2 min
Studenten geneeskunde vragen in een open brief aan de drie bewindslieden die in Nederland verantwoordelijk zijn voor de volksgezondheid, om €20 miljoen te investeren in leefstijlgeneeskunde. Ze schrijven de brief in het kader van het Manifest voor Leefstijlgeneeskunde dat 11 oktober aan de minister voor Medische Zorg en Sport, Bruno Bruins, wordt overhandigd. Al meer dan 1.000 mensen hebben het Manifest ondertekend en zijn voor het ontwikkelen van leefstijlinterventies in de curatieve zorg. Een dokter van de oude stempel zegt echter hardop dat leefstijlgeneeskunde helemaal niet tot de geneeskunde gerekend mag worden.
“Een groot deel van de Nederlandse zorgkosten – te weten €100 miljard – gaat op aan chronische, meestal leefstijl-gerelateerde ziekten. Leefstijlgeneeskunde kan een essentiële rol spelen. Niet alleen bij het voorkomen en behandelen van deze ziekten, maar ook als bijdrage aan de noodzakelijke kostenbeheersing in de zorg,” aldus de studenten van de nieuwe Nederlandse studentenbeweging 'Student & Voeding' aan de ministers.
Initiatieven zoals ‘Students Experienced in Lifestyle and Food' (SELF) in Erasmus Medisch Centrum in Rotterdam en ‘Diometer’ in het Amsterdams Medisch Centrum voorzien in de behoefte. Onderzoek toont aan dat met SELF de voedingskennis van aanstaande medici vergroot en dat vooral mannelijke medici een positievere houding krijgen tegenover het geven van voedingsadvies.
Is leefstijlgeneeskunde wel een taak voor de dokter? Geneeskundestudenten zeggen luidt en duidelijk 'ja'. Een vertegenwoordiger van de oudere generatie dokters ziet dat heel anders. De dokter is er voor mensen die ziek zijn, niet voor mensen die je op moet voeden.
Joost Zaat, huisarts en columnist van de Volkskrant, is niet optimistisch gestemd over de nieuwe ontwikkelingen in geneeskunde. Hij is van mening dat deze leefstijlveranderingen maar weinig effect hebben en onderbouwt dat met eigen ervaringen en wetenschappelijke onderzoeken.
Leefstijlgeneeskunde wordt een soort dweilen met de kraan open, zegt Zaat met zoveel woorden.
Daarom legt hij de verantwoordelijkheid voor ruim gebruik van verkeerde voeding radicaal bij de overheid. Die moet met prijsmaatregelen en dwingende sociale hygiëne maar een betere context afdwingen zodat minder mensen 'leefstijlziek' worden. Zaat formuleert dat zo: De leefstijlinterventie gaat ook vergoed worden door ziektekostenverzekeraars. Overal poppen initiatieven op. Deels goed bedoeld, deels uit winstbejag, want overal waar geld in de zorg gepompt wordt, komen de aasvliegen uiteindelijk ook. Ik geef adviezen en help, maar leefstijlgeneeskunde hoort publieke gezondheidszorg te zijn, met tabaks- en voedingsmaatregelen, armoedebestrijding, onderwijs en betere planologie. Ik wil die vliegen niet in mijn spreekkamer. Kort samengevat: leefstijlgeneeskunde leidt tot nieuwe kosten en neemt de oorzaken niet weg.
Dit artikel afdrukken
In Engeland bleek recent dat patiënten die door een leefstijlcoach of diëtist worden begeleid drie keer zoveel afvallen als bij de dokterGeneeskundestudenten zijn positief over het uitbreiden van het curriculum met voedings- en leefstijlvakken. Ruim 80% van de co-assistenten en recent afgestudeerde huisartsen wil meer onderwijs over voeding; 70% wil meer weten over leefstijl. Ook willen ze weten in welke gevallen ze een patiënt door moeten verwijzen en naar wie. In Engeland bleek recent dat patiënten die door een leefstijlcoach of diëtist worden begeleid drie keer zoveel afvallen als bij de dokter.
Initiatieven zoals ‘Students Experienced in Lifestyle and Food' (SELF) in Erasmus Medisch Centrum in Rotterdam en ‘Diometer’ in het Amsterdams Medisch Centrum voorzien in de behoefte. Onderzoek toont aan dat met SELF de voedingskennis van aanstaande medici vergroot en dat vooral mannelijke medici een positievere houding krijgen tegenover het geven van voedingsadvies.
Deels goed bedoeld, deels uit winstbejag, want overal waar geld in de zorg gepompt wordt, komen de aasvliegen uiteindelijk ookDweilen met de kraan open?
Is leefstijlgeneeskunde wel een taak voor de dokter? Geneeskundestudenten zeggen luidt en duidelijk 'ja'. Een vertegenwoordiger van de oudere generatie dokters ziet dat heel anders. De dokter is er voor mensen die ziek zijn, niet voor mensen die je op moet voeden.
Joost Zaat, huisarts en columnist van de Volkskrant, is niet optimistisch gestemd over de nieuwe ontwikkelingen in geneeskunde. Hij is van mening dat deze leefstijlveranderingen maar weinig effect hebben en onderbouwt dat met eigen ervaringen en wetenschappelijke onderzoeken.
Leefstijlgeneeskunde wordt een soort dweilen met de kraan open, zegt Zaat met zoveel woorden.
Daarom legt hij de verantwoordelijkheid voor ruim gebruik van verkeerde voeding radicaal bij de overheid. Die moet met prijsmaatregelen en dwingende sociale hygiëne maar een betere context afdwingen zodat minder mensen 'leefstijlziek' worden. Zaat formuleert dat zo: De leefstijlinterventie gaat ook vergoed worden door ziektekostenverzekeraars. Overal poppen initiatieven op. Deels goed bedoeld, deels uit winstbejag, want overal waar geld in de zorg gepompt wordt, komen de aasvliegen uiteindelijk ook. Ik geef adviezen en help, maar leefstijlgeneeskunde hoort publieke gezondheidszorg te zijn, met tabaks- en voedingsmaatregelen, armoedebestrijding, onderwijs en betere planologie. Ik wil die vliegen niet in mijn spreekkamer. Kort samengevat: leefstijlgeneeskunde leidt tot nieuwe kosten en neemt de oorzaken niet weg.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 8 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 8 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Ik ben er meer een voorstander van dat de huisarts in ieder geval betrokken wordt/blijft.
Dit omdat er eerst uitgezocht moet worden wat de oorzaak van de diabetes is, want zit het probleem in de alvleesklier, de lever of de spieren? En wil je je bloed laten testen (HbA1c en cholesterol) dan moet dit toch ook via de huisarts geregeld worden?
Nu lees je her en der dat iedereen met diabetes baat zou hebben bij koolhydraatarm en wordt er verschillend gedacht over de hoeveelheden vet vs eiwitten. Terwijl er in die uitzending van Dokters van Morgen wordt uitgelegd dat koolhydraten juist wel zouden moeten als de lever het probleem is, maar dat je dan beter vetarm zou kunnen eten.
We zitten op twee borden te schaken nu. Dit draadje en het andere
Hier (betaalmuur?) het stuk van Jaap in het Parool.
Wat bedoel je Frank Eric?
#36, Jan Peter, de strakke kaders en 1,2,3-rijtjes, die duidelijkheid kunnen geven in discussies, vervagen hier?
Wim Tilburgs doet fantastisch werk. Ja, belangrijke doelgroepen van leefstijlgeneeskunde op dit moment zijn de artsen en de diëtisten .
Blijft nog knagen: hoe schep je de omstandigheden dat een blijvend resultaat wordt geboekt? Ook na 5 of 10 jaar? Een omgeving die je steunt, via o.a. Facebook kan daar inderdaad een onderdeel van zijn.