1 min
Een onderzoek dat gisteren aan de minister van Volksgezondheid werd gepresenteerd haalt opeens de kranten: ieder dag sterft in Nederland iemand aan ondervoeding. Zo'n 400 doden per jaar valt wellicht mee. Het echte nieuws klinkt pijnlijker: 1 op de 5 Nederlanders in de zorg is ondervoed. Dat is al jaren bekend, maar haalt nu pas de krant.
"SEO Economisch Onderzoek heeft op verzoek van de Vereniging van Nederlandse Fabrikanten van Kinder- en Dieetvoedingsmiddelen (VNFKD) de maatschappelijke kosten van ondervoeding in kaart gebracht. Uit het onderzoek, genaamd ‘Ondervoeding onderschat’, blijkt dat in totaal één op de vijf ziekenhuispatiënten en één op de vijf bewoners van verpleeg- en verzorgingshuizen ondervoed is. De totale maatschappelijke kosten van ondervoeding worden geschat op 1,8 miljard euro per jaar. Tevens blijkt dat ziektegerelateerde ondervoeding in Nederland leidt tot circa 400 doden per jaar. Dat betekent dat dagelijks minstens één patiënt overlijdt aan ondervoeding."
Dat schrijft SEO. Het nieuws haalde alle kranten. Toch is het al jaren bekend onder insiders.
20% ondervoed
In ziekenhuizen zou 20% van de patiënten ondervoed zijn. In verzorgingshuizen. Dat verwacht je niet in Nederland, zegt een zorgverlener in het NRC van gisteren. “Artsen zeggen vaak dat sterk gewichtsverlies ‘erbij hoort’ als een patiënt ziek is, maar dat is een verkeerde gedachte. Het kan niet zo zijn dat patiënten in Nederland overlijden door onvoldoende aanpak van hun slechte voedingstoestand in ziekenhuizen, verpleeghuizen en thuis.”
Daarnaast zou één op de 10 thuiswonenden ondervoed zijn tegen een kwart in zorginstellingen. Om economische redenen zou deze trend moeten worden gekeerd. De NRC schrijft dat SEO eindelijk uitzocht wat het Nederland aan zorgkosten zou schelen als we dat deden:
Voor het eerst onderzocht SEO de ‘maatschappelijke kosten’ van ondervoeding in Nederland. Uit het onderzoek, uitgevoerd in opdracht van de Vereniging van Nederlandse Fabrikanten van Kinder- en Dieetvoedingsmiddelen, blijkt dat ondervoeding jaarlijks 1,8 miljard euro kost. Ziekenhuizen besteden circa dertig procent meer budget aan een ondervoede patiënt dan aan patiënten met hetzelfde ziektebeeld die wel goed doorvoed zijn. De extra kosten worden veroorzaakt doordat ondervoede patiënten zeer langzaam herstellen. Zij liggen langer in het ziekenhuis en moeten vaker aan complicaties behandeld of geopereerd worden, bijvoorbeeld doordat wonden niet goed helen, door infecties of doorligwonden.
Oorzaak?
Wie zoekt naar plaatjes vindt bij 'ondervoeding' of 'malnutrition' alleen foto's van zwarte mensen. Kun jij je iets voorstellen bij 1 op de 5 ondervoede Nederlanders die zorg behoeven?
Wat is het, behalve een kostenpost en wat kan Nederland er tegen doen? Uit het SEO rapport wordt duidelijk wat de gevolgen, maar niet wat de oorzaken zijn. Hoogste tijd om het daar eens over te hebben.
NB: in 2013 werd bekend dat in het Verenigd Koninkrijk ruim duizend doden vielen tussen 2003 en 2012 als gevolg van uitdroging door verwaarlozing.
Fotocredits: Stories, uitsnede, Ricky Norris
Dit artikel afdrukken
Dat schrijft SEO. Het nieuws haalde alle kranten. Toch is het al jaren bekend onder insiders.
20% ondervoed
In ziekenhuizen zou 20% van de patiënten ondervoed zijn. In verzorgingshuizen. Dat verwacht je niet in Nederland, zegt een zorgverlener in het NRC van gisteren. “Artsen zeggen vaak dat sterk gewichtsverlies ‘erbij hoort’ als een patiënt ziek is, maar dat is een verkeerde gedachte. Het kan niet zo zijn dat patiënten in Nederland overlijden door onvoldoende aanpak van hun slechte voedingstoestand in ziekenhuizen, verpleeghuizen en thuis.”
Daarnaast zou één op de 10 thuiswonenden ondervoed zijn tegen een kwart in zorginstellingen. Om economische redenen zou deze trend moeten worden gekeerd. De NRC schrijft dat SEO eindelijk uitzocht wat het Nederland aan zorgkosten zou schelen als we dat deden:
Voor het eerst onderzocht SEO de ‘maatschappelijke kosten’ van ondervoeding in Nederland. Uit het onderzoek, uitgevoerd in opdracht van de Vereniging van Nederlandse Fabrikanten van Kinder- en Dieetvoedingsmiddelen, blijkt dat ondervoeding jaarlijks 1,8 miljard euro kost. Ziekenhuizen besteden circa dertig procent meer budget aan een ondervoede patiënt dan aan patiënten met hetzelfde ziektebeeld die wel goed doorvoed zijn. De extra kosten worden veroorzaakt doordat ondervoede patiënten zeer langzaam herstellen. Zij liggen langer in het ziekenhuis en moeten vaker aan complicaties behandeld of geopereerd worden, bijvoorbeeld doordat wonden niet goed helen, door infecties of doorligwonden.
Oorzaak?
Wie zoekt naar plaatjes vindt bij 'ondervoeding' of 'malnutrition' alleen foto's van zwarte mensen. Kun jij je iets voorstellen bij 1 op de 5 ondervoede Nederlanders die zorg behoeven?
Wat is het, behalve een kostenpost en wat kan Nederland er tegen doen? Uit het SEO rapport wordt duidelijk wat de gevolgen, maar niet wat de oorzaken zijn. Hoogste tijd om het daar eens over te hebben.
NB: in 2013 werd bekend dat in het Verenigd Koninkrijk ruim duizend doden vielen tussen 2003 en 2012 als gevolg van uitdroging door verwaarlozing.
Fotocredits: Stories, uitsnede, Ricky Norris
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 30 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 30 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
#23: aangezien diepvriesmaaltijden (Iglo, Lidl e.a.) aangetoond goed zijn waarom dan nog een centraal keukensysteem/distributienetwerk - waar mogelijk beknibbeld wordt op het budget/kwaliteit? Iglo zal ze ook willen aanleveren (tegen een lagere prijs dan in de supermarkt), en garant staan voor de voedingskwaliteit. Met zo een uitgebreide klantenkring kan Iglo ook het aanbod verbreden...
Als schaalvergroting toch de norm is...
En die privatisering - ondanks haar sociale mislukking - wordt niet omgedraaid... integendeel...
het wordt alleen maar erger met het nieuwe vrijhandelsverdrag met de (bijna) compleet geprivatiseerde USA (ook politiek-militair-beleidsmatig)... zelfs ons onderwijs is niet veilig meer... alles in het teken van macht, commercie en elite maar niet van maatschappelijk en wetenschappelijk economisch denken.
#36 Ik ben ontsteld. Er is met onze ouderen in hun tehuis dus veel meer mis dan alleen dat we er nog niet uit zijn -erover ruzieen- hoe hun dieet moet zijn samengesteld (bijvoorbeeld: wel veel eiwitten of niet, en zo wat van die zaken meer, waar we trouwens ook nog niet uit zijn met betrekking tot de wie dan ook).
Toen mijn moeder bedlegerig werd (in 1999) was het -valide- argument om haar -dement was ze, suikerziek en ze had darmkanker- zo gauw mogelijk in het beoogde verpleeghuis te doen opnemen. Ze stond al hoog genoteerd op de wachtlijst. Vanwege die bedlegerigheid was het niet meer verantwoord (was toen het -nogmaals het valide- argument) dat ik er alleen voor stond. Professionele hulp waagt zich er nooit aan zo'n patient alleen te (moeten) tillen, dan heb je als dat mis gaat er alleen maar een patient bij, heette het toen; en dat was verstandig.
In een tehuis voor ouden van dagen zijn de bewoners ervan gemiddeld niet zo zwaar hulpbehoevend als gemiddeld dat het geval is in een verzorgingstehuis, maar dat is natuurlijk een maar al te klein gradueel verschil. Alleen maar krikkemikkig maar veder nog gezond, dat bestaat nauwelijks, en dat op een bevolking waarvan 1 op de 3 ondervoed is, een bevolking die bij het minste vleugje tocht op weg is naar een zware longontsteking, enz. Maar een enkele hulp beschikbaar voor een heel tehuis vol met zulke mensen, dat is volstrekt onverantwoord.
Nieuwste bezuiniging in Swalmen - na het wegbezuinigen van de keuken : 'nachts (en 's avonds) is er nog maar één verzorgende oproepbaar op een heel tehuis. Moet iemand op het toilet - en tegelijk iemand anders - kan dat niet. Luiers dragen maar... zo gaan wij met onze ouders om. Daarbij komt dat sommige hulpbehoevenden nauwelijks in je eentje te hanteren zijn. Ondervoeding is maar een aspect van de schandalige manier waarop de geprivatiseerde zorgverlening met cliënten en personeel omgaat. Een tussenschijf van verdieners die alleen maar extra geld en sociaal ongewenste zaken veroorzaakt.
Excuses dat ik niet alles lees, ik wil ook nog tijd over houden om naar buiten te gaan, al was het maar omdat ik mijn calorieen eraf moet (snel)wandelen. Hoe meer ik verkeerd eet, (wat niet -zacht gezegd- helemaal alleen mijn eigen schuld is, doe wel zelf mijn boodschappen), hoe meer ik ervan de schuld krijg -eigen schuld, dikke buik- verkeerd te eten. En vooral: had ik maar nog meer me moeten bewegen. Let wel: op mijn leeftijd (nog net geen 80, maar toch) verblijven al (on)aardig wat mensen in een verzorgingstehuis. En met velen daarvan gaat het slecht. Waardoor? Nou, ik wil geen zorgverleners daar blameren, maar aan voedselwetenschap, speciaal met betrekking tot ouderen dan ook nog, mankeert het hen. Dat is niet echt hun schuld, dat zit 'm in hun onvoldoende (bij)scholing. En over beweging gesproken: die krijg je in een verzorgenstehuis al helemaal niet voldoende. Als mijnheer Jansen opstaat is er al gauw een verpleegkundige bij met een bepaald niet aanmoedigend "Mijnheer Jansen, gaat u maar weer zitten" (zien voordragen op een college van de Universiteit van Nederland). Maar ook bijvoorbeeld de opvatting over de eiwit-inname die zo goed zou zijn: "nee" zegt Kris Verburgh op een voordracht, juist nadat uitgerekend daar een verzorgende, die pal voor hem zijn verhaal afstak, van zijn geslaagde pogingen had getuigd om 'zijn' oudjes meer (dierlijke nog wel) eiwitten de strot door te duwen, en "nee" schrijft hij in zijn boek, waarin een hoofstuk heet: "Kijk uit met proteinen". En laten we eerlijk zijn: dat zou -op z'n zachtst gezegd- wel eens behartigingswaard kunnen zijn, maar, en dat is mijn kritiek (nogmaals niet op de verzorgers persoonlijk): zulks (dat je geen oudere moet proberen te voeden alsof het een bodybuilder betreft) is in het verzorgshuis een onbekende zaak (en is buiten het verzorgingstehuis ook niet iederen het over eens).
Met de thuiszorg -ik weet geenszins hoeveel daarvan nog over is- is (of sprekende uit ervaring moet ik in plaats van "is" zeggen: "was het inmiddels 15 jaar geleden") het van eenzelfde laken een pak. Ik heb veel waardering voor hun toegewijd zijn, maar aan kennis van zaken om met name een diabtespatient (via de medewerking van een mantelzorger) aan een zo goed mogelijke voeding te helpen, ontbrak het -in mijn ervaring- geheel. In al het andere wat ze maar konden doen, ontbrak het aan niets, maar de aanbevolen aanpassing van het dieet stelde, weet ik inmiddels -15 jaar geleden wist ik dat nog niet- niets voor. Een bevriend arts (laat ik het op dat "bevriend" zo houden), nota bene een verpleeghuisarts (!) bracht ook al niets van enige ter zake doendheid of waarde in.
Pijnlijk vind ik het dat nu men tot de ontdekking komt het ook een economisch probleem is -wat er verkeerd gaat kost gewoon geld- dat dat de motivatie is om aan het probleem wat te doen, in plaats van gewoon dat het gaat om de medemenselijkheid.
Twee opmerkingen nog:
1) de hulpbehoevendheid is doorgaans al ruim wat eerder onstaan dan pas kort voor toen het chronisch ziek geworden oudje naar het verzorgingstehuis werd verbannen. De ziek geworden -en wat nogal eens voorkomt- de daardoor weinig eetlustig geworden oudere kan niet gemakkelijk opgepept worden, al zou de verzorging daartoe daar bij wijze van spreke alle kennis van de wereld voor in huis hebben (laat staan slechts gebrekkige kennis).
2) men wordt doorgaans niet pas diabeet, of gepaard aan een andere ziekte obees, na de (thans nog 65-jarige) pensioengerechtigde leeftijd, maar al veel eerder (en steeds nog almaar eerder).
Laat ik daar op dit moment alleen maar dit van zeggen: een gezonde maatschappij bouw je alleen op op gezonde mensen. En -niet los daarvan- ook dit: de oorzaak van wat er in het verpleeghuis met de patient mis gaat ligt vooral ook in wat er jaren eerder met (de voeding van de) betreffende toen nog niet echt oude man of vrouw mis ging.
Excuses als ik (typ of spel)fouten heb laten staan. Ik wil er NU tussen de buien door even uit.