Een, zo op afstand bekeken, sympathieke onderneming, waarvan het management zich in een kleinigheid vergist. En die vergissing (ik kan ook zeggen dat ze doelbewust een potje liggen te misleiden, maar waarom altijd zo onaardig meteen) zou wel eens het gevolg kunnen zijn van de op niks gestoelde verering door Slow Food van Het Streekproduct.
De supermarktorganisatie Plus (prima winkels) heeft met Streekselectie een ‘exclusief leveringscontract’ afgesloten voor het streekmerk Gijs. In Distrifood staat een foto van een hoge ome van de Plusorganisatie met in zijn handen een onsje verpakte gekookte ham. Ham van Gijs.
En alles tegelijk wordt overhoop gehaald. Gijs is gezond, duurzaam en van betere kwaliteit, zegt Streekselectie in Distrifood. Graag, zou ik zeggen, doe mij kwaliteit, en dat gezond hou je maar liever
Op 30 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Het streekproduct ten voeten uit....
Telers: restaurant in Bakkum vervalst Opperdoezer
Aardappeltelers zijn boos op een restauranthouder uit het Noord-Hollandse Bakkum. De eigenaar van restaurant Apicius verbouwt namelijk zelf piepers, die hij Bakkumer ronde noemt. Dat is telers van de Opperdoezer ronde in het verkeerde keelgat geschoten. Dat meldt Misset Horeca.
Volgens de telers vervalst de restaurateur het bedreigde West-Friese streekproduct. Zij willen de Algemene Inspectiedienst op Apicius afsturen. De AID doet op dit moment onderzoek naar valse Opperdoezers.
De kok van het restaurant begrijpt de commotie niet en noemt de aantijgingen kinderachtig.
Powered by TECNAVIA Copyright (c)2008 Agrarisch Dagblad, publicatie 04/09/2008
Als de heideplantjes een inburgeringscursus gedaan hebben, waarom niet. Daar zou onderzoek naar moeten worden gedaan. Een ander voorbeeld dat misschien duidelijker is, is die van het Texels lam. De producenten doen er alles aan om dat beest meer rendement te laten opbrengen, ipv de dieren aleen maar op de slikken, schorren en aanpalende weilanden te laten grazen, krijgen ze een behoorlijke hoeveelheid kant en klaar voer te vreten(pellets,waarvan niemand precies weet wat er in zit). Daarnaast wordt er naarstig gewerkt aan selectie om het dier nog meer vlees te laten aanzetten. Dacht je niet dat e.e.a. invloed had op de authentieke smaak? De resulaten van het Franse onderzoeksinstituut INRA spreken voor zich: er bestaat een duidelijke relatie tussen voer en de smaak van het eindproduct (vlees).We zijn daar trouwens in NL ook al achter gekomen, alleen dan gaat het grote geld weer spelen. Gaan we concessies doen, en hup, daar gaan we weer, de verkeerde kant op dus. Hoewel dit soort discussies zich eindeloos kunnen voortzetten, hierbij een voorbeel uit de praktijk. De nederlandse retailers munten nu niet echt uit als het gaat om vakkennis en kwaliteitsbewustzijn. Zij hebben dan ook een zware wissel getrokken op het kwaliteitsbewustzijn van de NL consument. Echter, die consument, hoewel in hoge mate onderontwikkeld mbt de kwaliteit van zijn dagelijkse hap, begint ook wakker te worden en is, meer en meer, bereid veel geld neer te tellen voor producten waarvan hij de meerwaarde thuis op z'n bord terugvindt. Kijk maar eens naar de verkopen van ILLY caffé bij AH.
Terugkomend op de streekproducten ben ik het wel met je eens dat het een niche markt zal blijken te zijn, waarop toch redelijk eenvoudig uitziende producten voor een te hoge prijs zullen worden aangeboden. Vergeet ook niet dat wij in NL qua oppervlakte te vergelijken zijn met die van een departement/regio in Frankrijk. Ik bedoel te zeggen, daar vind je ook geen 35 000 streekproducten per regio.... Voor NL zou je m.i. wel degelijk de Gelderse rookworst nieuw leven in kunnen blazen, door het product te onderwerpen aan een wettelijk kader, waarin precies omschreven staat wat erin mag, hoe het gerookt moet worden enz. enz.Dus, ik ben het in die zin met WK eens: stop meer energie in het ontwikkelen van kwaliteitsproducten. . Producten waarbij niet de sanitaire staat van de ingrediënten de dienst uitmaakt, maar waarbij de ingrediënten in hun waarde worden gelaten, zonder te worden verdoezeld door hulpstoffen en andere ongein. Als je die producten dan een regionaal tintje kan meegeven, is dat mooi meegenomen Gaat ook een schep geld kosten, maar misschien moeten we dan iets minderen (met de consumptie, bedoel ik). Overigens, volgens de Franse regelgeving is Bordeaux AOC slechts en alleen afkomstig uit de daartoe bepaalde streek. Een Cabernet S. uit de Bourgogne kan dus nooit een Bordeaux worden, of omgekeerd...
Robert, en dan nu ook je ja of nee op dat bietenzaad van Klootwijk. Mogen de heideplantjes van de hei waarmee het Drentsch Heideschaap zich voedt, worden ingekocht in - zeg maar - Frankrijk? Wordt het beest dat die eet Heideschaap en verliest het zijn 'Drentsche' identiteit? Zul je het verschil proeven? Zo nee, waar houdt terroir op en waar begint het? Jij weet vast wel dat de Champenois het begrip AOC ooit hebben uitgevonden om hun product een formele identiteit te geven. Pikant: gebieden die vroeger niet Champagne-waardig waren, zijn het sinds kort wel. De wereld vraag naar 'echte' bubbels is zo groot dat zelf Champagne vloeibaar wordt. Dus maken we erbij. Centrale banken doen het net zo en zetten soms de pers even aan. Al even pikant is de geboorte van die Cabernet-Sauvignons van menig groot Bordeaux-huis in de Noordelijke Bourgogne, in een totale andere bodem en klimaat. Is Bordeaux dan toch een beetje Bourgogne?
M'n vraag en sarcasme lijken absurd puristisch, cq, onbeschaamd maar zijn geen van beide. Je definieert bijna een spel. Gaat het daarom? Of om kwaliteit? Is kwaliteit terroir + climat? Je geeft Klootwijk 'dan maar' gelijk aan het eind van je betoog, maar het is een wezenlijke kwestie waar bijv. Nederlandse boeren mee zitten.
Er zijn er zo'n 35.000 die echt door zouden moeten. Ik denk dat er zo'n 500-1000 door kunnen in het huidige spel van de supermakten en het machtspel van de handel. Probleem van de grote boerenorganisaties is dan ook: wat te doen met die andere 34.500. (nep)Streken selecteren? Of gewoon kwaliteit gaan heruitvinden?
Ik ben bang dat het zuivere Drentsche dier met z'n zuiver 'terroir de Drenthe' in het licht van die cijfers een romantisch ideaal en spel is. De issue is: hoe vinden we kwaliteit weer uit in de 21e eeuw, hoe laten we er boeren van leven en overtuigen we consumenten ervan een groter deel van hun discretionair inkomen aan dat betere eten uit te geven? Het Drentsche dier is voor een very happy few. Eens, dat moest dan maar aan alle regels van de kunst voldoen. Of het nou te proeven valt of niet.
Maar in Godsnaam: laten we niet proberen het bij Plus op de plank te krijgen. Met alle respect voor supers: een Bentley verkoop je niet in een Skoda garage. Voor alle duidelijkheid: je bent gek als je een Bentley koopt want een VW Phaeton - de moeder van Skoda - is minstens zo goed en een Passat al meer dan een verademing.
Kijk dit is nu zo'n voorbeeld dat mij de broek laat afzakken.... Waar hebben die gasten het in godsnaam over? Kwaliteit? Er bestaat geen woord dat voor zoveel uitleg vastbaar is als het woord kwaliteit...
Afzetpartijen samen in kwaliteitsproject tomaat
03 SEP 2008
Vers Direct Nederland, Prominent (The Greenery) en FresQ werken samen in een kwaliteitsproject, met het accent op een breed informatiesysteem. Deze week besluit de sectorcommissie groente en fruit over het project QACCP van de drie grote tomatenpartijen.
Het project betekent volgens kwaliteitsmanager Jacco Vooijs (FresQ) een kans om te besparen op administratielasten voor kwaliteitssystemen van afnemers. Zo gaan de partijen een blauwdruk ontwikkelen voor een informatie- en monitorsysteem waarin eenduidige kwaliteitsgegevens zijn opgenomen. ‘Bij iedere afnemer wordt op een andere manier informatie aangeleverd. Dat kunnen we automatiseren. Dan kunnen we meegeven hoe een product er bij staat. Dat is voor supermarkten niet belangrijk, maar wel voor de handel.’
Eén dag winnen
Het streven van de plannen is productinformatie gericht beschikbaar te maken voor schakels in de keten. Een belangrijk onderdeel van het informatiesysteem is het gebruik van gewasbeschermingsmiddelen door telers. Daarnaast is kwaliteitsverbetering een belangrijk doel van de afzetpartijen. ‘Het blijkt dat verschillende schakels van de keten weinig kennis delen over elkaar’s expertise, zoals kwaliteitseisen. Dat heeft er al toe geleid dat we nu één dag kunnen winnen door aan afnemers in de nacht te leveren in plaats van de ochtend. Dat zorgt ervoor dat er in de keten weinig tot geen voorraad meer nodig is.’
Volgens Vooijs kiezen de afzetpartijen ervoor transparant samen te werken in het kwaliteitsproject. ‘Als groente-en fruitpartijen hebben we niets te verbergen. We willen aan handelspartijen laten zien wat we doen.’ Het PT wil na een onderzoeksperiode nu de tweede fase van dit project gefaseerd financieren, om tussentijds te evalueren. Het PT wil dit jaar zo 63.000 euro steken in het project, terwijl de aanvraag twee keer zo hoog was.
Bron: Agrarisch Dagblad
Dick, ik zal proberen wat compacter te antwoorden op je vraag en dan proberen de constatering van Wouter ook gelijk mee te nemen.
Gezien mijn eerder beschreven ervaringen ben ik ervan overtuigd dat het ook in Nederland mogelijk is typisch streekgebonden producten te maken. Producten ook die zich kunnen onderscheiden van de eenheidsworst welke hier in onnoemenlijke tonnages worden geproduceerd. Zoals je al zei, wij hebben niet alleen verschillende klimaatzones in Nederland, maar ook verschillende grondsoorten. Geloof het maar, een Opperdoese ronde smaakt anders (toch Wouter??) wanneer hij geteeld wordt in het veengebied rond Utrecht of op de zandgronden in Drente. De oorsprong van echte streekproducten gaat vaak ver terug in de historie. Dus alvorens een streekproduct te lanceren, moet eerst onderzocht worden waarom zo'n product nu typisch daar gemaakt werd en nergens anders. Dan moet er een regelgeving opgetuigd worden, die een aantal criteria heel precies vastlegt. Ik denk niet dat het uitmaakt of het uiteindelijke product door fabricant X of Y wordt gemaakt, op voorwaarde dat ook die fabricant zich strikt houdt aan het (wettelijke) kader dat bij de productie van dat bepaalde product hoort. De regelgeving voor streekproducten moet zeer strikt zijn, want zo gauw er gesjoemeld gaat worden met ingrediënten of productiemethoden, kun je het succes van zo'n streekproduct wel op je buik schrijven. Ik ben het in dat kader dan ook niet eens met Wouter, want (geeuw), wat we de laatste decenia hebben zien passeren, was niets anders dan "nieuwe wijn in oude zakken".... Het ligt misschien ook een beetje aan onze cultuur: eten, en vooral lekker eten en daarvan genieten is toch eeuwenlang als zonde getypeerd. Het lijkt wel of we daar misschien wel vanaf zijn, maar het zit nog stevig verankerd in onze genen... Het ontwikkelen en vermarkten van een authentiek streekproduct kost erg veel energie en geld. Als het slechts gezien wordt als "handel", dan kun je er beter niet aan beginnen. En zonder overkoepelende controle-apparaat, moet je er geeneens aan willen beginnen.... En dus ga ik uiteindelijk met Wouter mee: ondersteun initiatieven die er op gericht zijn de (smaak)kwaliteit van ons "dagelijks brood" (om maar even een open deur in te trappen)positief te ontwikkelen. Misschien toch nog een kans voor de biologische productie, want ook hier dreigen ze zich uit de markt te prijzen met eenheidsworst producten....