Aangezien alleen tech de wereld kan redden om met al die miljarden mensen om te gaan stelde ik aan een gezelschap van Wageningse wetenschappers voor niet alleen met technische ingrepen te komen voor de wereld buiten ons, maar ook in te grijpen op ons eigen lichaam. We hebben het nauwelijks meer nodig, want we hebben overal hulpmiddelen voor. We leven sowieso in een virtuele wereld. Als we onze geest intact laten, kan de rest ingrijpend krimpen. Dan blijven we onszelf, zoals God of - zo je anders denkt - de goden of - zo je weer anders denkt - de natuur ons geschapen hebben.

Dan komen we niet in de identiteitscrisis van Brave New World, maar blijven we die gekke onvoorspelbare mensen. Met als verschil echter, dat ons lichaam nog maar een fractie verbruikt van wat we nu nodig hebben aan voedsel en de daarmee gepaard gaande vervuiling en verdringing van Lebensraum voor anderen. Het project The Incredible Shrinking Man gaat daarover.

Zouden we de sex missen? Het slempen?

Ik twitte gisteravond met een jonge varkenshoudster. Zij stelde dat varkens geen liefde kennen. Ze volgen slechts hun cyclus en gaan er instinctmatig bovenop. Mensen bedrijven de liefde buiten de cyclus en zouden daarom echte liefde kennen. Ik vroeg haar of wij dan wellicht nog erger verfokt zijn de dieren waar Wakker Dier zo tegen protesteert. Ja, zei ze.

Dan is er ook niks tegen human tech. We zullen krimpen en opgaan in pure en duurzame liefde.
Dit artikel afdrukken