1 min
Vakblad voor de dierhouderij V-focus ontdekte dat dierwelzijnsvechters 'slechts' een half miljoen aanhangers hebben in plaats van de geclaimde 2 miljoen. Is dat veel of weinig?
V-focus komt in zijn augustusnummer (print) met een analyse van de omvang, verwevenheid en invloed van de anti-veehouderijlobby. Op de website van het blad is dit voorproefje te lezen:
Het aantal landelijke pressiegroepen dat voortdurend kritiek uit op de veehouderij, is met 16 stuks relatief groot. Deze pressiegroepen claimen samen een aanhang te hebben van twee miljoen Nederlanders. Wanneer de aanhangers van alle afzonderlijke organisaties worden opgeteld, blijkt dit ruimschoots overdreven. Het blijkt te gaan om ‘slechts’ een half miljoen aanhangers.
Bedacht moet worden dat 200.000 van dat half miljoen voor rekening komen van de Dierenbescherming, die goed werk verricht bij de opvang en redding van met name katten en honden. Toch betekent het dat de resterende 300.000 verklaarde aanhangers (donateurs, leden) van echte actieorganisaties als Wakker Dier en Varkens in Nood in aantal vergelijkbaar zijn met de donerende achterban van de multinationale NGO Greenpeace in Nederland. Dat zou erop kunnen wijzen dat dierenwelzijn in eigen land voor bewuste mensen meer betekent dan de grote aaibare milieusymbolen waarop Greenpeace zijn fundament als actieorganisatie bouwde.
Mogelijk betekent het nog meer. Het aantal aanhangers is groter is dan het aantal leden van alle in de 2e Kamer vertegenwoordigde partijen. Begin dit jaar telde hun aanhang volgens een berekening van de Volkskrant iets meer dan 315.000 leden. Zo bezien weet dierwelzijn mensen meer te activeren dan zaken waar zij in hun dagelijkse leven zeer van afhankelijk zijn. Het zou er ook op kunnen duiden dat de extra-parlementaire kracht van NGO's toch een groter draagvlak heeft onder de bevolking dan de vee-industrie wil weten.
Uiteraard moet worden vastgesteld in hoeverre partijlidmaatschap van een politieke parlementaire organisatie mag worden vergeleken met het donateurschap aan extra-parlementaire actieorganisaties. Het is immers denkbaar dat mensen het zien als 'geven aan een goed doel'. Dat doen mensen vaker om hun geweten te schonen. In de katholieke kerk was 'de aflaat' vroeger zelfs gewoon te koop.
Maar toch, de vraag knaagt: hoe vergelijkbaar is de aanhang van politieke partijen met het donateurschap aan actieorganisaties?
Fotocredits: Stro voor varkens, Compassion in World Farming
Dit artikel afdrukken
Het aantal landelijke pressiegroepen dat voortdurend kritiek uit op de veehouderij, is met 16 stuks relatief groot. Deze pressiegroepen claimen samen een aanhang te hebben van twee miljoen Nederlanders. Wanneer de aanhangers van alle afzonderlijke organisaties worden opgeteld, blijkt dit ruimschoots overdreven. Het blijkt te gaan om ‘slechts’ een half miljoen aanhangers.
Bedacht moet worden dat 200.000 van dat half miljoen voor rekening komen van de Dierenbescherming, die goed werk verricht bij de opvang en redding van met name katten en honden. Toch betekent het dat de resterende 300.000 verklaarde aanhangers (donateurs, leden) van echte actieorganisaties als Wakker Dier en Varkens in Nood in aantal vergelijkbaar zijn met de donerende achterban van de multinationale NGO Greenpeace in Nederland. Dat zou erop kunnen wijzen dat dierenwelzijn in eigen land voor bewuste mensen meer betekent dan de grote aaibare milieusymbolen waarop Greenpeace zijn fundament als actieorganisatie bouwde.
Mogelijk betekent het nog meer. Het aantal aanhangers is groter is dan het aantal leden van alle in de 2e Kamer vertegenwoordigde partijen. Begin dit jaar telde hun aanhang volgens een berekening van de Volkskrant iets meer dan 315.000 leden. Zo bezien weet dierwelzijn mensen meer te activeren dan zaken waar zij in hun dagelijkse leven zeer van afhankelijk zijn. Het zou er ook op kunnen duiden dat de extra-parlementaire kracht van NGO's toch een groter draagvlak heeft onder de bevolking dan de vee-industrie wil weten.
Uiteraard moet worden vastgesteld in hoeverre partijlidmaatschap van een politieke parlementaire organisatie mag worden vergeleken met het donateurschap aan extra-parlementaire actieorganisaties. Het is immers denkbaar dat mensen het zien als 'geven aan een goed doel'. Dat doen mensen vaker om hun geweten te schonen. In de katholieke kerk was 'de aflaat' vroeger zelfs gewoon te koop.
Maar toch, de vraag knaagt: hoe vergelijkbaar is de aanhang van politieke partijen met het donateurschap aan actieorganisaties?
Fotocredits: Stro voor varkens, Compassion in World Farming
Nog 5
Je hebt 0 van de 5 kado-artikelen gelezen.
Op 10 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 10 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
_480_289_84_s_c1.jpg)
_480_289_84_s_c1.jpg)
Jordi # 106: bedreigingen e.d. zijn nooit goed te keuren. Het schept sowieso een atmosfeer, waarin mensen helemaal niet meer met elkaar praten om zaken op te lossen.
Maar sorry, ik kan niets met jouw berichtje over Chris van der Welken.
Ik zie dat Peter R. de Vries ermee bezig was (via de link, maar het las als een krantenberichtje), dus er was hoogstwaarschijnlijk iets aan de hand, maar wat? Onduidelijk voor mij.
Ik zie geen uitspraak door de rechtelijke macht (dat is het enige wat voor mij als buitenstaander bewijs kan vormen). Aan de hand daarvan kan ik niets concluderen.
Ik lees wel jouw reactie; dus ik denk, er is iets aan de hand, maar dat kan van alles zijn. Het feit dat groepen mensen zich bedreigd voelen, vind ik zorgelijk.
Nu ga ik het naar maken; je bedreigt voelen door iemand of door een groep hoeft op zich niets met die externen te maken te hebben.
Jordi, ik hoop dat ik jou niet beledigd heb, dat is het laatste wat ik zou willen.
Maar ik hoop dat jij kan accepteren, dat ik niet alles voor lief neem zonder bewijzen.
Ria met moord bedoelde ik de moord op Chris van de werken en daarbij sloeg de angst er in, overigens horen bedreigingen naar veehouders toe en inbraken in hun stallen ook tot de manier van handelen bij sommige dierenrechtenactivisten.
Jordi #27: Ik probeer deze te draad te volgen en lees:
"Ze [te weten: dierenactivisten, RL] proberen hun wil op te leggen door middel van rechtszaken, intimidatie en desnoods moord, de angst zit er wel soms in bij sommige boeren."
?????
Ik sprak vandaag marktonderzoeker Goos Eilander over de aanhang van de dierenbeweging. Hij heeft boeiende cijfers. Ik kom er nog op terug.
Geweldig filmpje, Dick. Toont het falen aan van de supers die eisen stellen aan kostprijs, uiterlijk en houdbaarheid, maar zoiets vitaals als smaak zijn vergeten.
Henric, ik denk dat iets dergelijks is gebeurd bij de veredeling van bloemen: de geur is verwaarloosd. Wie noemt een boeket bloemen nog een "ruiker"? Is er naast de proeverij op de markt al eens een ruikerij geprobeerd?
Natuurlijk kan er ook in een geurig topsegment al snel overproductie ontstaan, maar laten we dat probleem nu eventjes laten rusten.