Honderd jaar geleden keerde Léon Bel terug uit de Eerste Wereldoorlog naar het familiebedrijf in de Franse Jura. Daar trof hij kelders vol doorgerijpte gruyère-kazen aan, waar tijdens de oorlog geen afnemers voor te vinden waren geweest.

Om zijn kazen te redden bedacht Bel ze naar Zwitsers recept te smelten. Zo kon hij zijn gruyères verwerken tot lang houdbare smeerkaas die gemakkelijk te verpakken en transporteren was. Het was het begin van een van de eerste industriële kaasmerken ter wereld, vertelt Béatrice de Noray, de huidige algemeen directeur van BEL France.

In de honderd jaar van zijn bestaan heeft La Vache Qui Rit (De Lachende Koe) de wereld veroverd. Inmiddels zijn er 15 fabrieken wereldwijd en gaan er 121 porties La Vache Qui Rit per seconde doorheen. Opvallend: die smaken lang niet allemaal hetzelfde. In de loop der jaren is de oorspronkelijke 'crème de gruyère' doorontwikkeld in 110 verschillende recepten. Er zijn bovendien meer dan 2.500 variaties.

Zo werd er, bijvoorbeeld na de oorlog, meer vet toegevoegd om de bevolking 'bij' te voeden. In landen met voedingsgebreken worden nog altijd voedingsstoffen toegevoegd. Voor ouderen zijn er La Vache Qui Rit-kaasjes met extra calcium. En de innovatie gaat door. "Wij beginnen ons assortiment uit te breiden met een mix van zuivel en plantaardige eiwitten om in te spelen op de vraag naar een meer gediversifieerde voeding," aldus De Noray in franceinfo.

FranceTVinfo - Ça nous marque. "La Vache qui rit" a 100 ans
  • Deel
Druk af