Lees ook
"I’m becoming increasingly concerned about launch prices for unknown wines", zegt ze.

Robinson, de grand lady van de wereldwijde wijnschrijverij, doet in de Financial Times een boekje open over de kostprijs van wijn. De kostprijs van goede Bordeaux hoeft niet meer te zijn dan een tientje de fles. Als het domein recent is overgenomen, er een boel reputatie in de merkwaarde zit en ook de bank er aan te pas moest komen, dan komt de kostprijs op ca.€ 30 de fles, zegt ze.

Garagewijnen
Een jaar of 10-15 geleden begonnen nog totaal onbekende wijnmakers zware, geconcentreerde wijnen met een klein zoetje in oplagen van een paar duizend flessen te stoppen die ze dan voor forse bedragen verkochten aan een publiek met teveel geld op zak. Dat deden ze in garages die weer terug werden verbouwd tot wijnkelder. Daarom staan hun producten bekend als 'garagewijnen'.

De trend begon in de Bordeaux-streek en pakte tevens in Italië en de Franse Languedoc. Nieuwe wijnmakers - waaronder zakenlui, artsen, wijnschrijvers, TV-personalities en chemici - begonnen kleine wijndomeinen en maakten daar wijn die ze rustig voor bedragen van €75 per fles durfden aan te bieden.

Gek doen met teveel geld
En het verkocht. De altijd wat jammige wijnen - op sommige moet je zelfs een beetje kauwen - smaakten prima, wijn kwam in de mode en er waren genoeg mensen die 'iets nieuws' zochten om thuis aan vrienden als hun ontdekking te kunnen laten proeven. Geld was er immers zat, net als de behoefte om er gek en bijzonder mee te doen.

De trend pakte tevens onder gevestigde wijnboeren, die met lede ogen aanzagen hoe handige lieden prachtige marges per fles wisten te maken. Boven de flessen die ze verkochten voor prijzen tussen €5 en €10. Daarom maakten ze ruimte voor wat topcuvées die opeens tussen de €25 en €40 per fles moesten kosten. Als de pers er positief over schreef, gingen mensen erop uit en trokken ze ook bij hen soms zulke bedragen uit hun portemonnee. In ieder geval verkochten ze er weer wat meer van hun opeens 'veel goedkopere' flessen door.

Ziekelijk
In haar stukje in de FT verbaast de Engelse wijnschrijfster zich over de inmiddels wel heel hoge prijzen van volstrekt onbekende garagewijnen.

Die trend is over de top, laat Robinson voelen. Ze geeft het voorbeeld van een nog volslagen onbekende wijnmaker in de Languedoc die een wijn door de prijs hoog in te zetten - €235 voor en fles - in één klap tot cult probeert te verheffen. Duur betekent immers goed voor een bepaald publiek.

Robinson is er 'bezorgd' over. Het lijkt erop dat ze het behalve zorgelijk vooral ziekelijk vindt. Een teken van decadentie waar maar eens een einde aan moest komen voor de crisis in Europa het doek er definitief voor laat vallen, want ook nouveaux riche Chinezen en Russen gaan voor de grote oude wijnnamen. Die zijn nl. 'echt' en daarom bijzonder. Zelfs nieuw geld is geïnteresseerd in meer dan decadentie.

Fotocredits: "stained barrel" in een garage in Monterey, uitsnede, wayne and wax
Dit artikel afdrukken