Lees ook
En dus ging het hoofdcommentaar in het prestigieuze tijdschrift Nature vorige maand over bedreigde ringstaartleguanen, de soort Anolis scriptus, op 2 Antilliaanse eilandjes. Die boden de wetenschap namelijk "een zeldzame glimp van de natuurlijke selectie in actie," schrijft Knack.

Waarom dat lukte?

Een week nadat een team biologen, onder wie de Antwerpse wetenschapper Anthony Herrel, op de Turks- en Caicoseilanden hun onderzoek hadden afgesloten, werden de eilanden getroffen door de orkanen Irma en Maria. Zes weken later waren de biologen terug om te zien hoe veerkrachtig de natuur reageert. Ze constateerden dat de overlevende populatie hagedissen kleiner was, langere voor- en kortere achterpoten had en over grotere hechtschijven beschikte. Dat bracht de onderzoekers op de hypothese dat hagedissen een storm overleven door zich aan een boom vast te houden.

Ze toetsten de hypothese op 47 hagedissen in het laboratorium. Ze zetten ze op een houten stokje en richtten er vervolgens een bladblazer op. (Voor wie zich zorgen maakt over het dierenwelzijn: "Achter de dieren waren een zacht scherm en netten opgesteld, zodat ze ongedeerd bleven tijdens het experiment. Nadat er met elk dier één proef was gedaan, werden ze weer in hun oorspronkelijke leefgebied teruggezet," schrijft National Geographic.)

Uit het experiment bleek dat de kleinere hagedissen met de langere voorpoten en grotere hechtschijven zich inderdaad langer vast konden houden. "Er was dus geen willekeurige overlevering van dieren, er was selectie in het spel", aldus Knack. Ingrijpende veranderingen in de leefomgeving waarbij veel slachtoffers vallen, versnellen het normale proces van natuurlijke selectie. De blijkbaar succesvolle genen van de overblijvers worden in de kleinere populatie sneller doorgegeven. Dit onderzoek laat zien dat ook extreme weersomstandigheden tot snelle selectie leiden.

In onderstaand filmpje laat Herrel het experiment zien:
Dit artikel afdrukken