1 min
.... de intensieve landbouw. Dat schreef Trouw gisteren op de voorpagina.
Trouw schreef: "Een modieus probleem is niet hetzelfde als een acuut probleem. Zo is klimaatverandering weliswaar in de mode onder natuurbeschermers, maar voor de biodiversiteit op aarde vormt landbouw een veel acutere bedreiging."
De krant verwijst naar een artikel in Nature waarin 4 wetenschappers aangeven dat allereerst overexploitatie van dieren en planten en vervolgens landbouw de belangrijkste oorzaken zijn van de teruglopende biodiversiteit. Op 10 aspecten is landbouw de op één na meest bedreigende activiteit van mensen omdat het de leefgebieden van wilde soorten laat verdwijnen. Dát staat in Nature.
Het artikel is verschenen ter voorbereiding van het World Conservation Congress van de internationale unie voor natuurbescherming IUCN. Het congres vindt volgende maand plaats op Hawaï. Daar spreekt een keur aan wetenschappers en hoogwaardigheidsbekleders, van de Amerikaanse kardinaal Peter Turkson tot prins Albert van Monaco en de Britse primatologe Jane Goodall.
Onzin, twit een voorvechter van de intensieve landbouw in Nederland:
In een ander verhaal dat ik gisteren las, bleek niet terrorisme maar juist klimaatverandering weer het belangrijkste probleem. Volgens de jeugd in Europa zijn noch het klimaat, noch terrorisme van belang. Het verlies van biodiversiteit staat niet eens op hun lijstje. Werkloosheid en de economie zijn het allergrootste probleem.
Wie heeft de grootste en kan het verste plassen? Helaas maakt de vaststelling van de kampioen geen enkel praktisch verschil. Omdat iedereen zijn vraagstuk het belangrijkst vindt, hoeven we niets te doen.
Elkaar bestrijden en overtuigen van het grootste probleem is een gezelschapsspel, een vorm van zingeving. De problemen zelf doen er eigenlijk niet toe.
Dit artikel afdrukken
De krant verwijst naar een artikel in Nature waarin 4 wetenschappers aangeven dat allereerst overexploitatie van dieren en planten en vervolgens landbouw de belangrijkste oorzaken zijn van de teruglopende biodiversiteit. Op 10 aspecten is landbouw de op één na meest bedreigende activiteit van mensen omdat het de leefgebieden van wilde soorten laat verdwijnen. Dát staat in Nature.
Het artikel is verschenen ter voorbereiding van het World Conservation Congress van de internationale unie voor natuurbescherming IUCN. Het congres vindt volgende maand plaats op Hawaï. Daar spreekt een keur aan wetenschappers en hoogwaardigheidsbekleders, van de Amerikaanse kardinaal Peter Turkson tot prins Albert van Monaco en de Britse primatologe Jane Goodall.
Onzin, twit een voorvechter van de intensieve landbouw in Nederland:
@IUCN @trouw Met andere woorden. Men kan beter 111 jaar lang kip eten (gebaseerd 20 kg p/j) dan één keer vanuit Europa vliegen naar Hawaii
— Caroline vander Plas (@lientje1967) August 11, 2016
In een ander verhaal dat ik gisteren las, bleek niet terrorisme maar juist klimaatverandering weer het belangrijkste probleem. Volgens de jeugd in Europa zijn noch het klimaat, noch terrorisme van belang. Het verlies van biodiversiteit staat niet eens op hun lijstje. Werkloosheid en de economie zijn het allergrootste probleem.
Wie heeft de grootste en kan het verste plassen? Helaas maakt de vaststelling van de kampioen geen enkel praktisch verschil. Omdat iedereen zijn vraagstuk het belangrijkst vindt, hoeven we niets te doen.
Elkaar bestrijden en overtuigen van het grootste probleem is een gezelschapsspel, een vorm van zingeving. De problemen zelf doen er eigenlijk niet toe.
Nog 5
Je hebt 0 van de 5 kado-artikelen gelezen.
Op 11 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 11 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
_480_289_84_s_c1.jpg)
Wouter,
Wat ik schreef over de keuzes van consumenten, geldt ben ik bang ook voor de gemeenschap waar we in leven. De bescherming van de commons moet in onze maatschappij komen van overheden. Hun lijn wordt grotendeels bepaald door (1) de publieke opinie en (2) kapitalistische belangen. Beiden worden daardoor sterk beïnvloed door het soort dubbele moraal als ik hieronder beschreef. Een stuk naar onder gaf ik het voorbeeld van Europese subsidies, waarbij echt de vraag gesteld kan worden of de doelstellingen onze commons (in dat geval het milieu) beschermen, of dat het teveel symboliek is.
Daarnaast zou je kunnen stellen dat grote firma's de mogelijkheden hebben, en daarmee een stuk verantwoordelijkheid, om richting te geven aan de bescherming van mens en milieu. In een naburig draadje kwam spontaan een voorbeeld langs waaruit blijkt dat dit niet gebeurt. Luister het stuk van BNR maar en vraag je af of de maatregelen van Unilever de Indiase gemeenschap dient of (ten koste van hen) vooral hun eigen portemonnee.
In mijn beleving hebben ook onze westerse overheden dus net zo goed een dubbele moraal als consumenten. Het gesprek over wat echt belangrijk is, wat echt de basis is onder de diverse problemen, komt daardoor ook bij hen niet op gang. Het feit dat de commons tegenwoordig wereldwijd zijn, maakt het bovendien niet makkelijker om er met dezelfde taal over te spreken.
De kern? Die ligt in macht en geld. En de verdeling daarvan. Wat niet wegneemt dat communicatie de basis is voor overleg. Maar wat als communicatie 40 jaar lang te weinig lijkt te doen om de problemen op te lossen (toen ik student was, zette ik me al in met 'communicatie' hierover... pratend voor hele collegezalen met professoren... en door2door wijken ingaand... dat was de PSP toen ter tijd)
en de oorzaak daarvan lijkt te liggen in het overheersende systeem van geld (economische factoren)-onttrekking aan de (sociaal/economisch duurzame) maatschappij? We staan machteloos als individuen met vaak dezelfde meningen over de wereldproblemen. Schijnt het. Maar misschien bedriegt schijn? Ik ben benieuwd naar je mening hierover.
ps ik gaf je een duim voor je mooi geformuleerde aanvulling ;)... over die inhoudsloze foto... de fotograaf had t niet slechter kunnen doen... (fotografie is een serieuze hobby sinds mn 14e... misschien kan ik me aanmelden? ;)
Frank, als je dat opmerkt: de beste man had er ook beter een ander gezicht bij op kunnen zetten.
Jur, dank voor je antwoord. Ik begrijp dat we het eens zijn: het gaat om het kunnen hebben van een 'normaal gesprek' - maar te weinigen hebben door dat dat de kern van het probleem is.
ps
De foto hierboven had beter in een zeilboot genomen kunnen worden ipv een boot met 2 2-taktmotoren.
@51: klopt. De verantwoordelijkheid voor de wereldproblemen bij het individu leggen werkt niet.
Omdat die individuele verantwoordelijkheid geen zoden aan de dijk zet voor het individu - behalve een 'schoon' geweten. De (over)macht (en het meeste geld) berust ergens anders.
Iedereen is intussen wel overtuigd van klimaatverandering en milieuvervuiling. Van de onjuistheid van oerwoudvernietiging voor GM landbouw. Van het onrecht van slaven/kinderarbeid.
Jongeren? Die zien de luxe van de reclame's, de gesubsidieerde (party-)vliegvakanties naar Spanje en Turkije etc., de mogelijkheid om bij de Primark voor een tientje broeken te kopen van hun schamele inkomen (en tegelijk te sparen voor die vliegreis), het voorbeeld van hun ouders en anderen... wat niet wil zeggen dat ze niet overtuigd zijn van de ernst van het klimaatprobleem en de misstanden in de bio-industrie. Of van de overmacht van het beleid hierin. Maar ze willen geen armoede, en banenverlies als gevolg van het huidige banken-systeem is een groot (internationaal) probleem..
Overigens had ik deze zomer een treinvakantie naar Oostenrijk geboekt - niet duurder (en langduriger) dan een vliegreis... maar of dat klimaatvriendelijker is dan onze voorafgaande autovakantie naar Texel (waarschijnlijk wel als de stroom voor die trein groen opgewekt is ;) ?
De noodzaak van een wereldreis? Als iedere wereldjongere dat zou (kunnen) doen zou de vliegtuigvervuiling nog extremer zijn. Maar aan de andere kant verruimt dit je blik op de wereld en jezelf (en van degenen met wie je - open en respectvol - in contact komt, en waardoor je slavenarbeid en sociaal onrecht minder onverschillig zal laten, Islam(e.a.)-haat voorkomen wordt). Ik had het niet willen missen... het heeft mij mede gevormd. Luxe... ondanks het backpacken met een minimale hoeveelheid geld? Ja. Ontwikkelend bewustzijn van die relatieve luxe? Zeker. Ook al zien we, thuisgekomen, een heel andere relatieve luxe.... die juist gebouwd wordt op de wereldproblemen, lijkt het... en wie deze luxe uit handen zal geven... ondanks haar desastreuze gevolgen... ook sociaal/economisch (de verwoestingen door overstromingen en droogte zullen binnenkort duidelijk worden op o.a. de wereldvoedselprijzen/ schaarste) ?
De bredere visie die daarvoor vereist is - met structureel behoud van 'sociale luxe' - hebben maar enkelen, die macht hebben... de individuen kunnen stemmen op een partij, of hun stem duidelijk maken op internetpetities en communiceren hierover via Facebook (wat vrij massaal gebeurt). En zelf wat relatief kleine stappen nemen... mijn kinderen doen dat in ieder geval.