Ze had de krant geweigerd haar visie te geven op het verschuivende Europese budget voor boeren. Waar ze subsidie kregen voor landbouw, zien ze die verschuiven naar boeren natuurbeheer. Extensieve teelt dus. Als intensieve landbouwers in de middenmoot het niet zelfstandig halen, moeten ze maar verdwijnen, lijkt de onuitgesproken gedachte erachter te luiden. Zo blijven er vanzelf een paar grote bedrijven over. Niemand weet in handen van wie, maar de kans is groot dat het een paar supermarkten en grote voedingsjongens zullen zijn. Een Nederlandse boerenvoorman sprak die vrees een tijdje geleden al uit. Zijn visie was duidelijk: als financiële bestuurders over ons eten gaan, is dat niet zo best: dan krijg je pas echt tot op het bot uitgeknepen eten.
De boeren zijn niet blij, want ze zijn vooralsnog nu eenmaal afhankelijk van toeslagen om te kunnen werken. Daarnaast vinden ze het irreëel, want juist grote Europese boeren hebben een rol om de wereld te voeden. Onderwijl gaat de natuurbeweging door de minister via openbare oproepen aan te sporen om vooral meer aan natuurbeheer te doen. Als ik zou moeten gokken, zou ik zeggen dat die oproepen op de sympathie van de burger kunnen rekenen. Die kan zich tenminste iets voorstellen bij die leuke boerenlandschapjes, voor als hij met haar in een zonnig weekend of op vakantie 'ns naar buiten wil om zich te ontspannen.
En de minister, die houdt gewoon haar mond. Iedere dag verdwijnen er nog steeds een paar boeren, ondanks de goede prijzen voor m.n. akkerbouwproducten. Wedden dat het er op deze manier een paar meer worden.
Wie maakt ons eten? - het schijnt een non-issue te zijn want ondanks oplopende tekorten aan graan, melk en vlees staat ons leven in het teken van overvloed en obesitas. Het onderwerp zal wel niet persfähig wezen.
Geen visie geven is ook beleid. De vraag is alleen of erover is nagedacht.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Het kabinet is goed in het uitstellen van beslissingen en beleid, maar hier ligt een duidelijke EU-agenda. Er zal ja of nee gezegd moeten worden in verdere modernisering van het landbouwbeleid. Dat daar bedreigingen bij komen kijken is vanzelfsprekend, dat geldt voor elke verandering. De boeren zouden wat meer naar de kansen moeten kijken of die in elk geval meenemen in hun kritiek. Het oude systeem was, dat moeten ze ook toegeven, in heel veel opzichten een ramp.
Ongecontroleerde, snelle schaalvergroting en monopolievorming is ongetwijfeld een slecht vooruitzicht, maar wie zegt dat de modernisering zonder controle gaat gebeuren? Hoedanook is het een goed idee om meer bomen te planten en op termijn minder varkens in Nederland te hebben.
Een wijze boer sprak nog niet zolang geleden uit dat de boerenstand in drie delen zal splitsen. Een deel blijft groeien en wordt mega bedrijf, een deel gaat in groene en andere maatschappelijke diensten, en een deel zal de niche kwaliteitsproducten oppakken. Welke verhouding er tussen de drie ontstaat hangt af van beleid en maatschappij.
* Willen we vanuit hier de wereld voeden?
* Hoeveel wil de maatschappij betalen voor groene diensten?
* En hoeveel consumenten kiezen met hun aankopen voor kwaliteit?
Alleen op basis van goedkoop produceren hou je de boel niet in Nederland..... die band moet veel sterker!
We
Ik vrees dat dit al heel lang zo is.
Als het zo doorgaat kunnen wij onszelf niet meer voeden. Dan zijn we geen land meer, maar een stad die letterlijk afhankelijk is geworden van de ommelanden.