Culturele verschillen
Er zijn uitzonderingen. Onlangs voerden we in het kader van een onderzoek metingen uit onder een groep mensen met veelal een niet-Nederlandse achtergrond en een gemiddelde BMI van boven de 30. De meeste deelnemers vonden hun gewicht ‘precies goed’. Er zijn dus culturele opvattingen over wat ‘te zwaar’ is.
De oorzaken van obesitas zijn multifactorieel, maar het grootste deel is toch toe te schrijven aan te veel eten of verkeerde keuzes. Het is van belang op te merken dat velen soms weinig keuze hebben. Mensen aan de onderkant van de maatschappij hebben vaak te maken met een combinatie van (financiële) stress en beperkte financiële middelen. Stresshormonen kunnen leiden tot afwijkingen in eetgedrag en vetopslag. Met een kleine portemonnee zijn mensen bovendien vaker aangewezen op de goedkoopste en dus ongezonde voeding: de meest ongezonde voeding is vaak het goedkoopst. Door deze omstandigheden hebben zij een verhoogd risico om overgewicht te ontwikkelen.
Het toegankelijk maken van betaalbare, gezonde voeding voor iedereen heeft wat mij betreft een hoge prioriteit in het lijstje van preventie en behandeling van obesitas. Hierbij dan ook een dringende oproep aan het nieuwe kabinet om eindelijk de btw op groenten en fruit af te schaffen.
Obesitas heb je levenslang – confronterend, maar waarRealistische verwachtingen
Met mijn achtergrond in de diëtetiek ben ik allergisch voor ‘quick fixes’ als behandeling van obesitas. Toch is dat wel de onrealistische vraag waarmee veel cliënten komen: ze willen snel en blijvend 10 kilo afvallen, het liefst in één maand. Helaas. Het gewicht is er over een lange tijd bijgekomen, en het vergt ook een lange adem om het weer kwijt te raken. Alle dieetgoeroes ten spijt, leuker kan ik het niet maken. Wie blijvend af wil vallen moet werken aan zijn of haar leefstijl, in kleine stapjes tegelijk. Obesitas heb je levenslang – confronterend, maar waar.
De gecombineerde leefstijlinterventie (GLI) volstaat voor een groot deel van de mensen met overgewicht of obesitas. Ook de GLI kiest de geleidelijke aanpak: een blijvende leefstijlverandering, stapje voor stapje. De eerste resultaten zijn hoopvol als het gaat om langetermijneffecten. Ook na het eerste jaar (de periode van intensieve begeleiding binnen de GLI) blijven mensen gewicht verliezen.
Vertrouwen in de diëtist
Betekent dat dan dat diëtisten overbodig zijn geworden? Zeker niet. Voor mensen met meerdere en complexere aandoeningen (de zogeheten zorgprofielen 3 en 4) is behandeling door een diëtist aangewezen. Denk aan iemand die te zwaar is en tegelijkertijd een nierziekte of kanker heeft, of iemand met een stofwisselingsziekte. Hoe kunnen de voedingsadviezen voor meerdere chronische ziekten worden gecombineerd? Of hoe kun je afvallen zonder spiermassa te verliezen, bijvoorbeeld voor een operatie? Een diëtist is opgeleid om niet alleen algemene voedingsadviezen te geven, maar deze juist te personaliseren: wat heeft deze ene, unieke persoon nodig? In combinatie met gedragsverandering. Recent eigen onderzoek laat zien dat de gepersonaliseerde aanpak in combinatie met een goede vertrouwensband met de diëtist voorwaarden zijn voor succes.
Alle hens aan dek
De kosten voor de gezondheidszorg rijzen de pan uit. De preventie en behandeling van obesitas kunnen ervoor zorgen dat veel – aan obesitas gerelateerde – kosten bespaard worden. Hart- en vaatziekten, diabetes, gewrichtsklachten en verschillende soorten kanker zijn allemaal geassocieerd met een ongezonde leefstijl en overgewicht. Mijn pleidooi is daarom: ‘alle hens aan dek’.
Te beginnen met preventie al op jonge leeftijd tot en met de behandeling van de meest complexe gevallen. Dit vraagt om een aanpak op veel verschillende niveaus: educatie, de leefomgeving, aandacht voor leefstijl in de (huisartsen)praktijk,
Het is hoog tijd voor een ‘routekaart’ obesitas, die de complexiteit van het probleem in kaarten geïndividualiseerde behandeling van de meer complexe behandelingen (tot en met bariatrische chirurgie en GLP-1 antagonisten voor het topje van de ijsberg). Laten we daarbij vooral de diversiteit van de Nederlandse bevolking in ogenschouw nemen: veel van onze voorlichtings- en behandelmaterialen zijn gericht op de hoger opgeleide persoon met een Westerse achtergrond, terwijl overgewicht en obesitas in veel gevallen juist voorkomen bij lager opgeleiden en mensen met een niet-westerse achtergrond.
Het is hoog tijd voor een ‘routekaart’ obesitas, die de complexiteit van het probleem in kaart brengt en de juiste mensen en instellingen in stelling brengt om zo snel mogelijk en op alle niveaus tot actie over te gaan. Samen tegen obesitas!
Op 30 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Ik geloof ook niet dat financiële stress de (hoofd)oorzaak is van Obesitas. Ik heb zelf in m'n eentje meer dan 10 jaar van de Bijstand gegeten. Nee, geen spaargeld of andere geld- of voedselbronnen, alleen maar dáárvan. Niks aan de hand, geen probleem. Ik ben vegetariër, eet eenvoudig en heb een BMI van 22. Het is écht niet nodig om vette of zoete dingen te kopen omdat die goedkoop zijn om op tafel te zetten. Zélf eten maken is sowieso goedkoper als kant-en-klaar én gezonder. Het helpt als je geen (duur) vlees koopt.
Van m'n uitkering kon ik alles betalen, kleding, eten, 2 sporten en zelfs regelmatig een biertje in de kroeg vlakbij.
Volgens mij is een keuze die mensen maken, eerst geld naar kleding en mobieltjes c.s. en/of gecombineerd met geen tijd en/of geen zin om fatsoenlijk eten klaar te maken.
Als ik bij de kassa weer eens achter een ‘te zwaar’ persoon ben aangeschoven en zie wat die uit de winkelwagen opdiept heb ik meestal niet de indruk dat het overgewicht het resultaat van ‘een combinatie van (financiële) stress en beperkte financiële middelen zou zijn.’
Dat groenten/fruit ‘vrij van BTW’ zou in dat geval weinig uitmaken gezien de dure toetjes, kaasbroodjes, koek, snoep, chips, wijn en ander niet essentiële waar.
Bovendien – je verzint het niet – zijn er mensen die zeker niet met groenten, en zelfs ook niets of een beetje met fruit hebben. Obese figuren in scootmobiels en onder begeleiding van een brandende sigaret zijn met regelmaat in ieder straatbeeld te zien, dieptriest.
Maar vergeet ook niet dat in 2017-2018 in de VS (daar meestal alles eerder) ook al bijna 20% van de kinderen obees waren. De helft van hen neemt het mee naar volwassenheid en komt er nooit meer van af. 250 genen worden momenteel geassocieerd met obesitas.
Koffie en croissants als ontbijt en lunch, cuppasoep in de namiddag, pizza of patat als avondmaal. Wat is het leven mooi.