In een ingezonden stuk in Het Parool (krant voor met name Amsterdam en omstreken) heeft Sadik Cevik, algemeen directeur Benelux van flitsbezorger Gorillas, nog eens uitgelegd waarom de gemeente Amsterdam het volgens hem bij het verkeerde eind heeft door de groei van dark stores op te schorten.

Cevik noemt het beleid van de gemeente Amsterdam ‘gebaseerd op willekeur, foute aannames en vals sentiment’. Hetgeen Cevik verder niet uitlegt. Hij zegt ook dat de beleidsvorming van de gemeente ‘in alle beslotenheid’ is. En hij noemt de wethouder Marieke van Doorninck van de gemeente (voor Ruimtelijke Ordening en Duurzaamheid) ook: ‘de vertrekkend wethouder’. Met als boodschap: ‘onze adem’ is langer dan die van jou?

Suggestief
Van Doorninck heeft in een stuk in Het Financieele Dagblad gezegd: ‘ik vind het niet erg om even te lopen’. Cevik gaat daarop in: “Ze behoort hiermee tot een alsmaar kleiner wordende minderheid die niet online koopt’. Suggestief? Nou ja, zou de wethouder wellicht toch allerlei andere artikelen wel online kopen? De vraag is of de directeur van Gorillas dat wel of niet weet…

Die minderheid, aldus Cevik, ‘lijkt heel goed te zijn in het veroordelen van (meestal jongere) consumenten, die vaak naast de supermarkt, bakker of slager gebruik maken van online-diensten zoals flitsbezorging’. Alweer: suggestiviteit. Maakt de wethouder deel uit van een groep die een bepaalde groep consumenten veroordeelt? Heeft Van Doorninck dat zelf ooit gezegd dan?

Cevik wijst erop dat Van Doorninck heeft gezegd dat ‘een dienst nooit een stad mag overnemen’, en daarbij verwijst ze naar de ontwikkeling van het toerisme in Amsterdam na de opkomst van Airbnb, met ontwrichting als gevolg. Volgens Cevik gaat de vergelijking tussen flitsbezorgers en Airbnb niet op. Want: ‘een derde van Amsterdam is klant bij ons’. Als dat laatste waar is, dan lijkt deze redenering wel houdbaar. Flitsbezorging is er voor de mensen die al in een stad wonen, en niet om nieuwe mensen te verleiden naar deze stad te komen.

Top 250
Daarnaast: flitsbezorging is duurzaam, aldus Cevik, want het is bezorging per fiets. Zit ook wat in. “Dat doen wij CO2-neutraal.” Dat kan zo zijn, die claim is van hem. Ook duurzaam, volgens Cevik: Gorillas biedt ‘duizenden mensen een baan in loondienst’. “Dit zijn vaak jongeren en mensen met afstand tot de arbeidsmarkt.” Deze formulering lijkt nogal ongelukkig. ‘Afstand tot de arbeidsmarkt’ heeft eerder de betekenis van lichamelijke of geestelijke beperkingen. Cevik lijkt te bedoelen: met weinig mogelijkheden op de arbeidsmarkt. Nog een ‘duurzaam-achtig’ argument: omdat Gorillas ook lokale en regionale producten in het assortiment heeft opgenomen, is flitsbezorging ook duurzaam in de zin van ‘steun aan de kleinschalige levensmiddelenproducent’. Ja, niks tegen in te brengen. We weten alleen niet echt of Gorillas die producten ook echt propageert in z’n app, maar dat terzijde.

Cevik zegt ook: “We behoren tot de top-250 grootste werkgevers van Nederland.” Klinkt goed, maar ‘top-250’… dat is wel een erg lange lijst om dat een ‘top’ te noemen.

Aanvankelijk is dat ingezonden stuk vooral een opsomming van insinuaties en suggestiviteit. Een charme-offensief dat bij tegenstanders geen punten lijkt te scoren, eerder weerzin oproept.

Gorillas als gezinsverbinder of als aanjager van de ‘kwaliteit van het leven’. Wat een paradijselijk beeld
Maar: Ceviks betoog wordt relevanter in het tweede deel van zijn ingezonden stuk. Over de verbeterpunten. “Wij kiezen nu voor warehouses (Cevik vermijdt kennelijk de term ‘dark stores’, GL), zodat onze activiteiten zoveel mogelijk binnen plaats kunnen vinden. De afgeplakte ramen worden ingeruild voor meer inkijk en eigenheid. Ook krijgt ieder warehouse een vast contactpersoon voor buurtbewoners om overlast in de late uurtjes te verminderen. Wij passen ons aan.”

Schmieren
Verder wijst Cevik hierop – en nou wordt het nog interessanter als je flitsbezorgers als concurrent hebt: “De gemeente Amsterdam heeft bezwaren ten aanzien van de belofte boodschappen binnen tien minuten te bezorgen. Maar die zijn inmiddels achterhaald, want deze belofte hebben wij al een tijdje geleden losgelaten, na feedback van onze klanten. Zij bestellen onder andere bij ons om de gang naar de supermarkt overbodig te maken. Zo is er ruimte om even die videocall af te maken, een half uur langer te sporten of de kinderen eerder van het kinderdagverblijf af te halen. Wij zijn in feite niets anders dan pizzabezorgers en andere retailers en supers die over zijn gegaan op snel bezorgen.”

Ja, interessant hier is: de aanpassingen van Gorillas. Niet meer die claim van tien minuten. Schmierend: ‘dankzij ons kan een vader of moeder een kind eerder van het kinderdagverblijf afhalen’. Gorillas als gezinsverbinder of als aanjager van de ‘kwaliteit van het leven’. Wat een paradijselijk beeld.

Cevik wijst er verder op dat de hoofdplanoloog van Amsterdam ‘ruimdenkender’ is. Die zou vinden dat flitsbezorgers zouden kunnen bijdragen aan de oplossing van stedelijke problemen als winkelleegstand, ‘monofunctionele buurten’ en gebrek aan veiligheid. Maar wat is er mis met ‘monofunctionele buurten’ als dat gewoonweg woonwijken zijn? Is er iemand die in een woonwijk woont en die dan denkt: ‘goh, had ik hier maar een dark store naast me?’.

Verder verwijst Cevik naar New York, waar flitsbezorging meer geaccepteerd lijkt, althans, volgens hem, en Amsterdam zou in die stad eens z’n licht moeten opsteken. New York? Is een stad waar je op etage 111 kunt wonen, vergelijkbaar met Amsterdam, dat een ‘paradijs van laagbouw’ is, vergeleken met New York? Wat ervaar je als overlast als je op etage 111 woont en wat ervaar je als overlast als je op de tweede etage woont? Ja, natuurlijk hebben hoog wonende inwoners van New York procentueel minder overlast van flitsbezorgers van inwoner van Amsterdam.

En bovenal, ‘in a city that never sleeps’, zong Frank Sinatra tientallen jaren geleden, over New York. In New York slaap je met oordopjes, en anders niet.

Een charme-offensief, inderdaad. Maar: met argumenten die niet altijd overtuigen. En: met kwinkslagen die nu eens persoonlijke aanvallen zijn, en dan weer propaganda en waarheidsverdraaiing. Maar voor partijen als AH, Jumbo (belanghebbende in Gorillas), Plus, Lidl, Aldi en alle Superunie-leden is het ook van belang om te zien hoe een flitsbezorger als Gorillas opschuift van uitgangspunt en consumentenclaim als onderdeel van dat charme-offensief.
Dit artikel afdrukken