1 min
Dat is de kern van een nieuw project dat is bedacht door de makers van de Tostifabriek. Het wordt uitgevoerd door een vlees- en een melkkoeienboer.
In Nederland worden jaarlijks ruim een half miljard kippen geproduceerd. We kopen en eten hun vlees gedachtenloos. Dierenwelzijnsgroepen vinden dat respectloos en vragen het publiek minder of geen kip te eten en te zorgen voor betere leef- en slachtomstandigheden van de dieren.
Twee creatieven, Vera Ann Bachrach en Sascha Landshoff, bedachten dat je mensen gedachtenvol kip kunt laten eten. Dat doen ze door mensen zelf eieren uit te laten broeden, een kuikentje te laten krijgen, het dier te voeren om het slachtrijp te maken en het daarna zelf te slachten en op te eten.
Afgelopen jaar werd er al mee geëxperimenteerd. Nu wordt het project wat breder uitgezet. Een heuse website - doehetzelfkip.nl - en 2 boeren begeleiden de kippenouders. Jan van den Broek en Corné Ansems zijn doorgewinterde koeienboeren die goed voor hun dieren zorgen, maar weten dat ze ooit in het slachthuis eindigen. Ze weten dat ze zich niet aan de dieren moeten hechten.
Ieder van de boeren zet drie kisten met een compleet pakket (er zit zelfs een knuppel in) voor 3 kuikens die slachtkip moeten worden uit bij consumenten. Tot 26 maart kunnen kandidaten zich inschrijven. De boeren begeleiden bij de slacht van de dieren om het welzijn van de dieren tijdens hun laatste momenten te kunnen garanderen.
Vorige week was er al tien keer zoveel belangstelling als er pakketten zijn.
Jan van den Broek vertelde zaterdagmorgen over het project op Radio 1. Daarin verklapte hij ook dat we er vrijdagavond over belden. Ik vroeg hem of we bij het slachtritueel - het moet een respectvol feest worden, zegt Van den Broek - mogen zijn om te kunnen ervaren wat het met mensen doet. Maar, zei ik erbij, alleen als de kandidaten ons willen toelaten in de intimiteit van de transformatie tot consumptievlees die ze zullen uitvoeren op een levend wezen waar ze niet aan mochten gaan hechten. Hoe heilig en verschillig gaan ze dat moment vinden? En welke houding verwachten ze te zullen krijgen als ze - net als een professionele slachter - eenmaal vele dieren hebben gedood om ze op te eten terwijl ze ook best wat anders hadden kunnen eten?
Het project kan lezers doen denken aan de Amerikaan Jonathan Safran Foer, die alleen dieren wil eten die goed geslacht zijn. Hij maakte een boek van zijn zoektocht. Voorts is bekend dat Facebook-oprichter Mark Zuckerberg een tijdje alleen vlees at van zelf gedode dieren. Dit project is anders. Het vraagt mensen een dier te doden dat ze hebben leren kennen vanaf de geboorte en dat ze zorgvuldig hebben grootgebracht met als doel het op te eten.
Dit artikel afdrukken
Twee creatieven, Vera Ann Bachrach en Sascha Landshoff, bedachten dat je mensen gedachtenvol kip kunt laten eten. Dat doen ze door mensen zelf eieren uit te laten broeden, een kuikentje te laten krijgen, het dier te voeren om het slachtrijp te maken en het daarna zelf te slachten en op te eten.
Afgelopen jaar werd er al mee geëxperimenteerd. Nu wordt het project wat breder uitgezet. Een heuse website - doehetzelfkip.nl - en 2 boeren begeleiden de kippenouders. Jan van den Broek en Corné Ansems zijn doorgewinterde koeienboeren die goed voor hun dieren zorgen, maar weten dat ze ooit in het slachthuis eindigen. Ze weten dat ze zich niet aan de dieren moeten hechten.
Ieder van de boeren zet drie kisten met een compleet pakket (er zit zelfs een knuppel in) voor 3 kuikens die slachtkip moeten worden uit bij consumenten. Tot 26 maart kunnen kandidaten zich inschrijven. De boeren begeleiden bij de slacht van de dieren om het welzijn van de dieren tijdens hun laatste momenten te kunnen garanderen.
Vorige week was er al tien keer zoveel belangstelling als er pakketten zijn.
Dit project is anders. Het vraagt mensen een dier te doden dat ze hebben leren kennen vanaf de geboorte en dat ze zorgvuldig hebben grootgebracht met als doel het op te etenHeilige transformatie tot vlees
Jan van den Broek vertelde zaterdagmorgen over het project op Radio 1. Daarin verklapte hij ook dat we er vrijdagavond over belden. Ik vroeg hem of we bij het slachtritueel - het moet een respectvol feest worden, zegt Van den Broek - mogen zijn om te kunnen ervaren wat het met mensen doet. Maar, zei ik erbij, alleen als de kandidaten ons willen toelaten in de intimiteit van de transformatie tot consumptievlees die ze zullen uitvoeren op een levend wezen waar ze niet aan mochten gaan hechten. Hoe heilig en verschillig gaan ze dat moment vinden? En welke houding verwachten ze te zullen krijgen als ze - net als een professionele slachter - eenmaal vele dieren hebben gedood om ze op te eten terwijl ze ook best wat anders hadden kunnen eten?
Het project kan lezers doen denken aan de Amerikaan Jonathan Safran Foer, die alleen dieren wil eten die goed geslacht zijn. Hij maakte een boek van zijn zoektocht. Voorts is bekend dat Facebook-oprichter Mark Zuckerberg een tijdje alleen vlees at van zelf gedode dieren. Dit project is anders. Het vraagt mensen een dier te doden dat ze hebben leren kennen vanaf de geboorte en dat ze zorgvuldig hebben grootgebracht met als doel het op te eten.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 29 januari krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 29 januari krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
#54 Dick B. ik irriteer mij al sinds de eerste bijdrage die ik las van jou maar zou het niet in mijn hoofd halen om je een ander podium te adviseren. Dat jij dit wel doet zegt veel over jou. Dat je in diezelfde alinea jezelf tegenspreekt zegt wellicht nog meer. Trek een wat minder grote broek aan.
"Het lijkt me beter dat je andere podia zoekt voor dergelijk volstrekt oninteressant amateuristisch privé gepsychologiseer. Zou jammer zijn, want je hebt ook veel wél interessante zaken te melden."
Als je uitlegt wat je bedoelt, zal ik het graag nader toelichten Frank-Eric.
#62. Taboe-bestrijding? Je hebt 'een taboe benoemen' en 'een taboe benoemen'.
Je plakt iemand het etiket 'politiek correct' op, zoals in #57, en zegt dan dat je taboes moet kunnen benoemen, terwijl degeen, waarvoor dat etiket bedoeld was, zich er gewoonweg niet in herkent. Dan zeg je vervolgens:'frames zijn de kerken waar we in wonen zonder het te weten. Ze kunnen heel naar en gemeen zijn en toch heel gewoon gevonden worden'. Ergo, die persoon die dat etiket krijgt moet het ook nog gaan vinden, zich er bewust van worden.....want onze scherpzinnige Dick heeft het gezien.
Zo lees ik #62, maar ik kan er naast zitten.
#60, waar gaan we weer? Ik hoop dat we op Foodlog taboe's mogen blijven benoemen. Frames zijn de kerken waar we in wonen, zonder het te weten. Ze kunnen heel naar en gemeen zijn en toch heel gewoon worden gevonden.
Maar je hebt gelijk: het is onder gelovigen streng verboden ze aan de orde te stellen. Zeer uiteenlopende auteurs hebben daar in de loop van de geschiedenis op gewezen: M. Montaigne, I. Kant, S. Maimon, Voltaire (F-M. Arouet), L. Wittgenstein, E. Levinas, Th. Kuhn, M. Foucault, Th. Nagel, J-F. Lyotard en J. Ralston Saul bijvoorbeeld.
Eén ding: zolang mijn persoon betrokken is bij Foodlog, zal Foodlog in de grote traditie van die denkers aan dat verbod blijven tornen, hoe ingewikkeld dat ook is (deze draad is er een voorbeeld van).
NB: ik wijs erop dat zich onder de genoemden heel devote persoonlijkheden bevinden.
Hans, het ga je goed. Ik waardeer je zeer persoonlijke ontboezeming - net zoals je eerdere pleidooi hier voor tolerantie voor "andersgelovigen", en zou het jammer vinden je hier niet meer te zien.
Met jou vind ik het uitermate betreurenswaardig dat sommige zaken kennelijk dermate gevoelig zijn komen te liggen en de kern van gevoelens en overtuigingen raken, dat er soms geen gesprek meer mogelijk lijkt en er zelfs geen kuikentjes meer getoond kunnen worden.
Dat deed Jaap Fischer vroeger toch anders.
Mijn reactie was slechts bedoeld om te voorkomen dat we ook hier opnieuw in zinloze, beschadigende Godwin-discussies terecht zouden komen waar iedereen na afloop een
vervelend gevoel aan overhoudt.
Daar is Veerman's podium inderdaad te leerzaam en van algemeen belang voor.
Niet altijd met hem eens, maar complimenten zijn inderdaad zeker wel eens een keertje
op zijn plaats. Ongelofelijk Dick, waar jij met je club de energie en het geduld vandaan haalt
om al die bordjes tegelijk in de lucht te houden.
Bonnes Pâques allemaal!