1 min
De Vlaamse minister van Dierenwelzijn Ben Weyts is opgetogen. Het Grondwettelijk Hof oordeelde vorige week dat het verbod op onverdoofd slachten in Vlaanderen en Wallonië niet in strijd is met de grondwet.
"Enkele jaren geleden werd ik gek verklaard omdat ik komaf wou maken met onverdoofd slachten," zegt Weyts. "Vandaag is het een feit. Ik ben iedereen die ons op die moeilijke weg is blijven steunen ontzettend dankbaar. Laat ons deze bladzijde nu definitief omslaan en voortaan samen streven naar meer dierenwelzijn."
Weyts voerde in 2019 het verbod op onverdoofd slachten in Vlaanderen in. Hij nam daarmee een voortrekkersrol op zich binnen Europa en wist de discussie los te maken van religieuze overwegingen door er een politieke discussie van te laten voeren. Dat neemt niet weg dat verschillende joodse en moslimorganisaties kritiek hadden en naar de rechter stapten. Het Hof van Justitie van de Europese Unie boog zich over de kwestie en oordeelde eind 2020 dat "lidstaten een verdovingsmethode kunnen opleggen om het dierenwelzijn bij rituele slachtingen te bevorderen." Het Belgische Grondwettelijke Hof oordeelt nu volgens diezelfde lijn en erkent dat het verbod een beperking inhoudt van de godsdienstvrijheid, maar dat die beperking voorziet in "een dwingende maatschappelijke behoefte" en "evenredig is met de nagestreefde doelstelling om het dierenwelzijn te bevorderen."
Dierenwelzijnsorganisatie GAIA is ook zeer tevreden. "Laat het voor eens en voor altijd duidelijk zijn: de vrijheid van religie houdt niet het recht in om dieren te doen lijden." En dat betekent dat nu ook de weg vrij is voor de derde Belgische deelregering, die van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, een verbod op onverdoofd slachten in te voeren.
Het verbod betekent overigens niet dat Belgische joden geen kosher vlees meer kunnen eten. "Het vlees kan van elders in de wereld worden ingevoerd," sust federaal parlementslid Michael Freilich (N-VA) in Het Nieuwsblad. "Het voortbestaan van de Joodse gemeenschap in ons land komt hiermee niet in het gedrang, zoals sommigen beweren.”
Ook in Nederland speelt de kwestie. Nederlandse dierenwelzijnsorganisatie zullen de zaak vermoedelijk weer agenderen onder verwijzing naar de maatschappelijke norm die volgens de Belgische rechter politiek prevaleert boven de vrijheid van godsdienst.
Dit artikel afdrukken
"Enkele jaren geleden werd ik gek verklaard omdat ik komaf wou maken met onverdoofd slachten," zegt Weyts. "Vandaag is het een feit. Ik ben iedereen die ons op die moeilijke weg is blijven steunen ontzettend dankbaar. Laat ons deze bladzijde nu definitief omslaan en voortaan samen streven naar meer dierenwelzijn."
Enkele jaren geleden werd ik gek verklaard omdat ik komaf wou maken met onverdoofd slachten.
— Ben Weyts (@BenWeyts) September 30, 2021
Vandaag is het een feit.
Dank aan iedereen die ons op deze moeilijke weg bleef steunen.
We mogen als Vlamingen allemaal fier zijn dat we op dit gebied voortrekkers zijn binnen Europa. pic.twitter.com/XNmHr9GlNk
Weyts voerde in 2019 het verbod op onverdoofd slachten in Vlaanderen in. Hij nam daarmee een voortrekkersrol op zich binnen Europa en wist de discussie los te maken van religieuze overwegingen door er een politieke discussie van te laten voeren. Dat neemt niet weg dat verschillende joodse en moslimorganisaties kritiek hadden en naar de rechter stapten. Het Hof van Justitie van de Europese Unie boog zich over de kwestie en oordeelde eind 2020 dat "lidstaten een verdovingsmethode kunnen opleggen om het dierenwelzijn bij rituele slachtingen te bevorderen." Het Belgische Grondwettelijke Hof oordeelt nu volgens diezelfde lijn en erkent dat het verbod een beperking inhoudt van de godsdienstvrijheid, maar dat die beperking voorziet in "een dwingende maatschappelijke behoefte" en "evenredig is met de nagestreefde doelstelling om het dierenwelzijn te bevorderen."
Dierenwelzijnsorganisatie GAIA is ook zeer tevreden. "Laat het voor eens en voor altijd duidelijk zijn: de vrijheid van religie houdt niet het recht in om dieren te doen lijden." En dat betekent dat nu ook de weg vrij is voor de derde Belgische deelregering, die van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, een verbod op onverdoofd slachten in te voeren.
Het verbod betekent overigens niet dat Belgische joden geen kosher vlees meer kunnen eten. "Het vlees kan van elders in de wereld worden ingevoerd," sust federaal parlementslid Michael Freilich (N-VA) in Het Nieuwsblad. "Het voortbestaan van de Joodse gemeenschap in ons land komt hiermee niet in het gedrang, zoals sommigen beweren.”
Ook in Nederland speelt de kwestie. Nederlandse dierenwelzijnsorganisatie zullen de zaak vermoedelijk weer agenderen onder verwijzing naar de maatschappelijke norm die volgens de Belgische rechter politiek prevaleert boven de vrijheid van godsdienst.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 31 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 31 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
_(weic2304a)_480_289_84_s_c1.jpeg)
Ik heb totaal geen probleem met kosjer en halal slachten, sterker nog; ik eet vrij veel halal vlees. Die paar seconden doodgaan is wel het minst belangrijke deel van een dierenleven.
#8 Eens.
Dat we wachten tot de rechter uitspraak doet klopt ook niet. Zit het voordeel in de politiek hem dan niet daarin dat bijv. niet Rutte vervelend beleid voert maar dat hij 'moet'.
Moeten omdat men verzaakt... zonder gezichtsverlies te lijden.
Maar de fout van de politiek via deze weg oplossen klopt ook niet. Ik begrijp dat het vanuit de trias politica zo kan werken maar het lost de huidige situatie niet op.
Chris, in Nederland wordt dat verwijt ook vaak gemaakt. Maar kijk wat de Nederlandse rechter zei in het stikstofdossier: als de politiek haar rol niet neemt, moeten wij toch oordelen.
Je moet dus ook naar de politiek wijzen. Wat je verder kunt doen (en daar neig ik naar) is proberen de situatie te begrijpen: moraalontwikkeling gaat sneller dan de wetgever zodat de rechter onbedoeld (want het past niet bij de trias politica) een politieke rol krijgt.
De rechter spreekt overigens altijd recht rekening houdend met de geest van de tijd waarin hij de letter van de wet interpreteert. Kennelijk ervaart hij dat zelf nu als problematisch.
Je ziet dat rechters steeds meer macht krijgen met wat activistische trekjes. Dat vind ik niet fraai.
'Dwingende maatschappelijke behoefte' vind ik geen argument. Op niveau van de samenleving kan je hier heel ver in gaan.
Anderzijds de vraag wat de achterliggende gedachte achter ritueel slachten is. Ik heb een slager gehoord die over deze manier van slachten zoiets had van: 'in het midden oosten moest je wel op deze afspraken/regels maken over slachten ivm de houdbaarheid van vlees. Dus of we daar nu stijf aan vast moeten houden betwijfel ik'.
De moeilijkheid is het absoluut maken van óf dierenwelzijn óf godsdienstvrijheid. Beiden kunnen in religieus opzicht gelijk hebben.
Even een nieuwsgierige vraag, hoe werkt het in de islam bij de jacht daar zal zeker in de voorgaande eeuwen toch ook sprake van geweest zijn en ik kan me niet voorstellen dat ze dan alle dieren levend vingen om ze vervolgens te steken?