De morele kant van bewuste voedselkeuzes heeft altijd zwaar meegewogen in de waardering ervan. Maar het kan snel veranderen. Wie nu strikt biologisch eet, kiest voor dierenwelzijn, een betere bodem en een schoon milieu. Europees gecertificeerd, gecontroleerd door SKAL, helemaal in orde. Of het bijdraagt aan het milieu en de wereldvrede is de vraag, maar de keuze zegt iets over wie je bent. Het is een politiek statement dat betrekkelijk snel sociaal volledig geaccepteerd is geraakt. Het levert amper nog discussie op, anders dan over de vraag of bio ook gezonder is. Supermarkten maken er goede sier mee, het wordt goedkoper. Het is gesunkenes Kulturgut.
Hoewel er weinig twijfel over is dat een (overwegend) vegetarisch eetpatroon het beste voor lijf & leden en de wereld is, wordt de vegetariër die zich uitspreekt nog altijd als een apostel behandeldZendingsdrang
Met vegetarisme en zeker met veganisme lijkt het minder te vlotten. Aan het uit overtuiging niets willen eten dat een moeder heeft kleeft van oudsher zendingsdrang en morele superioriteit. Maar er is een schisma zichtbaar. Er zijn twee soorten vegetariërs. Om ze van elkaar te kunnen onderscheiden doe je een eenvoudige proef: je geeft een dinertje. De ene vegetariër zal reageren op de uitnodiging zonder te vermelden dat hij of zij vegetarisch eet. Dan vraag je door: je bent toch vega? Het antwoord is dan: let niet op mij, ik zie wel wat ik eet, ga je gang in de keuken, het wordt vast lekker.
De ander zal zeggen: leuk, gezellig, dank voor de uitnodiging, maar ik eet geen vlees hoor. Die opmerking blijft even in de lucht hangen, heus niet als dreigement. Dan vraag je: eet je wel vis en eieren? Als dan het antwoord is: soms, of: liever niet, dan weet je dat het vegetarisme een onderwerp van gesprek gaat worden aan tafel.
Keihard moreel oordeel
Hoewel er weinig twijfel over is dat een (overwegend) vegetarisch eetpatroon het beste voor lijf & leden en de wereld is, wordt de vegetariër die zich uitspreekt nog altijd als een apostel behandeld. Zal dat ook ooit eens ophouden? Volgens sociaal psycholoog Suzanne Täuber van de Rijksuniversiteit Groningen is er reden om aan te nemen van niet. ‘Wie gezond leeft, stigmatiseert mensen die dat niet doen,’ luidt de kop boven het interview met haar op Kennislink.
Uit mijn onderzoek komt naar voren dat mensen met een gezonde leefstijl bijvoorbeeld denken dat dikke mensen geen discipline hebben of niet intelligent zijn“Gezond leven is een morele norm geworden,” zegt ze ook nog. Pittige uitspraken. Täuber stelt dat we anders zijn gaan aankijken tegen gezondheid. Als je dik bent omdat je bourgondisch leeft, kanker krijgt omdat je rookt of anderszins met je leefstijl je gezondheid ondermijnt, dan kan je tegenwoordig rekenen op een keihard moreel oordeel.
Täuber ondervroeg bewust levende, gezonde types. “Uit mijn onderzoek komt naar voren dat mensen met een gezonde leefstijl bijvoorbeeld denken dat dikke mensen geen discipline hebben of niet intelligent zijn.” Mensen die gezond leven, zijn minder solidair met mensen die van die norm afwijken en ze stigmatiseren erop los. Intolerantie en uitsluiting van grote groepen liggen op de loer, concludeert Kennislink.
Verzekeringspremies
De vraag die boven dit alles hangt is of ongezonde mensen inderdaad schade toebrengen aan de maatschappij, behalve aan zichzelf. Daaruit vloeit de vraag voort of wij solidair moeten zijn met ongezond levende mensen en niet moeten mopperen over hoge verzekeringspremies.
Täuber is van mening dat slechte gewoontes, die vaker bij laagopgeleiden dan bij hoogopgeleiden te zien zijn, geen bewuste keuze zijn. We moeten daar anders naar leren kijken, om van die stigmatisering af te komen. “Meer begrip hebben voor anderen. Het staat een dik persoon niet op z’n voorhoofd getatoeëerd hoeveel pogingen hij al deed om af te vallen. Of hoe vaak een roker al probeerde te stoppen. (…) De eerste stap is om rokers en dikke mensen niet te beschouwen als ‘slechte’ mensen die hun best niet doen.”
Er zijn gelukkig ook rokers die biologisch eten en dikke vegetariërs. Leve de biodiversiteit.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Een paar dagen geleden stond er een mooi artikel van George Monbiot in The Guardian over het obesitas tijdperk, de mogelijke oorzaken en verantwoordelijkheid. Bijgaand een aantal citaten over wat hij denkt over die verantwoordelijkheid We’re in a new age of obesity. How did it happen? You’d be surprised
´The food industry employs an army of food scientists and psychologists to trick us into eating more than we need, while their advertisers use the latest findings in neuroscience to overcome our resistance.´
´They hire biddable scientists and thinktanks to confuse us about the causes of obesity. Above all, just as the tobacco companies did with smoking, they promote the idea that weight is a question of “personal responsibility”. After spending billions on overriding our willpower, they blame us for failing to exercise it. ´
´Yes, we need personal responsibility – on the part of policymakers. And yes, control needs to be exerted – over those who have discovered our weaknesses and ruthlessly exploit them.´
Jan Peter van Doorn #35 Die eis op inclusiviteit zie je vooral op links, maar als je het niet met hun eens bent moet je van hun overal buitengesloten worden en worden ontslagen. De mensen die inclusiviteit hoog hebben staan willen dat bedrijven op huidskleur, religie en seksuele geaardheid van mensen kijken in plaats van de kwaliteiten van mensen.
#39
Arjan, eigenlijk is het een domme discussie: Meat or no to meat, as question..
Interessant vind ik het als sociale verschijnsel en maatschappelijke interactie tussen opposanten.
Die is tekenend voor voor de actualiteit van meer botsende culturen.
Troost voor de vleeseters blijft, dat voor vega's, vegetariers en zelfs orthodoxe joden en islamieten, het onmogelijk geacht moet worden zich aan de dienstbaarheid van het varken te ontrekken.
Ook al ben je strikt kosher, leef je streng halal of zweer je 100% alle vlees af..
Knor wordt door iedereen (!) ook 'geconsumeerd' in minstens 187 industriële toepassingen, die je met je wildste fantasie zelf niet kunt bedenken.
Christien Meindertsma volgde 'pig no. 05049', en deed er onderzoek naar.
Hier een NRC-artikel uit 2007, en
Hier haar interessante lezing..
Arme vegetariers.., of ze willen of niet, ze zijn toch varkens dankbaarheid verschuldigd voor het gebruik van Knor's fysieke restwaarde..
Ik stop hier op deze draad.
Heerlijk onderwerp om ruzie mee te maken. Zo ook in Duitsland waar de minister van milieu besloten zou hebben dat de regering bij officiële gelegenheden voortaan alleen nog vegetarisch & fair eten krijgt. Tot ergernis, uiteraard, van de landbouwminister.
Frank, misschien interessant om het boek 'Landarbeiders' eens te lezen van Kees Slager en te ontdekken hoe tot 1940 net voor de landbouw industrialisatie in de 50er jaren met mensen werd omgesprongen. En nee, de Nederlandse bevolking heeft geen enkel voordeel van de slavenhandel genoten. Dat kwam in de handen van enkelen.
Precies zoals de bevolking geen cent overgehouden heeft aan de opiumhandel van de Oranjes waarbij het Kali-kartel verbleekt. Willem I claimde met de Nederlandse Handels Maatschappij het alleenrecht op de teelt en de handel (export) van opium (amfioen). Lees de studie 'Wettig Opium' 350 jaar Nederlandse opiumhandel in de Indische archipel, van Ewald van Vugt (voorwoord prof Wertheim) er maar op na. Tot aan de jaren 30 van de laatste eeuw.
De NHM groeide later uit tot AMRO.
Het Nederlandse volk draagt geen enkele schuld aan de schofterigheid van de toenmalige machtshebbers en werd economisch zelf misbruikt.