Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Fijn dat je een artikel op Foodlog komt lezen. We schreven het helemaal gratis en voor niets voor je. Wil je dat wij kunnen blijven bestaan? Steun ons dan en word betalend lid. Dat kost je maar €7,- per maand. Dan lees je alle content van Foodlog onbeperkt en advertentievrij en krijg je ook nog eens voorrang bij Foodlog-events.
Word lid!Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Help de schrijver de juiste toon te vinden waarop je naar hem of haar wilt luisteren.
Klik op de naam van de schrijver en gebruik het "Stuur een mail" veld op zijn of haar profiel om je bericht te versturen.
Lees alles over reageren in de gespreksregels.
"Een karbonade om te zoenen", zegt Jeroen Thijssen vandaag in Trouw over het HeydeHoeve-varken.
Ik ben maar zo brutaal om maar wat verder te citeren uit
het stukje dat hij schreef over deze proeverij:
"de spectaculaire rassen zitten er niet bij. Geen Mangelica of Iberico, maar ook niet de Bentheimers, de Baambrugger of het Helder. Organisatorische moeilijkheden, legt de organisatie uit. Sommige varkens hebben niet ingeschreven, zoals het Baambrugse Big. Andere kunnen niet op tijd voldoende proefkarbonaden leveren, en die dient de jury te proeven. Dus uiteindelijk blijven er vijf kruisingen over van industrieel varken met het Duroc, een roodharig ras dat op veel biologische boerderijen woont.
Het is een tegenvaller, maar ook een voordeel: nu kan niemand zeggen dat we een elitair clubje zijn, dat alleen exotische, moeilijk te verkrijgen krulstaarten kiest. Het Vechtdalvarken, het Beemsterlant Varken, het Livar, de zeugenkinderen van Elshorst Puur en die van Heydehoeve moeten het onderling uitmaken.
Dan blijkt hoe moeilijk proeven eigenlijk is. En de jury kan er toch wat van. Johan van Uden uit Heemstede is al tweemaal tot beste slager van Nederland uitgeroepen, Robert Jeurissen is, als kok/eigenaar van restaurant Coco Pazzo in Houten, gespecialiseerd in de bereiding van zwijn. Tussen hen in ben ik een kleintje, maar ik sta toch mijn mannetje.
En toch. Vijf keer proeven, vijf keer sappige, een beetje zoete, knapperig gebakken, malse koteletjes met elkaar vergelijken- ga er maar aan staan. Nummer één hebben we in geen tijd verkozen, die is onbetwist het lekkerst: goed vet, goede smaak, prima geur en structuur, een karbonade om te zoenen. Maar dan. De andere vier zijn óók lekker. Welke moet nummer twee worden, welke nummer drie? Het ene jurylid wijst op de sappigheid, het andere op de bite, de voorzitter vindt smaak, sappigheid én bite belangrijk. Maar na veel delibereren komen we eruit. Het Vechtdalvarken is prachtig tweede en het Beemsterlant eervol derde en het zwijn van Heydehoeve is het lekkerste varkensbeest van Nederland.
Voorlopig dan. Want nu wordt het wel tijd voor smaaktest"
Dank, Jeroen.
Henk de Lange: dank!