welke taken kunnen ze de lokale bevolking wél kunnen geven? Op hoeveel seizoensarbeiders kunnen ze rekenen? Hoeveel planten ze aan voor de komende oogstronde?
Het aspergeseizoen staat op het punt van beginnen, telers vrezen maar 50% te kunnen oogsten. In verhoudingen tot eerdere jaren denken ook kersentelers in die aantallen. De boeren hebben een gelukje, het voorjaar begon laat. Hierdoor hebben landarbeiders meer tijd om alsnog Canada binnen te komen.
In de VS, aan de grens met Mexico, valt Alfredo Corchado iets anders op aan de pandemie. “Plotseling, in het licht van de coronavirus-pandemie, worden deze ‘illegale’ arbeiders door de regering van de Verenigde Staten en muurbouwer Donald Trump als ‘essentieel’ beschouwd”. Dat schrijft Corchado in The New York Times. Mexicaanse landarbeiders hebben een brief van de Amerikaanse regering op zak waarin staat dat ze van “cruciaal belang zijn voor de voedselvoorzieningsketen”. De brief wordt bekrachtigd door het Department of Homeland Security, dezelfde dienst die arbeiders al jarenlang probeert te deporteren.
Dit artikel afdrukken
Canadese boeren maken in andere jaren gebruik van de laagbetaalde diensten van zo’n 60.000 buitenlandse landarbeiders uit voornamelijk Mexico, Jamaica en Guatamala. Ze komen met het vliegtuig. Reisbeperkingen en veiligheidsvoorschriften vertragen, ontmoedigen of verminderen nu hun komst.
Ondanks versnelde visaprocedures en extra chartervluchten kampen de boeren met een tekort aan werknemers. Vooral in Ontario, een provincie die normaal gesproken de meeste buitenlandse boerenhulp in dienst heeft, maken boeren zich zorgen. Uit angst voor Covid-19 explosies gelden extra beperkingen.
De lokale bevolking moet nu een deel van de ontbrekende handen invullen. De provincie Québec spoorde de federale overheid aan om het lage loon van essentiële landarbeiders aan te vullen zodat autochtone Canadezen bij de boer aan de slag willen. Voor boeren kost het vinden en aan het werk krijgen van het nieuwe personeel extra geld en tijd. En hebben ze die eenmaal gevonden en geworven, dan komt een deel niet opdagen op het vroege tijdstip. Een ander deel haakt na een dagdeel met rugpijn af. En zijn het geen buitenlanders, dan werken ze dikwijls gewoonweg minder efficiënt dan de seizoensarbeiders.
Liever buitenlandse arbeiders
Boeren hebben eigenlijk liever buitenlandse arbeiders. Ze vrezen dat locals het virus mee kunnen brengen, zonder dat duidelijk is dat ze het dragen. Seizoensarbeiders moeten vooraf 14 dagen in quarantaine en leven in een ‘bubbel’ met lotgenoten.
Telers worstelen met verschillende vragen. Welke taken kunnen ze de lokale bevolking wél kunnen geven? Op hoeveel seizoensarbeiders kunnen ze rekenen? Hoeveel planten ze aan voor de komende oogstronde?
Het aspergeseizoen staat op het punt van beginnen, telers vrezen maar 50% te kunnen oogsten. In verhoudingen tot eerdere jaren denken ook kersentelers in die aantallen. De boeren hebben een gelukje, het voorjaar begon laat. Hierdoor hebben landarbeiders meer tijd om alsnog Canada binnen te komen.
In de VS, aan de grens met Mexico, valt Alfredo Corchado iets anders op aan de pandemie. “Plotseling, in het licht van de coronavirus-pandemie, worden deze ‘illegale’ arbeiders door de regering van de Verenigde Staten en muurbouwer Donald Trump als ‘essentieel’ beschouwd”. Dat schrijft Corchado in The New York Times. Mexicaanse landarbeiders hebben een brief van de Amerikaanse regering op zak waarin staat dat ze van “cruciaal belang zijn voor de voedselvoorzieningsketen”. De brief wordt bekrachtigd door het Department of Homeland Security, dezelfde dienst die arbeiders al jarenlang probeert te deporteren.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 30 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 30 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
_480_289_s_c1.png)
De motivatie heeft m.i. ook te maken met wat je uiteindelijk kunt met het zuur verdiende geld, de oost-europeaan heeft na een jaar hard werken een huis in zijn eigen land bij elkaar verdient de nederlander doet er met hetzelfde salaris ietsjes langer over.
Een ander punt is dat vroeger er ook meer trots was op het geleverde werk, kijk maar eens hoe timmerlieden, rietdekkers e.d. destijds dingen mooi maakt.
#12 Frank-Eric. Er moet afwisseling zijn, anders is het niet te doen of gewoon niet leuk. Eens.
#11 Henric. Zwart betalen was de laatste decennia grotendeels al uitgebannen. De risico's zijn en waren te groot, omdat er soms ook gevaar bestaat bij het werk. Je bedrijf en je vermogen riskeren, (en de scores) voor een paar zwarte centen, is het niet waard. Als er iemand invalide wordt of erger en die werkt zwart bij je, dan ben je vandaag de dag gewoon een idioot, dat je dat doet.
Vanwaar de suggestie? Daarom was je toch niet gestopt (tijdelijk)?
#Piet, rotwerk is het door de omstandigheden, eisen, organisatie. Ik zelf werk me de laatste tijd door de Poa Annua. Als je dat 8 uur per dag zou doen, met een baas of klant die erop toekijkt of je wel genoeg eenheden per uur maakt, met een brandende zon, dan wordt het snel rotwerk.
Op die monotone akkers is ook geen variatie. Monotonie, gedicteerd door een starre economie. Afwisselend werk in een bio-toestand is veel leuker, terwijl je dan ook door werkt. Je hoort vogels zingen, ziet vlinders. Als de zon schijnt ga je schoffelen, of ga je in de schaduw van een boom, die je natuurlijk hebt laten staan, verder.
Wat zou trouwens Meino Smits zijn kijk daarop zijn?
Piet, het was altijd al rotwerk. Ik zie het er ook niet van komen dat in de sector meer handwerk terugkomt, ook omdat het dan simpelweg te duur wordt. Met de ontwikkelingen in de energieprijzen zie ik ook geen noodzaak van een lagere energieinput.
Overigens denk ik dat een groot deel van de losse arbeid (huisvrouwen, scholieren etc.) is verdwenen omdat het steeds lastiger is om mensen zwart uit te betalen.
Jeroen, algemeen verbindend betekent inderdaad dat de CAO voor iedereen in loondienst geldt.