Tegenstanders zien er een overname van de groententeelt in door de grote zaadveredelaars, zoals Monsanto en Pioneer. Het lijkt erop dat de wet gaat worden aangenomen. In dat geval kunnen onze spullen niet meer die kant op en de hunne niet meer hierheen. Da's misschien maar goed ook, want
Voorstanders juichen, want eindelijk worden groenten- en fruit net zo steriel als spul uit de fabrieken van Procter, Danone en Unilever.
Toch een vraagje: hoe steriel willen we onze groenten? We gingen er toch niet dood van? Of kunnen hier toevallig passerende groentenwetenschappers of praktijkmensen 'ns vertellen waarom dit nodig zou zijn?
Op 30 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
De clinic? Ja de clinic over voedselveiligheid en de zin en onzin van argumenten dat Egyptenaren en kinderen die buiten in het zand spelen lang niet zo makkelijk ziek worden als een stel te goed gewassen en gekrompen stadse nuffen. Die clinic heeft Wouter ons beloofd. Voor de pers. En vooruit, voor de profs in voedselproductie en -handel die zich hier geregeld hebben laten horen.
Hij geeft mij een datum door en dan sturen we alle leden van de site een mail (met een posting aan de voorkant natuurlijk). Wie het eerst komt, die het eerst maalt. Er is ruimte voor max 20 mensen.
Nick Trachet had zich al aangemeld, dus als hij nog altijd wil is die plek in ieder geval vergeven.
Er zijn behoorlijk wat grijze gebieden rondom product-liability. Behalve waar het volgens de Europeese wetgeving gaat om een milieu-delict. Dan gaat de tracebility, indien te reconstrueren, terug tot de bron. Dat kan dus leverancier A van een pakking zijn, die in een pomp van fabrikant B zit, en door C is ingebouwd in een foodplant van Unilever. Het is een open deur te beweren, dat ontzettend veel, zelfs professionele bedrijven, hun zaken qua product- & project-liability niet op orde hebben. Een vak apart. Nog niet gesproken over claim-management als het fout gaat.
Maar dat terzijde.
@ Peter, je hebt helemaal gelijk dat veiligheid breder is. Als het gaat om voedselveiligheid dan wordt er gekeken naar 4 zg hazards (in goed Nederlands : bedreigingen) : (1) microbiologisch, (2) chemisch, (3) allergenen, (3) vreemd materiaal (bv plastic). Kortom de risico-profielen mbt voedselveiligheid hoeven niet altijd microbiologisch te zijn maar kunnen ook chemisch zijn (denk aan bestrijdingsmiddelen). De VWA kijkt naar alle Hazards.
Dan je vraag m.b.t. productaanspraakelijkheid. Ja als producent (handelaar, retail, boer, ...) heb je binnen de moderne EU wetgeving een grote aansprakelijkheid. Voorbeeld stel je volgt de regeltjes een beetje. Maar huurt een lekker goedkope QA manager in die als achtergrond bv werktuigbouwkunde heeft (ja geloof het of niet, ik ken QA manager die geen opleiding hebben, die psygoloog zijn, die lerares geweest zijn ,....). stel je krijgt een incident en er zou een rechtszaak komen DAN sta je zeer zwak rondom productaansprakelijkheid. Dit is ook de reden waarom ik een paar weken geleden zo fel was in een eerdere discussie. Als producent mag/kan je je niet meer verschuilen achter productnormen. Je MOET beschikbare kennis en kunde gebruiken om ZELF een risicoinschatting te maken.
@ Guillaume, Peter. Een semantische discussie lijkt met niet helemaal op zijn plaats. als ik me niet vergis betekent het woord waarschijnlijkheid ongeveer hetzelfde als het woord kans. En de betekenis van het woord impact lijkt op gevolg :-)
@ Guillaume, de AANPAK van het concept risco-minimalisatie lijkt wel een beetje op die van de chemie. Dit is ook de reden waarom grote multinationals voedselveiligheid om een vergelijkbare manier oppakken. En inderdaad is het goed mogelijk om voor voedselveiligheid allerlei simulatiemodellen te gebruiken (groeimodellen, monte-carlo, etc, ...).
@ Jan-Willem. Terecht punt. Normaal moet er een afweging gemaakt worden van de verschillende soorten bedreigingen. In de praktijk gebeurd dat niet altijd. Voorbeeld. Ik denk dat we mbt MRL (bestijdingsmiddelen) normen aan het doorslaan zijn (oef hier ga ik veel commentaar op krijgen ....).
Komen jullie allemaal naar de clinic?
aan Peter Jens@
Als risico in de waarschijnlijkheden zit, valt het wel mee, en kan er veel geld bespaard worden. Tenminste in de petrochemie/offshore.
Het wordt iets serieuzer, als risico = mogelijkheid/kans * impact (gevolg).
Je zekert je met klimmen niet omdat vallen waarschijnlijk is, maar omdat je die kans wil elimineren. Daarom is een simulatiemodel zo belangrijk. Dat haalt soms de kansen op een failure er uit. En dan nog bouw je ten aanzien van veiligheid een overdesign in.
Mierenneukerij ? 't Zal wel beroeps en hobbymisvorming zijn bij mij ;-)
Waar iedereen het wel mee eens zal zijn: wat je in je eigen tuin en keuken uitspookt moet je zelf maar weten, maar zodra je voedsel verkoopt heb je een zekere verantwoordelijkheid (aansprakelijkheid) dat het goed is. Dit geldt zowel voor producent als handel.
Die producent, biologisch of niet, moet dus proberen te voorkomen dat mensen ziek worden van zijn voedsel. Overheden beschermen de burgers (die niet ieder voor zich op bacterien of gifstoffen kunnen gaan controleren in elke aangeschafte krop sla) en stellen eisen.
En dan pas komen de problemen: is voedsel veilig als er nooit kleine beestjes in de buurt zijn geweest (maar om dat te doen is er wel genetisch gemanipuleerd en gif gespoten), is het pas veilig als er heel natuurlijk gewerkt is (maar dan liggen er wel allemaal meststoffen over het voedsel heen), is er een tussenweg, of is alles wel veilig genoeg als je maar wat weerstand hebt?