Ik las vanmorgen in de Volkskrant dat culinair journalist Mac van Dinther met anti-vlees activiste Roos Vonk uit eten is geweest. Vegetarisch. Ze aten o.m. ricottataart en andere kaas. Zuivel dus, die noodzakelijk zorgt voor heerlijk kalfsvlees. Om melk te krijgen voor de kaas van de Ricotta moeten stierkalfjes worden geboren die we opeten omdat ze niet allemaal groot kunnen worden. Dat doen we trouwens ook met de koe die de melk geeft.

Maar waarom zou je daar verder over nadenken? 'Oké, oké,' schrijft Mac, 'een weekje vegetarisch dan maar.' En samen met Roos nam nog hij nog een lekkere hap Ricottataart. Tsja.

Vanmorgen landde ook de Levensmiddelenkrant op mijn deurmat. Ik vatte er de discussies - 3 teksten en zo'n 1000 reacties - die we hier hadden over Roos Vonk in samen vanuit mijn perspectief. Terwijl Mac - echt waar, lees het maar - net als Roos mannen aan hun piemel uit de Hummer begint te trekken, kuiste de redactie van de Levensmiddelenkrant mijn neuken eruit en maakte er 'vrijen' van. I am shocked.


Vlees, Vonk, God en Rede

Roos Vonk is hoogleraar in de sociale psychologie. Ze liet eerst honderd hoogleraren een brief tekenen tegen de intensieve veehouderij. Vervolgens bewees ze hen in de Volkskrant dat ze hufters waren als ze nog vlees aten. Ondertekenaar Marcus Huibers liet weten dat hij er een vreemde smaak aan had overgehouden. In een volgende aflevering in diezelfde Volkskrant ging Vonk gewoon door. Mannen die in een grote auto rijden, mag je er aan hun piemel uittrekken. Voor vleeseters is dat niet anders, betoogde ze.

Een volwassen hooggeleerde, doorkneed in de massapsychologie, start een hetze tegen vleeseters. Vlees eten is fout, vindt ze, want het schaadt de natuur. Daarom moeten wij tegen onze natuurlijke hang naar vlees kiezen om vrij te worden van het aardse. Dat is, zo zegt ze, de ware zelfrealisatie. De ontkenning van wie we zijn is waartoe we op aarde zijn. Haar collega Huibers, ook psycholoog, schudde zijn hoofd. Een konijn leer je niet fluiten. Een mens zal nooit god worden, maar altijd behept zijn met zijn menselijke eigenaardigheden.Vonk ontkent de feiten. We hebben kiezen die mede gemaakt zijn voor het kauwen van vlees. Vlees heeft een aminozuren-samenstelling – ‘eiwitten’, zeggen we - die perfect bij ons metabolisme past. Het betere namaakvlees heeft een ecologische voetafdruk die ongunstiger is dan die van kip. Niettemin vindt Vonk dat we vleeseters hufters moeten vinden. Dat is eng. Er zijn mensen die niet van neuken houden. Dat is hun beschaafde keuze. Ik heb er niets over te zeggen en zij niet over het feit dat ik het met plezier doe. Als ik een aanrander was, zouden ze er wel wat over te zeggen hebben. Er zijn mensen die zich tot hetzelfde geslacht aangetrokken voelen. Ik heb er niets over te zeggen, maar .... u voelt dat het hier dubieus begint te worden.

Minder vlees eten omdat we niet genoeg kunnen maken is een verdelingsvraagstuk. Wie dieren mishandelt moet op zijn lazer krijgen, net als die aanrander. Maar waarom vleeseters een huftercomplex aanpraten? Het dier en de natuur zijn vermoedelijk de nieuwe God. De oude is dood maar we missen wat. Minder mensen in plaats van die Natuur- en Dierendienst, dát zou veel beter helpen. Helaas, we zijn maar mensen en houden niet van echte Rede.

Mac geeft vandaag nog een nummertje vegetarische restaurants bashen ten beste. Het zou er nog altijd niks wezen. Daarover blijken Vonk en hij het zelfs roerend eens. M'n klomp brak toen ik het las. Weten die 2 dan echt niet over welke restaurants ze wél moeten schrijven?

En nu ben ik helemaal uitgeroosd. PUNT achter die Vonk, maar met Mac moet het niet gekker worden.
Dit artikel afdrukken