Samen eten is gezellig en op verschillende manieren belangrijk. Brazilië heeft gezamenlijk eten zelfs in de nationale voedingsrichtlijn opgenomen. Om heel uiteenlopende redenen kan het lastig zijn om samen het avondmaal te nemen. Blogger Jenny Rosenstrach maakt het wellicht wat makkelijker door vier niveaus te onderscheiden bij de gezinsmaaltijd. Wie niveau vier haalt, doet het geweldig, maar ieder van de andere niveaus is ook niet verkeerd.

Niveau 1: allemaal aan tafel
Dit is het begin. Het gaat niet om het eten, maar om de logistiek. Probeer in ieder geval een moment te plannen dat iedereen aan tafel zit. Start de maaltijd gezamenlijk en moedig de kinderen aan om te wachten tot iedereen zit en vervolgens tot iedereen klaar is. Maaltijden die bij deze stap passen zijn snelle salades of iets uit de vriezer. Als dit 3 tot 4 keer per week lukt, ben je klaar voor niveau 2.

Niveau 2: allemaal aan tafel met een zelfgemaakte maaltijd
Als de logistiek eenmaal werkt, is het tijd om te focussen op het eten. Leg jezelf niet teveel druk op, want het moet wel leuk blijven. Maak een eenvoudige maaltijd die je op de automatische piloot kunt maken, zoals een simpele pasta of een makkelijke curry. Hoe vaker je dit doet, hoe sneller het gaat en hoe meer inzicht je krijgt in hoelang iets duurt. Eventueel maak je voor de kinderen iets wat ze zonder protest eten.

Niveau 3: allemaal aan tafel met een zelfgemaakte maaltijd die iedereen lekker vindt
Als niveau 2 eenmaal bereikt is, kun je overwegen een maaltijd te maken die iedereen lekker vindt. Rosentrach suggereert zogenaamde deconstructed dinners. Dat zijn maaltijden waar je alle ingrediënten apart uit weg kunt laten of vervangen door iets anders. Dat zorgt voor één maaltijd, waar iedereen van houdt.

Niveau 4: allemaal aan tafel met een zelfgemaakte maaltijd die iedereen lekker vindt en die zorgt voor een goed gevoel op hoger niveau
Op dit niveau maak je het eten belangrijk en verbind je jezelf en tafelgenoten ermee. Je besteed veel aandacht aan wat je eet, waar het vandaan komt en wie het heeft geteeld of verwerkt. Door na te denken en filosoferen over de achtergrond van wat op je bord ligt, waardeer je het meer en sta je stil bij de lange weg die bijvoorbeeld vlees aflegt voor je het kunt eten. Uiteraard kun je ook andere aspecten die je belangrijk vindt op dit niveau proberen toe te passen. Denk bijvoorbeeld aan het terugdringen van je CO2-uitstoot door je menukeuze.

Fotocredits: Family dinner, US Department of Agriculture
Dit artikel afdrukken