De halsbandparkiet komt van nature voor in Midden-Afrika en Zuid-Azië en kwam in de jaren zestig als gewaardeerde kooivogel naar het Hawaïaanse eiland. Net als bij ons, waar de vogel in de stad en op het platteland inmiddels ook al een bekende is. En ook net als bij ons en in nog zo'n 35 landen ontsnapte per ongeluk een aantal paartjes. Hun nakomelingen vermengden zich later met andere stellen die door de orkaan Iwa in 1982 uit hun kooien werden bevrijd. Rond 2000 vlogen er op Kauai rond de 1.000 krijsende groene vruchteneters rond. Op dit moment zijn het er zo'n 5.000. Op het kleine Kauai is de populatiedruk zelfs 40% groter dan in Israël, waar 50.000 halsbandparkieten jaarlijks de halve amandeloogst heten aan te vreten. Omdat de vogels tot zo'n 30 jaar oud kunnen worden, verwachten lokale natuurbeheerders een verdubbeling van de populatie in de komende vijf jaar.
De halsbandparkiet staat bekend om zijn 'spilzucht' omdat hij de neiging heeft om een paar hapjes uit iedere vrucht te nemen om dan naar de volgende te gaan. Als het dier op Kauai wordt verjaagd van de fruitgaarden, bestaat de vrees dat de groene exoot binnenkort zijn activiteiten naar het beschermde regenwoud zal uitspreiden en daar het ecosysteem zal verstoren.
Grote concerns als Monsanto, Dow en Syngenta hebben proefvelden en –plantages op Kauai. Ook zij hebben last van de parkiet die de oogsten van hun proefvelden vernielt. Daarom heeft zich een onwaarschijnlijk verbond gevormd tussen deze 'multinationale indringers' en de veel kleinere lokale fruittelers van het eiland om samen bij de overheid te lobbyen om een oplossing. De staat Hawaï heeft $75.000 vrijgemaakt voor onderzoek naar bestrijding van de parkiet. De tegenstanders vinden dat niet genoeg. Zij wijzen op de Seychellen, waar afschot de exoten heeft uitgeroeid. Maar dierenactivisten willen daar niet aan. Zo'n maatregel zou wreed en ongepast zijn tegen de gevleugelde indringer.
Op 8 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Joep #11: "Als alles goed gaat, komen na verloop van tijd vanzelf wel weer roofvogels op af."
Niet waarschijnlijk. Roofvogels hebben meer nodig dan beschikbare en geschikte prooi. Ongestoorde nestplaatsen zijn wel het belangrijkste, samen met andere habitatvereisten, en daar schort het aan in een druk en dichtbevolkt landje. Prooi is er al genoeg.
De DDoS aanvallen hebben "we" zelf ontwikkeld, de invasieve exoten hebben "we" zelf geïmporteerd. Het zijn veelal vermijdbare invasies. Kwestie van strikt sanitair beleid aan de grenzen. Australië en Nieuw Zeeland zijn daar veel strenger in dan de EU.
Frank #10, Ambrosia komt bij ons ook binnen via vogelvoer en staat op de lijst van ongewenste invasieve planten. Over Frankrijk gesproken, de brandweer heeft het druk met het vernietigen van de enorme nesten van de Aziatische Frelon (de horror horzel). En dan nog Aziatische beestje dat de tamme kastanje bossen aantast, de olijfbomenbacterie uit Zuid-Amerika, het buxusvlindertje uit Azië dat hele buxusbossen om zeep helpt en dat Japanse vliegje (Suzukii) op fruit.
Ik vraag mij af of dit niet veel erger is dan DDOS aanvallen, die ook als ongewenste indringers worden gezien, maar die we zelf hebben ontwikkeld.
Gat in de markt (2x)
Halsbandparkieten kosten in Nederland tussen 30 en 100 euro, maar Schiphol zal daar wel moeilijk over doen.
Nog een gat in de markt.
Een door drones voortgetrokken vliegende Pulskor, uitgerust met geluiden van een roofvogel waardoor ze van schrik in het vangnet terecht komen.
Als alles goed gaat, komen na verloop van tijd vanzelf wel weer roofvogels op af.
En niet alle exoten zijn leuk. Zo rukt hier in Frankrijk de Ambrosia op, een exoot waarvan 5 pollen per m3 voldoen voor een allergische reactie. Dat heb ik gemerkt, je hoest al van een paar planten op kilometers afstand, in met name september.