1 min
Hans Huijbers stopt medio voorjaar 2019 als bestuursvoorzitter van Zuidelijke Land- en Tuinbouworganisatie (ZLTO). Dat maakt de boeren- en tuinderskoepel vandaag bekend.
Huijbers stond ruim 9 jaar aan het roer van ZLTO. Hij aanvaardde in november 2017 een derde ambtstermijn van 4 jaar. Er is nog geen opvolger; de werving start dit weekend. Volgend voorjaar zal er dus een nieuw duo aan de slag gaan bij ZLTO, aangezien er binnenkort ook een nieuwe directeur komt.
"De land- en tuinbouw staat voor grote uitdagingen en dat vraagt ook om voortdurende vernieuwing binnen ZLTO. Dat betekent ook nieuw leiderschap voor het verder brengen van de visie “Boeren hebben een oplossing”. ZLTO staat voor een organisatie die schouder aan schouder met de boer laat zien wat de relevantie van deze sector is en kan zijn voor de maatschappij," laat ZLTO weten.
Na zijn vertrek zal Huijbers zich weer volledig wijden aan zijn melkveebedrijf. Op Omroep Brabant liet landbouw-gedeputeerde Anne-Marie Spierings weten Huijbers te zullen missen om zijn relationele vaardigheden en hun persoonlijke band ondanks hun meningsverschillen.
In gesprek met onze hoofdredacteur gaf hij midden in zijn ambtsperiode in een vraaggesprek van drie kwartier zijn visie op de uitdagingen waar Nederlandse boeren voor staan.
Huijbers stond ruim 9 jaar aan het roer van ZLTO. Hij aanvaardde in november 2017 een derde ambtstermijn van 4 jaar. Er is nog geen opvolger; de werving start dit weekend. Volgend voorjaar zal er dus een nieuw duo aan de slag gaan bij ZLTO, aangezien er binnenkort ook een nieuwe directeur komt.
"De land- en tuinbouw staat voor grote uitdagingen en dat vraagt ook om voortdurende vernieuwing binnen ZLTO. Dat betekent ook nieuw leiderschap voor het verder brengen van de visie “Boeren hebben een oplossing”. ZLTO staat voor een organisatie die schouder aan schouder met de boer laat zien wat de relevantie van deze sector is en kan zijn voor de maatschappij," laat ZLTO weten.
Na zijn vertrek zal Huijbers zich weer volledig wijden aan zijn melkveebedrijf. Op Omroep Brabant liet landbouw-gedeputeerde Anne-Marie Spierings weten Huijbers te zullen missen om zijn relationele vaardigheden en hun persoonlijke band ondanks hun meningsverschillen.
In gesprek met onze hoofdredacteur gaf hij midden in zijn ambtsperiode in een vraaggesprek van drie kwartier zijn visie op de uitdagingen waar Nederlandse boeren voor staan.
Wouter van de Weijden,
Destijds was in de varkensintensieve gebieden de reconstructiewetgeving van kracht. Doel was varkensvrijezones i.v.m. de besmettelijke dierziektes, en concentratie van IV (met groeimogelijkheden) waar het kon (loggebieden = landbouwontwikkelingsgebieden) en (stank)overlast/hinder vanuit IV beperken dus bedrijven weg uit kernen en nabij natuurgebieden.
Diverse maatschappelijke organisaties namen deel aan het opstellen van de plannen, Zlto, Provincie, Gemeenten, SBB, Brabants landschap, IVN etc. etc.
Op een gegeven moment in het proces schuift het Waterschap ook aan, en zij brengen in dat er in en rondom bepaalde gebieden natte parels moeten worden ingericht. Dat zijn gebieden waarin het grondwater niet mag dalen door invloeden van buitenaf, incl herstel van oorspronkelijk voorkomende situaties zoals kwel, en waterkwaliteit e.d.. Aanvankelijk leek het mee te vallen de wens/eis van het waterschap, er mocht hooguit een grondwaterverhogend effect optreden tot 500 meter buiten de grens van de natte parel, maar gaande weg werd de zone groter en groter, en uiteindelijk werd de redenering precies omgedraaid en mocht er niets meer wat de grondwaterstand en grondwaterkwaliteit negatief kon beinvloeden. Je mocht dan bijv. geen stukje erfverharding of kuilplaat aanleggen want dan stroomde het water te snel weg wat anders het grondwaterpeil op niveau hield en daardoor verdroogde de natte parel.
Aan het einde van het langdurige proces moest er een besluit genomen worden door de betrokkenen en toen is men in Cork Ierland een weekend gaan kletsen en hebben de betrokkenen een accoord gesloten, namens het waterschap was Huijbers degene die daar aanwezig was (en Vermeer namens Zlto).
Het punt was omdat het een ruimtelijkplan was met rechtstreekse doorwerking in o.a de bestemmingsplannen, dat voor degene die geen bezwaar en beroep in hadden gesteld tegen het reconstructieplan (waarom zou je het ging toch over varkens???) er vanaf toen een ruimtelijk vastgestelde aanduiding op de kaarten stond die van groot belang was voor de waterhuishouding in en rondom die natte parels. De aanduiding op de kaart krijgen ging dus niet via de normale weg zoals waterschapskaarten of provinciaal waterkaarten maar via een omweg of sluipweg in het reconstructieplan. Veel grondeigenaren hadden dus helemaal niets in de gaten.
Wij hebben gelukkig destijds wel beroep ingesteld met een aantal mensen, en de Raad van State verklaarde het beroep gegrond en de rechtstreekse doorwerking naar andere plannen (bestemmingsplan) was voor ons van de baan vanwege onduidelijkheden m.b.t. de gevolgen voor omliggende bedrijven en grondeigenaren.
Bovenstaand om een idee te geven wat de gang van zaken was, de waterschapstoestanden (met Huijbers als voorzitter van het waterschap) waarin wij (bewoners en boeren) in terecht waren gekomen was nog veel ingewikkelder en al helemaal niet netjes.
Marco, wat bedoel je met:
"...hij is notabene degene geweest die namens het waterschap in Cork (Ierland) de natte parels in het reconstructieproces heeft gebracht. Met verstrekkende gevolgen voor boeren nabij natuurgebieden."
#3 Marco. Dat Vion dossier bijvoorbeeld was echt een blok aan het been. Zo beleef ik dat. Zoiets vreet tijd en energie die in ook andere zaken gestoken had kunnen worden. Dat was in mijn ogen een lijk in de kast, waar door de invloed van de bankencrisis tijd ineens geen vat op te krijgen was. Effe heel kort geformuleerd. Maar zoiets heeft elke organisatie wel.
Mijn column zaterdag a.s. in Nieuwe Oogst had ik al klaar, waarbij ik onze Brabantse boerenbestuurscultuur beschrijf, voordat Hans zijn opstappen aankondigde. Maar daar probeer ik wel wat mee. Ik beschouw en reflecteer onszelf. Zelfreflectie is niet ons ding blijkt mij te vaak. Je kwetsbaar opstellen is een kracht. Hans kon dat wel, ondanks zijn in jou ogen geblaas.
Piet Hermus,
Gelukkig dat iemand hem hoger heeft zitten. Het spreekt mij gewoon niet aan, te boers, teveel geblaas, teveel gezwets, schiet niet op en heb je niets aan.
Waarom begon hij dan toch aan een nieuwe termijn, als hij al wist dat ie op ging stappen?
"Hij was dus om voorzitter te kunnen worden wel acceptabel voor diegenen die hij dus opvolgde",
Gaat de opvolging via cooptatie ofwel vriendjespolitiek?
De punten die ik aanstip hebben toch niets te maken met erfenissen uit het verleden?
Krijg je toch wel geregeld Piet, knecht erbij voor het werk, en jij mediaoptredens en vergaderen, vergaderen en nog eens vergaderen!
#1 Marco. Informeel vertelde Hans Huijbers, die ik toch nogal ietsje meer hoger heb zitten dan jij blijkbaar, Marco, me ca 2,5 jaar geleden dat hij zo ongeveer het moment zoals nu bekend is, zou kiezen om zijn op te stappen. Hij had er zijn redenen voor.
Er zal best iets op Hans aan te merken zijn. Op wie niet? Hij erfde wel een onmogelijke erfenis in mijn ogen, als je het achteraf zo bekijkt. Hij was dus om voorzitter te kunnen worden wel acceptabel voor diegenen die hij dus opvolgde. Dat is dus altijd wel een probleem. Je kunt iets willen, maar hebt de ballast van een verleden deels mee te zeulen.
Hans heeft het zeer behoorlijk gedaan binnen een eigenlijk onmogelijke wereld, een Nederlandse boerenwereld met de periferie erbij, alsmede de realiteit van het moment in de mondiale geschiedenis. De Brabantse dynamiek was en is bijzonder. (In mijn ogen heeft hij het binnen zijn vermogen gewoon goed gedaan in een eigenlijk onmogelijke complexe situatie, zowell binnen als buiten de boerenwereld. Ik zou de afgelopen 9 jaar niemand anders op kunnen noemen die het beter had kunnen doen.).
Ik weet wel dat hij zijn opvolger of opvolgster met een mindere ballast achterlaat dan 9 jaar geleden hij zelf kreeg, denk ik.
Anne-Marie Spierings zegt het wel treffend dat ze bedoelt Hans wel een mensenmens is. Hij snapte als een van de zeer weinige boerenbestuurders wel wat communicatie is.
Ineens gaan er sinds afgelopen vrijdag wel heel veel mensen grapjes met me maken of het niks voor mij is... ik heb dus een professor doctor ingenieur Akkermans gevoel. Ik vind het wel humor hebben.