Fotocredits: still, Feller Media
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Fijn dat je een artikel op Foodlog komt lezen. We schreven het helemaal gratis en voor niets voor je. Wil je dat wij kunnen blijven bestaan? Steun ons dan en word betalend lid. Dat kost je maar €7,- per maand. Dan lees je alle content van Foodlog onbeperkt en advertentievrij en krijg je ook nog eens voorrang bij Foodlog-events.
Word lid!Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Help de schrijver de juiste toon te vinden waarop je naar hem of haar wilt luisteren.
Klik op de naam van de schrijver en gebruik het "Stuur een mail" veld op zijn of haar profiel om je bericht te versturen.
Lees alles over reageren in de gespreksregels.
Van Messel heeft pijnlijk gelijk. Pijnlijk, omdat wattie zegt al duizend keer gezegd is, maar duizend keer duizend keer niet wordt gehoord. Veel diervrienden doen hun (huis)dieren verdriet, uit liefde.
Andere hobby: sportvissen. Niemand waagt zich aan kritiek omdat er veel plezierhengelaars zijn, paar miljoen, die allemaal op je stemmen als je op komt voor verwaarloosde honden (PVV en PvDD).
Maar ze mollen visjes, sportvissers, en gooien ze terug, levend.
Het visje is beter af als het dood gemaakt wordt als het is gevangen. Hengelvisjes moet je opeten, niet terugzetten.
Je hebt er geen kunstenaar met een rare bril voor nodig. Maar een PvdA bijvoorbeeld, die vorig jaar nog het neuken met dieren hielp verbieden. Zijn de dieren dolblij mee, denk ik. Maar de PvdA, ook veel sportvissers stemmen er op.
Dick, als het gaat om dierwelzijn, dan is dat een onderwerp waar alleen dieren met een frontale kwab (homo sapiens) iets mee zouden kunnen, want dieren zonder cognitieve hersenen kunnen alleen maar associëren en niet relativeren. Die ongelijkheid icm onze menselijke emoties veroorzaken 'onverklaarbare' en 'onoplosbare' problemen. Voorbeeld: mensen die zielsveel van hun gezelschapsdier houden, veroorzaken te vaak onnodig dierenleed omdat ze (uit liefde of uit egoïsme ?) het oude en/of zieke dier te lang laten leven. Nog een voorbeeld: Onze volksvertegenwoordiging gaat uit zijn dak over ritueel slachten en de pijn die een rund al of niet voelt tijdens de laatste 30 seconden van zijn leven. Diezelfde TK leden hebben - uitzonderingen daargelaten - nauwelijks een gefundeerde mening over de kwaliteit van het leven van datzelfde rund, dat maar liefst 60 tot 500 miljoen seconden leeft....
Ben ik helemaal met je eens, Peter.
Dat onderscheid tussen "gezelschapsdieren" en "gebruiks-" of "consumptiedieren"!
Om een voorbeeldje te noemen:
Couperen van honden is allang niet meer toegestaan.
Knippen van varkensstaarten (tot voor kort zonder "verdoving") is usance.
Terwijl varkens ook genetisch dichter bij de mens staan en intelligenter zijn.
Ik ben benieuwd wat meneer Graus zou zeggen als honden op dezelfde manier "gehouden" zouden worden als varkens.
In m'n werk met de Dierenbescherming merk ik dat er werelden van verschil bestaan tussen hoe men met aaibare cq optilbare huisdieren omgaat en men zich al dan niet bewust opstelt ten opzichte van landbouwhuisdieren. Tinkebell's aanpak brengt die werelden met elkaar in verband. Ik zie haar graag spreken bij de opening van het nieuwe Limburgse dierenbeschermingscentrum volgende zomer.
Kijk naar (bijna) een willekeurige Amerikaanse film, en de lijken vliegen je om de oren. In de populairste, levensechte, videospelletjes gaat het erom zoveel mogelijk mensen om zeep te helpen. Daar lijken maar weinigen zich aan te storen. Oja, logisch 't is niet echt.
En dan is er iemand die een gruwelverhaal vertelt over haar rood kotsende hond, en over recyclen van een dode kat, en het volk raakt overstuur.
Doet me denken aan (jeugd)jornaal uitzendingen. Oorlogsbeelden zijn geen probleem, maar bij een mishandeld beest komt vooraf vaak de waarschuwing voor 'schokkende beelden'. Is dit tevens het gelijk van Tinkebel?