1 min
Gérard Depardieu in Last Holiday (2006)
Alweer een jaar of zes geleden joeg Aimé Guibert van het roemruchte Mas de Daumas Gassac - een vin de table die tegen formidable prijzen wordt verkocht - de Amerikaan Robert Mondavi weg uit de Languedoc. Mondavi wilde er fors investeren. Velen spraken er schande van. . Guibert, wijnmaker en burgemeester voor de Communistische Partij in het dorp Aniane (achter Montpellier), vond Mondavi de verpersoonlijking van het Amerikaanse beursgenoteerde grootkapitaal en wilde er niet aan. Geen enkel middel werd geschuwd om hem dwars te zitten.
Toen Mondavi in 2001 besloot dan maar te vertrekken, werd dat door een ruime minderheid betreurd omdat hij de ingeslapen Franse wijnwereld nieuw leven had kunnen inblazen.
Guibert's acties hadden indertijd al verdacht veel trekjes van een uitekende campagne: zelfpromotie. Iedereen wist nu wie Aimé Guibert was. Zijn naam werd bekender en zijn verkopen stegen. Kort daarna kwam Gérard Depardieu, Frankrijk's megaster en jeugddeliquent, vergezeld door Bernard Magrez, één van Frankrijk's meest succesvolle wijninvesteerders, eigenaar van 35 wijndomeinen). Hij mocht zich wél vestigen rond Aniane. Nu wordt het marketingverhaal helemaal duidelijk. Van wijn tot groenten. Depardieu, die dikke vrienden is met Guibert, dient voor Magrez als 'naam' om een nieuw type wijn te verkopen aan het Franse massasegment. Net als Bernard Tapie is hij een van de helden van het volk. Geen kapsones, ruwe bolster, blanke pit en de 'bouffe' (het eten) moet goed en puur zijn. Dus ging het duo Depardieu-Magrez in bio-wijn die prima verkoopt.
Vrijdag kwam het Volk met het bericht dat Depardieu inmiddels ook op Frankrijk's 2e thuismarkt mikt: België. In Brussel stelde hij zijn wijnen voor. Samen met Frank Fol, de Belgische meester groentenkok. De filmster, wijnondernemer en de kok zetten zich dus tevens in voor beter eten: minder vlees, meer groenten. Fol is daarin de absolute meester. Zijn Nieuwe Belgische Groentenkeuken heeft inmiddels furore gemaakt tot in de beste Parijse en New Yorkse restaurants.
Depardieu verklaarde: 'Ik vind groenten magisch [net als wijn]. Prei en aardappelen mogen van mij altijd op het menu staan. En ik ben ook helemaal weg van Belgische witloof.' Naar verluidt zouden Fol en Depardieu samen culiniair in groenten en wijn door willen.
Good food, good wine, good sell en binnenkort ook Aimé erachteraan. Ik heb er niks tegen. Aimé had alleen wat duidelijker kunnen zijn in zijn strijd tegen Mondavi door te duidelijk te maken dat ze hun eigen boontjes wel zouden doppen :)
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Juist, zo herinner ik de zaak ook. Goed dat je het nog even zo uitgewerkt hebt neergezet.
En ik wacht met spanning op meer wijnsuggesties voor bij de witlof. Zelf schreef ik er ook eens over, maar heb de post nog niet terug kunnen vinden ;-)
Mariëlla, dat is correct en een beetje erg kort door de bocht!
Het schandaal was zijn invloed in de politiek (want die is er wel degelijk) en de medewerking van Manuel Diaz (= de burgemeester) om zijn electorale positie te versterken over de rug van Mondavi en vooral diens man ter plekke, David Pearson (nu de manager van Opus One in Californië).
Diaz werd burgemeester dankzij deze affaire omdat het vorige gemeentebestuur toestemming had gegeven voor het aanleggen van nieuwe wijngaarden tegen de hellingen van het zg. Massif de l'Arboussas. Guibert was dáár mordicus tegen omdat ook zijn wijngaarden daar liggen. Hij zou een concurrent krijgen met dezelfde troef: een fantastisch terroir. Vlgs Pearson was de doorn in het oog van Guibert dat het stuk dat Mondavi op het oog had nog beter zou zijn. Vanuit dat motief heeft hij de politiek voor zijn karretje weten te spannen - en heeft de politiek in de persoon van Diaz daar graag aan meegedaan. Ruiz won met Guibert en omgekeerd.
Pearson is daar nog steeds woedend over omdat het zo duidelijk niet om de zaak, maar om het winnen van de verkiezingen ging. Het voor ons absurde gebeurde immers: een coalitie van groenen, jagers (een formidable politieke groep in de kleine Franse dorpen) én communisten liep te hoop tegen het grootkapitaal maar beschermde in werkelijkheid de aanwezigheid van 'estrangers' (zoals buitenlanders in het Z-Frans heten) in hun achtertuin. Dankzij deze coalitie die hij samen met Guibert kon smeden, won Diaz de verkiezingen.
Om de ontknoping van de zg. affaire Mondavi nog eens helemaal correct na te lezen, een verwijzing naar l'Humanité van mei 2001.
Ik zie de witlof ook niet zomaar Depardieu's Hérault-wijnen. Maar Frank Fol weet er vast wel iets op.
Als ik zou moeten kiezen een halbtrocken riesling uit de Rheingau! ;-)
Dick, als ik me Mondovino goed herinner is Guibert niet de burgemeester voor de communistische partij hoor. Maar Guibert én de communist waren wel tegen Mondavi.
Waar ik overigens benieuwd naar zou zijn: wat drinkt Depardieu bij zijn witlof? ;-) Een moeilijke groente voor wijn.
Mariëlla