De grond ligt in het Federaal District Verre Oosten, een zeer dunbevolkte regio, twee keer zo groot als India, die een derde van het Russische grondoppervlak beslaat. Het district grenst aan de noordelijke Stille Oceaan, de Siberische Zee en China en bestaat grotendeels uit toendra en bossen.

4%
Volgens de door president Vladimir Poetin getekende wet wordt de grond na 5 jaar het eigendom van degene die kan bewijzen dat hij of zij er 'iets' mee gedaan heeft, liefst er een landbouwbestemming aan heeft gegeven. Met het programma hoopt de overheid de belangstelling voor de danig ontvolkte regio te regenereren. Er woont circa 4% van de Russische bevolking.

In de media wordt gesuggereerd dat het programma veel lijkt op het verhuizingsprogramma uit de nadagen van het Russische keizerrijk, toen 3 miljoen mensen naar de regio 'verplaatst' werden. Toen bestond de Russische bevolking vooral uit boeren. Nu, 100 jaar later, bestaat de bevolking voor 70% uit stedelingen; die staan in veel mindere mate te trappelen om naar het verre oosten te verkassen.

Gratis als lokkertje
Ook zijn de economische omstandigheden anders. De Soviet-Unie met zijn planeconomie kon nog grote sommen geld in de ontwikkeling van de regio steken, zodat mensen genegen waren de sprong te wagen. In de huidige markteconomische omstandigheden is de gratis grond een noodzakelijk 'lokkertje'.

"Het is een manier om te proberen een oplossing te vinden voor het probleem dat het extreem duur is om mensen daarheen te verhuizen, om daar te wonen en om er een economische activiteit uit te voeren", zegt de Britse regio-expert Richard Connolly.

Zelfvoorzienend
De Russische politiek commentator Pyotr Akopov ziet het nog eenvoudiger. "Dit gaat niet over de landbouw of over het ontginnen van het Verre Oosten-district. Dit gaat over of de overheid in staat is om een sterk en zelfvoorzienend Rusland te bouwen."
Dit artikel afdrukken