Tussen 1970 en 2001 is het transport van voedingsproducten in de Europese Unie verdriedubbeld. De Belgische consument legt bovendien 2500 kilometer per jaar af om boodschappen te doen. Die transporten brengen kosten met zich mee en belasten het milieu. Het Brussels Observatorium voor Duurzame Consumptie stelt een aantal maatregelen voor om die impact te verminderen. De productie- en distributieketens van de voedingsindustrie worden steeds langer en intensiever. Tot 1950 werden voedingsproducten voornamelijk lokaal geproduceerd. Men vulde de productie van de eigen groentetuin aan met een aantal lokale producten, direct gekocht bij de producent. Vandaag de dag kan de consument beschikken over een reeks exotische producten zoals ananas uit Ghana, Argentijnse steak en wijn ui Australië.
Maar de reis van een voedingsproduct is in werkelijkheid veelal veel complexer. Ze wordt met name verlengd door passages langs productie- en verpakkingsebedrijven en de distributiecentra. Zo berekende het Provinciaal Instituut voor Milieueducatie (PIME) dat een tomatensoep met balletjes uit blik 32.000 kilometer aflegt voordat het op het bord van de consument terechtkomt.
Naast de manier waarop het levensmiddel wordt getransporteerd, is er nog een belangrijke factor die over het hoofd wordt gezien. Regelmatig voeren landen hetzelfde product zowel in als uit. Zo exporteerde Frankrijk in 1999 3.515 miljoen ton melk terwijl in datzelfde jaar ook 1.641 miljoen ton melk werd ingevoerd. In 1998 exporteerde Engeland 60.000 ton pluimveevlees naar Nederland. Tegelijkertijd werd 30.000 ton kip ingevoerd uit Nederland. Deze situatie is voor een stuk te wijten aan de exportsubsidies van de Europese Unie en aan het geven van voorrang aan economische overwegingen bij het nemen van commerciële beslissingen.
Aanbevelingen
De voedingsproducten die we terugvinden in de schappen hebben een heel circuit van productie en verwerking doorlopen alvorens ze te koop werden aangeboden. Door de afwezigheid van informatie met betrekking tot de afkomst van de meeste producten is het niet eenvoudig deze geschiedenis te achterhalen. Enkele tips:
*Informeer naar de herkomst van voedingsproducten en leer de verschillende facetten van
lokale producten waarderen.
*Waardeer lokale fruit- en groentenvariëteiten.
*Houd rekening houdt met seizoensgebonden producten.
*Lokale fruitsoorten en groenten, die voortkomen uit biologische of geïntegreerde teelt,
kenden een milieuvriendelijk productieproces.
*De meerderheid van de verse exotische producten als groenten en fruit, vlees, vis en
schaaldieren worden per vliegtuig getransporteerd.
*Met de auto boodschappen doen vergroot tevens de impact van onze voeding op het milieu,
vooral als men daarvoor ver van huis gaat.
Zie voor meer informatie het Dossier 'Hoeveel kilometers bevat een bord?'
Bron: Brussels Observatorium voor Duurzame Consumptie
Op 31 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Progressie noemen we dat met zijn allen.
't wordt weer tijd voor een eigen groentetuintje!
we moeten ons eigenlijk diep schamen, maar ben het met je eens, verworven geneugten en gewoontes zijn zeer moeilijk af te leren.
Ja het is diep treurig maar zeer waarschijnlijk niet meer terug te draaien.