De krant schrijft:

Op de boerderij van Herman en Lya van der Hoef in het Friese Appelscha staat sinds gisteren een mobiele grasraffinaderij. Is Fries gras een betere bron van eiwitten dan soja uit het verre Brazilië?

'Eigenlijk is het net kaas maken', Scheikundig ingenieur Constantijn Sanders wijst naar de machine in de grote hooistal. "Eerst kneuzen en persen we het gras en dan komt daar de vezel uit." Hij wijst naar een buis waaronder bruingroene plukken gras liggen. "Daarna gaan we met het grassap verder, de melk zeg maar. We doen er melkzuur bij en maken het warm, waardoor stremsel ontstaat. Die vlokken vis je er uit." Hij laat een groen drapje zien en legt daarnaast een groene brok. "Zo ziet het er uit als het droog is. Het eiwitproduct."


"Uniek', zegt Carel de Vries van de stichting Courage die innovatie in de Nederlandse melkveehouderij wil stimuleren: "Er zijn wel wat grasverwerkingsprojecten in andere landen, maar dit is het enige proces dat erin slaagt om gras om te zetten in drie bruikbare producten: vezels om te gebruiken in de bouw en papierindustrie, sap waarmee het land kan worden bemest en eiwitten om veevoer van te maken of aan te lengen."

Lees verder op de site van Trouw


Dit artikel afdrukken