Het Corona-effect In Afrika is het virus onzichtbaar, maar de economische crisis niet te missen

Vandaag het nieuws van 14 augustus. Hier vind je onze voorgaande selecties.

In de commentaren kunnen we samen het Corona-effect duiden.

In Nederland tekenen de economische gevolgen van de coronacrisis zich af in miljoenenverliezen (80% winstval bij de Rabobank, €185 miljoen verlies voor de NS ondanks €1 miljard staatssteun), ongekende werkloosheidscijfers (300.000 werklozen) en een 'historische krimp' van 8,5% van de economie (zie 9.1, 9.2, 9.3). En toch valt het bij ons nog best mee (zie 9.6).

En toch. Minus 8,5 procent, dat is minder desastreus dan minus 20,4 procent, het bbp-cijfer van het Verenigd Koninkrijk over het tweede kwartaal. In de meeste Europese landen sloeg de coronarecessie harder toe dan in Nederland. Italië (minus 12,4 procent), Frankrijk (minus 13,8 procent) en vooral Spanje (minus 18,5 procent) scoorden slecht, Duitsland deed het relatief goed met een krimp van 10,1 procent. De gemiddelde bbp-daling in de 27 landen van de Europese Unie bedroeg 11,7 procent.

En hoe dat komt? Volgens Bert Colijn, econoom bij ING, is 'de dominante factor' voor het corona-effect op de economie van een land de omvang van de binnenlandse vraag, "Veel meer dan, bijvoorbeeld, de schade aan de export.” Colijn maakte voor ING een 'lockdownindex' op basis van de data over mobiliteit tijdens de pandemie, die Google sinds april publiceert. Daaruit leidt hij af hoe zwaar de economische activiteit in elk land lijdt onder de coronacrisis. Google meet de dagelijkse bewegingen van mensen op verschillende locaties, zoals het openbaar vervoer, supermarkten en parken. "De bewegingen op die plekken schaduwen als het ware de ontwikkeling van de binnenlandse vraag”, zegt Colijn. Op de ING-index scoorden Spanje, Frankrijk en het VK in het tweede kwartaal slechter dan Nederland, Duitsland en Zweden. "De correlatie met de bbp-cijfers is heel sterk.”

In het derde kwartaal zullen naast de binnenlandse consumptie ook andere factoren een grotere rol gaan spelen, zo verwacht Colijn. Zuid-Europese landen zullen bijvoorbeeld bovengemiddeld lijden onder de terugval van het internationaal toerisme in de maanden juli en augustus."

Met horten en stoten krijgen we zicht op de verspreiding van het virus (nee, niet via voedsel, zie 1.1 - 1.4) en de maatregelen om de pandemie in te dammen: teststraten (zie 2.3, 2.5) en al dan niet verplichte quarantaine (zie 4.2). En zelfs voor een (eventueel) vaccin hoeven we niet het volle pond op tafel te leggen, omdat de Europese Commissie bijspringt (zie 6.1 - 6.4).

Maar in Afrika, zoals in Nigeria, is het virus grotendeels onzichtbaar (zie 3.13). Weinig besmettingen, weinig doden. Maar wel een compleet ontwricht economische ecosysteem (zie 5.1).

“We don’t see any virus but we see suffering,” says Juliana Chokpa, a 38-year-old cleaner. This working-class Lagos community has been reeling from job losses, a collapse in informal services, and rising food and transport costs. The pandemic, Chokpa says, has wrought a swift descent from struggle into crisis.