1 min
Maar het werkte niet. Voor Jan valt het doek. Jan behoorde tot de veel bewierookte helden van de smaak. Velen staan er nauwelijks beter voor. Voor Jan is het klaar. Ik weet teveel en weet hoe het is gegaan. Het doet er niet meer toe. Iets anders is belangrijker.
Wat doet Nederland om z'n helden te helpen? Jan is een teler. Een boer. Geen marketeer, al stapte hij in een niche. Die sprong was te groot, maar het moet van iedereen. Rabobank, het ministerie van innovatie en de boerenkoepels. U moet weten dat afgelopen week eurocommissaris van land- en tuinbouw Dacian Ciolos in Nederland was. Ik was erbij. En weet u waar het gesprek vooral over ging? Hoe lang we nog door mochten gaan met teveel van hetzelfde produceren.
Ciolos vroeg om ideeën hoe het anders kan. Hij nodigde jonge boeren uit om ermee te komen.
Geweldig natuurlijk, maar daar wilde de zaal, vol jonge boeren en landbouwjournalisten, het niet echt over hebben. Daarom fietste ik triest weer naar huis. Ciolos' woorden vielen grotendeels als Onan's zaad op de stenen. Nederlanders dromen niet en kunnen niet 'om'denken, zelfs niet voorzichtig.
Helden van de smaak? Ze zijn ten dode opgeschreven in dit land dat geen idee heeft hoe het met de toekomst van zijn land- en tuinbouw om moet gaan. Niettemin blijven de bestuurderen roepen hoe belangrijk die is voor onze export. We moeten het zo nodig winnen van landen waar het veel goedkoper produceren is. Zo helpen we alles om zeep.
Nog 5
Je hebt 0 van de 5 kado-artikelen gelezen.
Op 10 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 10 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
_480_289_84_s_c1.jpg)
@Jan Peter dat is inmiddels een gepasseerd station vrees ik
Jan,
Ik ben er van overtuigd dat de markt naar je toe kan groeien.
Zou je het eens concreet kunnen maken:
1 welke investering heb je nodig
2. Hoeveel zet je om
3. Wat is de verkoopprijs in de winkel
4. Wat is jouw kostprijs
5. Hoe wordt de marge verdeeld door de keten
Omdat we het gaan begrijpen en misschien iets kunnen doen. Gezamenlijk.
Ik ga nu even naar de rode hoed.
Erg voor Jan. Een vriend van mij ging twee jaar terug regelrecht failliet.
Verder, geheel naast de kwestie, misschien. Maar toch.
Vandana Shiva zegt:
"Industriële landbouw is een efficient systeem om de boeren te beroven van hun rijkdom en hen in de schulden en onteigening te storten."
en
"Terwijl we onze ecologische en sociale gemeenschap op het platteland vermorzelen, verhogen we onze aandrift tot geweld en verminderen ons gevoel voor medelijden en mededogen. Het is in de dagelijkse ontmoeting tussen de soorten dat we onze beste lessen leren in diversiteit en democratie."
Je kan dan voor fair trade gaan pleiten, maar her volk is niet geïnteresseerd.
En "de boeren" veelal ook niet.
Namens GIJS ook een reaktie.
Afgelopen dagen zijn hektisch geweest. GIJS is juist bedoeld om met telers zoals Jan te werken.
Jan's smaakaardbeien is het allereerste product waarmee we de markt op zijn gegaan. De resultaten zijn jaar op jaar gegroeid en naar wederzijdse tevredenheid in de hele keten. Wie wil er geen Dar Select of Lambada!?!
Toch stopt het hier met Jan's teelt. We zullen met elkaar verder bomen over nieuwe kansen.
Op Distrifood.nl verscheen een rare tekst overmijn besluit tot stoppen met het zelf telen van aardbeien. Mijn reactie heb ik daar zojuist geplaatst, maar hier nu dan ook even. Het schijnt dat ook de retail hier druk meeleest.
Mijn reactie:
http://www.distrifood.nl/web/Nieuws/Binnenland/Binnenland-artikel-pagina/138346/Gijsboer-gooit-handdoek-in-de-ring.htm?forum=6054
Ik las op Distrifood.nl dat mijn besluit tot stoppen en vooral de argumentatie daarachter verkeerd geïnterpreteerd worden. Voordat er nu nog meer allerlei ontrechte gedachtekronkels ontstaan, zal ik proberen om mijn besluit en de redenen daarvoor wat te nuanceren.
Ik ben al 10 jaar geleden begonnen met me te onderscheiden op het gebied van smaakaardbeien. De eerste jaren was ik nog lid van The Greenery, waar ik mijn standaard aardbeien (Elsanta) kwijt kon. De smaakaardbeien verkochten we toen meest direct aan de consument, want via The Greenery was dat een onbegaanbare weg. Kortere houdbaarheid, ander uiterlijk, afijn u kent dat wel.
In 2007 hebben we besloten om het lidmaatschap van The Greenery op te zeggen en de afzet helemaal in eigen hand te gaan nemen. Toen zijn we ook helemaal overgeschakeld op smaakaardbeien. Het eerste jaar op eigen benen en ook het jaar daarop zijn voor ons dramatisch geweest, omdat ook toen nog geen enkele tussenhandel echt geïnteresseerd was in iets wat afwijkend was van de standaard.
In 2008 hebben we een pilot gedaan met GIJS, als eerste product van dat streekproductenmerk. Dat was voor ons aanleiding om daar mee door te gaan. GIJS bood en bied voor ons kansen en we hebben de afgelopen 2 jaar redelijk naar tevredenheid daar mee samengewerkt. Ook met DEEN en Marqt was de samenwerking best goed.
Wat is nu het probleem: Doordat het dus zo lang geduurd heeft om te komen waar we nu zijn gekomen hebben we problemen gekregen om de continuïteit van het bedrijf te kunnen financieren. De teelt van aardbeien vraagt een forse investering. Standaard aardbeien kun je daarentegen altijd kwijt, hoewel ook niet altijd tegen de gewenste prijs. Smaakaardbeien kun je gewoonweg niet op de bonnefooi telen, omdat die op de vrije markt nóg minder opbrengen dan gewone aardbeien. De kostprijs is hoger en de opbrengstprijs is op de vrije markt lager.
De bank wil dus zekerheden aan de verkoopkant en die kan ik ze niet geven. Het risico van het telen van iets wat afwijkt van de standaard ligt geheel bij de teler. En dat trek ik dus niet meer. Ik heb de inzet van PLUS, DEEN en Marqt altijd zeer gewaardeerd, maar het feit dat harde afspraken niet mogelijk waren heeft ons genoodzaakt dit besluit te nemen. Ik ben er van overtuigd, dat als een initiatief als GIJS twee jaar eerder was gekomen, dat dan nu het probleem niet zo groot was als het vandaag is.
Ik geloof ook nog steeds in het GIJS concept en wil me daar ook voor blijven inzetten. Door op teeltgebied hiervoor samen te werken met collega-telers kunnen we het prille succesverhaal wellicht verder laten doorgroeien.
Ik hoop dat het zo een beetje duidelijk is.