1 min
Greenpeace vindt dat supermarkten "aan de bak moeten" om boeren en telers "een reële meerprijs te betalen voor met het keurmerk On the way to PlanetProof geteelde aardappelen, groenten en fruit (AGF)".
De NGO steunde de totstandkoming van het keurmerk van de voormalige Stichting Milieukeur. Met uitzondering van Albert Heijn, gingen alle Nederlandse supermarkten onder druk van de publiekscampagne mee om het keurmerk te voeren. Dat resulteerde vermoedelijk in een te ruim aanbod van telerszijde en daarom lage inkoopprijzen.
Onderzoek van Greenpeace zou echter aantonen aan dat telers "in de meeste gevallen nu zelf voor de meerkosten opdraaien". De organisatie vatte haar bevindingen samen in het rapport Supermarkten: Zwakste schakel in duurzame teelt? Na de ophef begin dit jaar over het gebrek aan compensatie voor duurzame telers laat dit rapport volgens de groene NGO "opnieuw zien dat supermarkten wel deze stap afdwingen van hun telers" maar hen daarvoor onvoldoende belonen.
Toch is het niet ondenkbaar dat sprake is van een marktmechanisme waar keurmerken die een soort wettelijke rol willen vervullen vaker onvoldoende rekening mee houden. Ook het 1-stervarken van de Dierenbescherming kreeg te maken met lage prijzen als gevolg van overaanbod. Wie een keurmerk met een pakket van eisen beheert in de vrije markt, moet het ook commercieel leren beheren. Foodlog en Boerenbusiness duiken dit najaar met een gezamenlijk onderzoek nader in de vraag of de stichting en NGO daar voldoende aan werken.
Dit artikel maakt deel uit van de contentsamenwerking tussen Foodlog en Boerenbusiness.
De NGO steunde de totstandkoming van het keurmerk van de voormalige Stichting Milieukeur. Met uitzondering van Albert Heijn, gingen alle Nederlandse supermarkten onder druk van de publiekscampagne mee om het keurmerk te voeren. Dat resulteerde vermoedelijk in een te ruim aanbod van telerszijde en daarom lage inkoopprijzen.
Onderzoek van Greenpeace zou echter aantonen aan dat telers "in de meeste gevallen nu zelf voor de meerkosten opdraaien". De organisatie vatte haar bevindingen samen in het rapport Supermarkten: Zwakste schakel in duurzame teelt? Na de ophef begin dit jaar over het gebrek aan compensatie voor duurzame telers laat dit rapport volgens de groene NGO "opnieuw zien dat supermarkten wel deze stap afdwingen van hun telers" maar hen daarvoor onvoldoende belonen.
Toch is het niet ondenkbaar dat sprake is van een marktmechanisme waar keurmerken die een soort wettelijke rol willen vervullen vaker onvoldoende rekening mee houden. Ook het 1-stervarken van de Dierenbescherming kreeg te maken met lage prijzen als gevolg van overaanbod. Wie een keurmerk met een pakket van eisen beheert in de vrije markt, moet het ook commercieel leren beheren. Foodlog en Boerenbusiness duiken dit najaar met een gezamenlijk onderzoek nader in de vraag of de stichting en NGO daar voldoende aan werken.
Dit artikel maakt deel uit van de contentsamenwerking tussen Foodlog en Boerenbusiness.
Laten we eerst Greenpeace een compliment geven dat ze het inkomen van de boeren serieus nemen. Dat is nieuw.
Maar als overaanbod het probleem is, dan lijkt de oplossing me niet zo moeilijk: leg de lat hoger, dan haken er boeren af, wordt het aanbod schaars en gaat de prijs omhoog voor de boeren die doorgaan.
De vraag is natuurlijk of de supers dat willen, want zij willen in hun onderlinge concurrentieslag de prijs liefst laag houden.
Vraag is ook of Greenpeace het wil, want zij willen dat veel boeren meedoen zodat er milieuwinst wordt geboekt op een zo groot mogelijk areaal.
Lijkt me goed als Greenpeace daar eens goed naar kijkt. Is voor het totale milieu een grotere milieuwinst op een wat kleiner areaal niet beter is dan een kleinere winst op een wat groter areaal? Waar ligt het optimum?
Voordeel van een hogere lat is overigens ook dat de communicatie naar de consument duidelijker kan worden.
Michel de Groot
Mijn grootste probleem met On the way to PlanetProof is juist dat het een proces van steeds verdere stappen zetten is om onze aarde minder te belasten. Maar het vertelt me niet bij welke stap in het proces men aangekomen is.
Sytske Barkhuis Dat van die opleiding moeten mensen natuurlijk met een knipoog lezen. Het gaat er natuurlijk om dat de consument weet wat al die keurmerken inhouden, en wat de verschillen, voordelen etc. zijn. Dat kan natuurlijk prima via een website. Deze tomatenkweker heeft bijvoorbeeld een mooi overzichtje op zijn site staan, waarvan ik denk dat dit beknopt de consument wat wijzer maakt
Michel de Groot
Als er een complete opleiding moet komen dan betekent dit dat er veel te veel keurmerken zijn.
Een korte online uitleg voor de huidige consumenten zou voldoende moeten zijn.
#2 Sytske Barkhuis ik denk dat er binnenkort een opleiding op school bij komt genaamd "keurmerken & en de uitleg voor de consument".
Gisteren was er een reclame op TV van een tomatenkweker die zijn tomaten onder de aandacht bracht (op zich ook Foodlog nieuws; een kweker die zendtijd inkoopt om zijn tomaten aan de man te brengen, komt niet vaak voor) en ik kijk eens op hen site. Nou die heeft inmiddels 7 certificaten.
1 gericht op Duitsland. 1 gericht op Engeland. 1 gericht op een Engelse winkelketen die zich wil onderscheiden, en ga zo maar door. Helaas, Planet Proof hadden ze (nog) niet.....Maar ik weet dat een internationaal keurmerk, die ze uiteraard hebben, dit grotendeels overlapt.
In de sierteeltsector is nu discussie gaande dat er misschien verplicht gecertificeerd moet worden, ondanks dat veel handel er niet om vraagt. Ook hier krijgen de telers er niet meer geld voor. De kosten zijn meestal starttarief ca. € 1500,-, wat voor kleine siertelers een heel groot bedrag is. En vergeet de tijd niet die ze er aan kwijt zijn. Je ziet nu zelfs dat keurmerken onderling reclame gaan maken om klanten te winnen, want omdat er keuze is, zijn het gewoon concurrenten van elkaar.