1 min
Amerikanen eten graag rundvlees. Van koeien uit grote feedlots. Ze worden gevoerd worden met diervoeders van mais en soja. Het kan ook anders: geef ze gras. Maar hoeveel Amerikanen kun je daarmee hoeveel koe voeren?
In Grist schrijft Christopher Weber over een ander soort rundvlees. Van koeien die alleen maar gras eten. Grassfed heet dat.
Het zijn nog maar kleine boeren en slachthuizen, die met elkaar nog maar nauwelijks een deukje slaan in de Amerikaanse rundvleesomzet. Naar schatting maakte het grassfed rundvlees in 2009 0,005 procent uit van de totale rundvleesindustrie in de VS. Wel zien de oplettende consumenten en producenten dat de prijs van het in New York al vreselijk hippe grassfed rundvlees meer dan het dubbele bedraagt van regulier rundvlees. Dat zorgt voor aantrekkelijke niche-markten, waar meer en meer boeren wel oren naar hebben. Al moeten ze vaak de benodigde kennis voor de grasetende koeien van de grond af aan opbouwen.
Wat is een grassfed rund? Verreweg de meeste runderen worden kort na de geboorte van hun moeder gespeend en naar een 'feedlot' gestuurd. Weber vergelijkt dat met een koeien-lopende-band, waar de runderen in korte tijd met soja en mais opgefokt worden tot hun ideale slachtgewicht. Grassfed koeien blijven gewoon grazen, en groeien langzamer (tot wel 14 maanden toe) naar hun slachtgewicht. Het grazen gebeurt op grasland dat een veel grotere ecologische variëteit kent dan het veevoer dat de standaard runderen te eten krijgen. Het vlees is magerder en smaakrijker - iets waar niet iedere doorsnee Amerikaan van houdt.
Op dit moment zijn er twee redenen waarom boeren extra geïnteresseerd zijn in grassfed runderen. Ten eerste is veevoer veel duurder geworden, onder andere als gevolg van de grote droogte dit jaar. Voor grazende koeien is, ondanks de droogte, voldoende gras beschikbaar. De hogere prijs van het hippe grassfed vlees is een tweede overweging. Daarmee kunnen de boeren wellicht een tegenwicht vinden tegen de hoge voerprijzen.
Boeren die willen overstappen, moeten een zware afweging maken. Ze moeten in feite helemaal opnieuw leren boeren. Niet alleen hun dierhouderij, maar ook het 'grasmanagement' en de 'weidegang' moeten van de grond af aan opgebouwd worden. In de VS zijn de eerste schapen over de dam, geholpen door de overweging dat ze de ruimte hebben om koeien te laten grazen, en het klimaat om dat jaarrond te doen. In Zuid-Amerika doen ze dat al veel langer. Maar dat vlees komt Europa niet, behalve met een importheffing. Dat is best wel gek, want duurzamer vlees is er niet. Die grassfed koeien lopen immers op weiden waar toch geen mensenvoer vanaf valt te halen.
Fotocredits: This is free range beef, Lissums
Dit artikel afdrukken
Het zijn nog maar kleine boeren en slachthuizen, die met elkaar nog maar nauwelijks een deukje slaan in de Amerikaanse rundvleesomzet. Naar schatting maakte het grassfed rundvlees in 2009 0,005 procent uit van de totale rundvleesindustrie in de VS. Wel zien de oplettende consumenten en producenten dat de prijs van het in New York al vreselijk hippe grassfed rundvlees meer dan het dubbele bedraagt van regulier rundvlees. Dat zorgt voor aantrekkelijke niche-markten, waar meer en meer boeren wel oren naar hebben. Al moeten ze vaak de benodigde kennis voor de grasetende koeien van de grond af aan opbouwen.
Wat is een grassfed rund? Verreweg de meeste runderen worden kort na de geboorte van hun moeder gespeend en naar een 'feedlot' gestuurd. Weber vergelijkt dat met een koeien-lopende-band, waar de runderen in korte tijd met soja en mais opgefokt worden tot hun ideale slachtgewicht. Grassfed koeien blijven gewoon grazen, en groeien langzamer (tot wel 14 maanden toe) naar hun slachtgewicht. Het grazen gebeurt op grasland dat een veel grotere ecologische variëteit kent dan het veevoer dat de standaard runderen te eten krijgen. Het vlees is magerder en smaakrijker - iets waar niet iedere doorsnee Amerikaan van houdt.
Op dit moment zijn er twee redenen waarom boeren extra geïnteresseerd zijn in grassfed runderen. Ten eerste is veevoer veel duurder geworden, onder andere als gevolg van de grote droogte dit jaar. Voor grazende koeien is, ondanks de droogte, voldoende gras beschikbaar. De hogere prijs van het hippe grassfed vlees is een tweede overweging. Daarmee kunnen de boeren wellicht een tegenwicht vinden tegen de hoge voerprijzen.
Boeren die willen overstappen, moeten een zware afweging maken. Ze moeten in feite helemaal opnieuw leren boeren. Niet alleen hun dierhouderij, maar ook het 'grasmanagement' en de 'weidegang' moeten van de grond af aan opgebouwd worden. In de VS zijn de eerste schapen over de dam, geholpen door de overweging dat ze de ruimte hebben om koeien te laten grazen, en het klimaat om dat jaarrond te doen. In Zuid-Amerika doen ze dat al veel langer. Maar dat vlees komt Europa niet, behalve met een importheffing. Dat is best wel gek, want duurzamer vlees is er niet. Die grassfed koeien lopen immers op weiden waar toch geen mensenvoer vanaf valt te halen.
Fotocredits: This is free range beef, Lissums
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Ga eens praten met die klimaatlieden Belderbos dan wordt je vanzelf heel opgewekt.
Einde der tijden? Dan moet je bij allerlei eschatologische bewegingen zijn.
Onze samenleving is volstrekt onduurzaam. Er komt vanzelf iets anders voor in de plaats. Maak je niet druk. De rest doet het ook niet. Liever houdt men zich bezig met een goed geweten. Volstrekt onvoldoende om ook maar iets te bewerkstelligen. Deze geesteshouding dat is pas do(e)mdoen lijkt mij zo.
Jack, joh, je wil de handel verbieden, wat krijgen we nou, jij, als handelaar kun je dat niet maken. Vlees is gewoon een financieel profijtelijke omzetting van graan naar vlees. Omdat graan relatief goedkoop was en in bulk verkrijgbaar is. Dat lekkere grasvlees van jou is gewoon een interessante niche. Wanneer die omzettingsverhouding zo blijft dan hou je vlees uit graan. Pas als het graan veel duurder wordt heb je misschien een kans.
Hendrik,
Prima dat je zo aan de bel trekt, maar ik word toch een beetje somber van je doemdenken. Dat had ik indertijd met de Club van Rome ook.
Dat Rapport heeft veel van mijn tijdgenoten serieus aan het nadenken gezet over het al dan niet "nemen" van kinderen.
Jij voorspelt impliciet eigenlijk een onontkoombaar einde der tijden,
dat door remmen en staffelen alleen nog maar een beetje uitgesteld kan worden?
Zie jij geen enkele andere uitweg dan die "ene" oplossing?
Hendrik, zit toch te denken aan de combinatie van Mark zijn kranen met jouw rem en stuur. Gestaffelde brandstofprijzen, nutriënten van alle dieren en mensen hergebruiken (ook na hun dood, leve het voldoende verhitte dier- en mensenmeel), granen en soja mogen niet gebruikt worden voor veevoer, comparatieve voordelen per land maximaal benutten, comparatieve nadelen per land maximaal beperken, afbouw van de wereldbevolking door geboortebeperking, etc.
Ben benieuwd naar jouw wishlist.
P.S. als de meatlesspampaburger gelanceerd wordt, mag jij als eerste proeven.
P.P.S. volgens mij was gras er eerder dan akkerbouw.
De enige oplossing is eerst licht op de fossiele rem en dan wat zwaarder om te zien of het wat uithaalt. Vandaar mijn treiterende oplossing "gestaffelde brandstofprijzen" voor alle sectoren. Daarvoor moet je politieke draagkracht hebben riep Huib; zie daar het probleem, liever verzuipen in peanuts dan de hand aan de ploeg. Nu kun je nog eventueel indien nodig de rem iets laten vieren, doe je die rempoging niet dan komt de crash vanzelf. Jos , en Jack ik vind het prima dat jullie op die markt niche van klimaat nep (meat en meatless zeer wel te eten, misschien, wel zeker) kunnen meeliften, maar het haalt niks uit wat betreft oplossingen die jullie op dit terrein zoeken. Oplossingen, behalve die ene, die zijn er niet. Je gaat hard linksaf of rechtsaf, rechtdoor mag ook en moet steeds oppassen dat je niet uit de bocht vliegt of van de weg af geraakt. Vooral als je niet tijdig weet te remmen. Jos dat is echt de enige oplossing met al zijn nog niet betrachtte consequenties, iets anders is er niet.
Self fullfilling prophecy, selfdenying prophecy. Menselijke gedrags trekjes. Kortom er is altijd hoop. Maar dan moeten we eerst wel weten waarover het gaat.
Dat graan wat sinds de jaren 70 van de 19e eeuw uit Amerika kwam zorgde er wel voor dat de poep van die koeien in dit land veel nutriënten rijker werd. Daardoor kon de vicieuze cirkel van nutriënten schaarste met uitputting van de periferie als gevolg doorbroken worden zodat de woeste gronden ook aan de snee konden komen en er meer mensen gevoed konden worden. Wees blij met dat graan Jack want je voorouders hadden het er zonder dan misschien niet gered. Sowieso is gras slechts voortgekomen uit de akkerbouw, (in het zweet etc. komt uit de akkerbouw als gevolg van het gras) volgend jaar kan het al weer een ander product zijn, wij althans hadden een systeem van eens in de vier jaar vier a vijf jaar gras en dan weer aardappelen, bieten, tarwe, rogge of haver. Echte grasfed melk en vlees vee. Hooi telt niet mee Jack. Jammer dan.
Eén nadeel, ik ken er wel meer.