GMO's zouden moeten om de wereld te voeden. In India komen ze erachter dat met aandacht en veel zorg recordoogsten mogelijk zijn. Zonder fratsen.
Vorige week verschenen onafhankelijk van elkaar diverse berichten in de pers over wonderbaarlijk grote oogsten in India. The Guardian was de eerste die aandacht besteedde aan de nieuwe 'rijstrevolutie' in India.
In de niet om zijn vruchtbare aarde bekendstaande deelstaat Bihar in het oosten van India werden afgelopen jaar verschillende records gebroken. Het wereldrecord van de grootste opbrengst rijst per hectare (22,4 ton). Het wereldrecord aardappelopbrengst per hectare. Het Indiase record voor graanopbrengst per hectare. En dat alles zonder kunstmest of GMO-gewassen.
Het geheim? Een methode die al uit de jaren '80 dateert, oorspronkelijk op Madagascar is ontwikkeld en door internationale ontwikkelingsspecialist Norman Uphoff wordt gepropageerd: System of Rice Intensification (SRI). Bij deze methode wordt meer aandacht besteed aan minder planten om zo tot een betere wortel- en bladontwikkeling te komen. Worden bij de normale rijstteelt meerdere plantjes tegelijk uitgeplant, bij SRI wordt zorgvuldig 1 (erg jong) plantje per keer met veel tussenruimte geplant. Er wordt zorgvuldig en veelvuldig gewied en de bodem wordt relatief droog gehouden. Er wordt gemest met natuurlijke en beschikbare mest, zoals gedroogde koeienmest.
Uphoff: "Het is een set ideeën, precies het tegenovergestelde van de eerste groene revolutie [in de jaren '60] die stelde dat je de genen en bodemnutriënten moest veranderen om de opbrengsten te vergroten. Dat bracht enorme ecologische lasten met zich mee. In de 21e eeuw moeten we op een andere manier landbouw bedrijven. Land en water worden schaars, van mindere kwaliteit of minder betrouwbaar. Klimaatomstandigheden verslechteren op veel plaatsen. SRI biedt miljoenen achtergestelde huishoudens veel betere mogelijkheden. Niemand heeft hier voordeel van, behalve de boeren, er zijn geen patenten, rechten of licensing fees."
Niet iedereen is het met Uphoff eens. De hoge opbrengsten zouden niet voldoende wetenschappelijk onderbouwd en bewezen zijn, individuele rapportages wijken nogal af van de rapportages door de organisaties die SRI ondersteunen, boeren die met SRI beginnen stappen er net zo gemakkelijk weer van af als de resultaten tegenvallen. Dominic Glover, een onderzoeker van Wageningen UR, stelt: "Er is geen sprake van een magische theorie, het zijn eerder zorgvuldig beheer, vaardigheden en aandacht die tot de superopbrengsten leiden. In bepaalde omstandigheden is het zeker een efficiënt middel voor boeren. Maar het is arbeidsintensief en nog niemand heeft de technologie ontwikkeld om separate zaailingen uit te planten."
De boeren in Bihar hoor je niet klagen. Zij zijn meer dan blij met de investering in tijd en training, zeker gezien de reuze-oogsten die het oplevert. Aan skepsis hebben zij geen boodschap. Innovatie of technologie, waar wij in de Westerse wereld zo dol op zijn, zou hen niet in dezelfde mate helpen als SRI - daar hebben ze letterlijk de mankracht voor. In Grist schrijft Tom Laskawy: 'SRI is dan wel niet op technologie gebaseerd, maar het is in de wetenschap geworteld en behoorlijk verfijnd. Het wordt bovendien voortdurend in het veld getest en verbeterd op basis van de feedback van de boeren. Het is precies het soort flexibel en zich aanpassend systeem dat je van iedere werkelijk duurzame landbouw zou eisen - in tegenstelling tot de gereglementeerde, top-down toepassing van chemische en bio-technische aanpakken.'
De Indiase regering en diverse NGO's investeren de komende tijd ettelijke miljoenen in het succesverhaal van SRI in Bihar.
Fotocredits: Ears of Rice, uitsnede, matsuyuki
Dit artikel afdrukken
In de niet om zijn vruchtbare aarde bekendstaande deelstaat Bihar in het oosten van India werden afgelopen jaar verschillende records gebroken. Het wereldrecord van de grootste opbrengst rijst per hectare (22,4 ton). Het wereldrecord aardappelopbrengst per hectare. Het Indiase record voor graanopbrengst per hectare. En dat alles zonder kunstmest of GMO-gewassen.
Het geheim? Een methode die al uit de jaren '80 dateert, oorspronkelijk op Madagascar is ontwikkeld en door internationale ontwikkelingsspecialist Norman Uphoff wordt gepropageerd: System of Rice Intensification (SRI). Bij deze methode wordt meer aandacht besteed aan minder planten om zo tot een betere wortel- en bladontwikkeling te komen. Worden bij de normale rijstteelt meerdere plantjes tegelijk uitgeplant, bij SRI wordt zorgvuldig 1 (erg jong) plantje per keer met veel tussenruimte geplant. Er wordt zorgvuldig en veelvuldig gewied en de bodem wordt relatief droog gehouden. Er wordt gemest met natuurlijke en beschikbare mest, zoals gedroogde koeienmest.
Uphoff: "Het is een set ideeën, precies het tegenovergestelde van de eerste groene revolutie [in de jaren '60] die stelde dat je de genen en bodemnutriënten moest veranderen om de opbrengsten te vergroten. Dat bracht enorme ecologische lasten met zich mee. In de 21e eeuw moeten we op een andere manier landbouw bedrijven. Land en water worden schaars, van mindere kwaliteit of minder betrouwbaar. Klimaatomstandigheden verslechteren op veel plaatsen. SRI biedt miljoenen achtergestelde huishoudens veel betere mogelijkheden. Niemand heeft hier voordeel van, behalve de boeren, er zijn geen patenten, rechten of licensing fees."
Niet iedereen is het met Uphoff eens. De hoge opbrengsten zouden niet voldoende wetenschappelijk onderbouwd en bewezen zijn, individuele rapportages wijken nogal af van de rapportages door de organisaties die SRI ondersteunen, boeren die met SRI beginnen stappen er net zo gemakkelijk weer van af als de resultaten tegenvallen. Dominic Glover, een onderzoeker van Wageningen UR, stelt: "Er is geen sprake van een magische theorie, het zijn eerder zorgvuldig beheer, vaardigheden en aandacht die tot de superopbrengsten leiden. In bepaalde omstandigheden is het zeker een efficiënt middel voor boeren. Maar het is arbeidsintensief en nog niemand heeft de technologie ontwikkeld om separate zaailingen uit te planten."
De boeren in Bihar hoor je niet klagen. Zij zijn meer dan blij met de investering in tijd en training, zeker gezien de reuze-oogsten die het oplevert. Aan skepsis hebben zij geen boodschap. Innovatie of technologie, waar wij in de Westerse wereld zo dol op zijn, zou hen niet in dezelfde mate helpen als SRI - daar hebben ze letterlijk de mankracht voor. In Grist schrijft Tom Laskawy: 'SRI is dan wel niet op technologie gebaseerd, maar het is in de wetenschap geworteld en behoorlijk verfijnd. Het wordt bovendien voortdurend in het veld getest en verbeterd op basis van de feedback van de boeren. Het is precies het soort flexibel en zich aanpassend systeem dat je van iedere werkelijk duurzame landbouw zou eisen - in tegenstelling tot de gereglementeerde, top-down toepassing van chemische en bio-technische aanpakken.'
De Indiase regering en diverse NGO's investeren de komende tijd ettelijke miljoenen in het succesverhaal van SRI in Bihar.
Fotocredits: Ears of Rice, uitsnede, matsuyuki
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Jee, 2 Hendrikken (of Hendriken als in perziken) en een Henric hier, dan gaat het al snel mis (!); ik schreef als reactie op Kaput en had het dus niet over de hardheid vd data. Met die kritiek ben ik het overigens helemaal eens, dank beide scherpe Hendrikken; lijkt dus toch soort van list en bedrog.
Cool!
Op zich moet dat ook wel kunnen, als als je eerst stopt met nadenken, je eigen database in de mind wist en dan gaat kijken.
Er kan maar zo een gevoel komen, tja waarom niet?
Zaad, groei/codes/DNA, energy, bewustzijn.
Als je er van uit gaat het het een vaststaande programma is van zaad, groei volgens liniaire gedachten/codes, en vaststaande uitslagen.
Dan kan ook de gedachte zijn, zaad, codes, energy, bewustzijn en groeien maar met meer opbrengst en minder problemen.
De huidige russische roulette van gif-wetenschappers qua GMO is zo jaren 20....
Bewustzijn en een reflectie van bewustzijn dat Dna-codes, en groeien maar.
Het gaat toch ook zo met 23 chromosomen van je pappa en 23 chromosomen van je mamma?
En hoppa, volgend DNA/codes ontstaat er een geometrische wonderbaarlijke product dat kan denken, voelen, keuzes maken en richting bepalen.
Tja, mooi toch?
Natuurlijk wel goed kijken wat SRI doet en of het w el klopt.
Maar op zich is er niets mis mee.
You change consciousness, you change reality.
Liesbeth, lokale successen zijn prachtig en beklijven vaak beter dan hoogdravende plannen. Maar waarom die weinig waarschijnlijke getallen de wereld in slingeren? Zou dat met die ettelijke miljoenen te maken hebben die nu geïnvesteerd gaan worden?
Als iets te mooi lijkt om waar te zijn, is het dat meestal ook.
Hoi Liesbeth, nee, maar dat was ook niet de strekking van het stukje toch? Het stukje is volgens mij een loftrompet voor lokale methoden, maar trekt getallen die zomaar ineens in de media opkomen en elk jaar extremer worden in twijfel. Want, niet met harde data ondersteund. Daarnaast geeft het IRRI aan dat met harde data een meeropbrengst van ±80 procent te behalen valt bij dergelijke initiatieven (zoals in midden ZuidAmerika). Maar wuift oogsten ver boven de 10 ton van de hand.
Hendrik, wat je beschrijft is zeker zinvol, maar dat maakt lokale successen toch niet zinloos? Het is ook verschil top-down en bottom-up; soms krijg je om allerlei structurele obstakels (eigendoms-/pachtwetgeving etc) de beoogde verbetering niet voor elkaar, terwijl klein beginnen, aanpassen en uitgroeien waar het kan, voor steeds meer boeren het verschil kan maken. Hier gaat het over SRI, hopelijk zijn er meer methoden. Het is wat mij betreft een positieve ontwikkeling dat/als voedsel- en inkomensoplossingen lokaal en 'op maat' ontstaan - de trend is dat het meer en meer aan commerciële afzetstructuren en toegevoegde waarde activiteiten gekoppeld gaat worden; minder macro, meer micro.