1 min
In China vindt een ware volksverhuizing plaats. Niet van mensen, maar van varkens. De grote varkensvleesproducenten hebben het dunbevolkte noordoosten ontdekt als een plek waar ze een moderne en geïntegreerde varkenshouderij kunnen opzetten.
Grote Chinese varkensvleesproducenten investeren op dit moment miljoenen in het dunbevolkte noordoosten van het grote land. Acht beursgenoteerde varkensproducenten willen daar megastallen neerzetten, schrijft The Independent. De producenten verlaten het dichtbevolkte zuiden of willen uitbreiden in het noorden. De kosten om daar te bouwen en te produceren zijn weliswaar hoger - denk aan verwarmingskosten - maar er is meer ruimte, er zijn minder mensen en daarom minder volksgezondheidsrisico's, minder beperkingen vanuit milieuoogpunt en meer mogelijkheden tot schaalvergroting.
Geïntegreerde megabedrijven, die hun eigen voer produceren en zelf hun vlees verwerken, verdringen de traditionele kleinschalige, potentieel ziekteverwekkende en vervuilende keuterboertjes. Was het aandeel van de kleine familiebedrijven in de Chinese varkenssector in 2015 nog 57%, in 2017 zal dat al teruglopen tot minder dan 52%, voorspelt COFCO Meat, een agrarisch bedrijf in handen van de staat. Grote boerenbedrijven azen op de vrijkomende 'ruimte' met hun expansieplannen. De Chinese regering is er bovendien op gespitst om de noordoostelijke 'graanschuur' van het land te diversifiëren naar een 'meat and dairy hub', aldus The Independent.
Kantttekeningen
Als alle plannen en investeringen straks - na de winterbouwstop - gerealiseerd zijn, kan de regio naar verwachting jaarlijks 120 miljoen varkens produceren. Dat is een verdubbeling ten opzichte van nu en al bijna 20% van de hele Chinese varkensproductie.
Daar zijn nog wel twee kanttekeningen bij te maken. Als al die nieuwe varkens het ter plekke geproduceerde graan gaan opeten, komt er minder voer beschikbaar voor de grote varkensproducenten in het zuiden. Die zullen dan voer (graan en soja) moeten gaan importeren. In theorie zal de extra varkensvleesproductie in het noordoosten een vermindering in het zuiden kunnen compenseren. Maar daar komen logistieke complicaties om de hoek. De afstanden voor zowel levende varkens als versgeslacht vlees zijn in het grote China nu eenmaal enorm en de ziekte- of voedselveiligheidsrisico's lopen op als dieren of vlees dagenlang onderweg zijn. Dat betekent, zegt een analist van de Rabobank, dat "er een overschot zal zijn in het noorden en een tekort in het zuiden. En dat betekent dat China vlees zal blijven importeren."
Dit artikel afdrukken
Megastallen en geïntegreerde bedrijven, die hun eigen voer produceren en zelf hun vlees verwerken, verdringen de traditionele kleinschalige en vervuilende keuterboertjesDe Chinese overheid stimuleert de verschuiving omdat daarmee een modernisering van de varkenssector, met een jaarlijkse omvang van zo'n €850 miljard, te bewerkstelligen.
Geïntegreerde megabedrijven, die hun eigen voer produceren en zelf hun vlees verwerken, verdringen de traditionele kleinschalige, potentieel ziekteverwekkende en vervuilende keuterboertjes. Was het aandeel van de kleine familiebedrijven in de Chinese varkenssector in 2015 nog 57%, in 2017 zal dat al teruglopen tot minder dan 52%, voorspelt COFCO Meat, een agrarisch bedrijf in handen van de staat. Grote boerenbedrijven azen op de vrijkomende 'ruimte' met hun expansieplannen. De Chinese regering is er bovendien op gespitst om de noordoostelijke 'graanschuur' van het land te diversifiëren naar een 'meat and dairy hub', aldus The Independent.
Kantttekeningen
Als alle plannen en investeringen straks - na de winterbouwstop - gerealiseerd zijn, kan de regio naar verwachting jaarlijks 120 miljoen varkens produceren. Dat is een verdubbeling ten opzichte van nu en al bijna 20% van de hele Chinese varkensproductie.
Daar zijn nog wel twee kanttekeningen bij te maken. Als al die nieuwe varkens het ter plekke geproduceerde graan gaan opeten, komt er minder voer beschikbaar voor de grote varkensproducenten in het zuiden. Die zullen dan voer (graan en soja) moeten gaan importeren. In theorie zal de extra varkensvleesproductie in het noordoosten een vermindering in het zuiden kunnen compenseren. Maar daar komen logistieke complicaties om de hoek. De afstanden voor zowel levende varkens als versgeslacht vlees zijn in het grote China nu eenmaal enorm en de ziekte- of voedselveiligheidsrisico's lopen op als dieren of vlees dagenlang onderweg zijn. Dat betekent, zegt een analist van de Rabobank, dat "er een overschot zal zijn in het noorden en een tekort in het zuiden. En dat betekent dat China vlees zal blijven importeren."
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 30 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 30 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
_480_289_s_c1.png)
#15
Goed verwoordt!
Dank Piet. Dat betekent (even bij je checken): China moet je niet zien als één land dat vanuit één logica opereert, maar begrijpen vanuit zijn opbouw in regio's - niettemin heeft het een centrale sturing bij lokaal ondernemer- en bestuurderschap.
Ik zie het als pure (regionale) politiek. Beijing en Tianjin moeten samen een megastad vormen van 130 miljoen mensen. Die stad moet gevoed worden, maar in de nabije omtrek mogen geen vervuilende activiteiten komen. Hunan en Sichuan zijn ver weg, dus wordt er voedselproductie gepland in het noordoosten. Dat voedsel kan bijna alleen maar richting Beijing.
Vanaf Shanghai en de kuststrook in het zuiden is men vrijwel autonoom en maakt eigen beslissingen. Die zullen dus ook voedsel blijven importeren indien nodig. Wat dat betreft volg ik de analyse van de Raboman zeker.
Dank Jos. Piet, hoe beoordeel jij de inschatting van de Rabo-analyst?
De analyse van de Raboman lijkt me wishful thinking Dick. Ik zou niet weten wat het verschil is tussen het vervoeren van vlees vanuit Amerika of Europa en vanuit noord China, maar daar zal ik ongetwijfeld iets over het hoofd zien. De Chinezen zijn uitstekend in staat om hun eigen boontjes te doppen.