Baas: multinational. Net bedrijf, geen bijzondere historie van duurzaamheid. Dit jaar wel een heel duurzaam kerstpakket voor al die werknemers. Vol fair trade, 'natural' en biologisch.
Handdoeken van eerlijke katoen. Bio-crackers. Biokippensoep in een blikje. Chips die 'naturally delicious' schijnen te wezen. Een zakje toastjes 'al naturale', maar al evenmin officieel bio. Een doos met shampoo, body lotion en douche gel waarmee je - volgens de verpakking - iemand's wensen enorm 'respecteert'. Als je het maar koopt, natuurlijk. En chocolade. Gelukkig. Organic en nog een echt stempel ook.
En dan. Een fles wijn. Niets over de wijn. Maar wel veel gedoe over Max en eerlijkheid. Sjezus. Je wilt gewoon iets weten over de wijn. Daar zijn etiketten voor. Het is nu een Max wijntje uit Zuid-Afrika. Van Shiraz. Verder een soort onecht kind. 'Hand picked', zegt de fles. Je wordt even blij. Door wie dan? De fles houdt z'n kaken stijf op elkaar.
Doen, dat helpt pas echt. En ... waarom mag de maker van iets lekkers opeens niet meer genoemd worden?
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
@Guillaume: houden zo, dat je echt voor eerlijke handel bent. Ook Klootwijk stelt het in dezelfde woorden.
Mijns inziens is het aan de fairtradekantoren om dit soort dingen te verklaren EN TE VERTELLEN! Wanneer je nog eens een Wereldwinkel binnenloopt voor een goeie fles wijn, zeg het dan ook maar gewoon aan de vrijwilliger/-ster van dienst, dat je bezorgd bent.
Zie verder [url=http://www.foodlog.nl/vandaag/bericht/hagel/]de discussie in een andere thread]/url].
Sorry Woter,ik bedoel natuurlijk Wouter.
WotervdL.Niet alleen op de Montmatre.Hoorde het gewoon niet nog bij het fenomeen van ,lijden,van de kunstenaar?Dan pas kon er goede kunst ontstaan.Er werd veel gezopen.Kunst,religie en politiek.De drie-eenheid.Het liefst een uiterlijk van exentriek,shabby,armoedig.Was het beeld compleet.
Gelukkig is men wel ingaan zien,dat het in feite net als welk ander werk,werken is en je niet meer hoeft te gaan zitten wachten op welk en vanwaar ,verheven,inspiratiebron.Niet verwarren met:dat je niet geinspireerd kunt worden door een bepaald iets,gegeven.Is m.i.totaal iets anders.
Straf rood bocht, is dat wat Sartre dronk? Het lijkt een beetje op de mythe van de schilders op Montmartre. Overtuigd van het eigen talent, en daarom jarenlang Alte Weintradition zuipen?
Ik geloof er niets van. Fruitig, vrij zacht en eenvoudig. Wijn die je niet de aandacht afleidt maar waardoor toch de wereld naar een glas of twee uitlijnt met hoe je haar zou willen zien.
'Existentialistische wijn'? Daar kan zelf ik - redelijk thuis zowel in wijn als in wijsbegeerte - me weinig bij voorstellen. Nochthans ken ik wijnen die smaken als Mozart's 40e. En weer andere die knallen als Another One bites the Dust. Evenzo lezen sommige wijsgerige teksten als Mozart en andere als Bach, Paert of Patricia Kaas.
Existentialistche wijn, nou wacht even, het doet me denken aan rokerig cafeetjes van voor het rookverbod. Straf rood bocht in rookholen. Associaties kunnen kennelijk nogal verkeren ;-)
Nogmaals, deze Havelaar speet me toen hij leeg was. Hij was dus prima!