Een marketier wou in het nieuws komen en heeft daarom bedacht dat eten helemaal niks meer hoeft te kosten. Je plakt er gewoon een merkje op zodat een adverteerder niet meer op billboards, kranten, TV of banners op je scherm hoeft. Eten kost toch niks en de bestedingen aan non-food zijn van 30% voor de oorlog toegenomen tot 84% nu. Een Amerikaan geeft nog maar 10% van zijn inkomen aan eten uit en de rest aan non-food. Aangezien wij die kant toch op gaan moet eten als reclamedrager makkelijk uit kunnen. Nike op de melk. Mercedes op de pindakaas. Brabantia op de hagelslag. Philips op lamskotellletjes. Natuurlijk Gucci op de tomaten om ze toch nog een beetje het gevoel te geven dat ze wat waard zijn. Shell op de Unox cremesoep en Sony op de Olijfolie. Je kunt even kijken naar zo'n gesponsorde super
Handig of onverstandig?

Supermarkten zonder kassa's, met uitsluitend gratis producten. Het is het ideaalbeeld van Theo Brandenbarg, bedenker van Free Food for All. Tien jaar geleden liepen supermarktorganisaties nog niet warm voor het idee, maar door de financiële positie waarin we nu verkeren hoopt Brandenbarg wel voet aan de grond te krijgen.

"Het idee is simpel", legt Brandenbarg uit. "Door middel van reclame-uitingen op producten hoeven consumenten er niet meer voor te betalen. Adverteerders betalen de fabrikant, die er voor zorgt dat de uitingen op een product terecht komen, en de fabrikant genereert op deze manier volledige inkomsten, waardoor de consument de portemonnee niet meer hoeft te trekken. Visualiseer het pak melk op de ontbijttafel als een grote reclame-zuil… Tijdens de maaltijd heeft men veel aandacht voor uitingen op producten en komt de boodschap extra goed aan.”

Het Free Food for All-principe is dé nieuwe manier van adverteren, vindt Brandenberg. “We staan aan de vooravond van de opkomst van digitale televisie, maar adverteerders zijn huiverig om hier geld in te steken. Ze gaan dus andere manieren zoeken om grip op de consument te krijgen en dit is een goed alternatief.”Het voordeel voor supermarktorganisaties is volgens Brandenbarg het trekken van klanten. “Met het Free Food for All-principe creëer je koopkracht. In de meest ideale uitwerking van het concept kan de consument drie- tot vierhonderd euro per maand besparen die hij weer aan andere zaken, lees: non food, besteedt. Nu al zien we namelijk dat non-food harder groeit dan food.”
Brandenbarg heeft niet de illusie dat supermarktorganisaties meteen alle food-producten volgens het Free Food for All-principe gaan aanbieden. “Ik zou zeggen, begin met een drietal eerste levensbehoeften, zodat de klant getriggerd wordt. Langzaam maar zeker kun je het dan gaan uitbreiden.” Tien jaar geleden zat de initiatiatiefnemer al rond de tafel met Albert Heijn, maar de directie durfde het idee toen nog niet aan. Albert Heijn was bang een doos van Pandora te openen en de weg terug te verwoesten. Brandenbarg verwacht in deze tijden van recessie dat er wellicht wel animo is. “Het is een goed wapen om in te zetten in de prijzenslag onder supermarkten.” Tot dusver heeft de initiatiefnemer nog geen gesprekken met supermarktorganisaties of fabrikanten gehad. “Na tien jaar laat ik weer van me horen, en het idee moet eerst even doordringen. Het is nogal een omslag en daar moeten bedrijven over nadenken.”

Bron: Levenmiddelenkrant

Dit artikel afdrukken