Geneeskundestudenten willen leefstijlgeneeskunde, dokter van de oude stempel vindt het politiek

“Een groot deel van de Nederlandse zorgkosten – te weten €100 miljard – gaat op aan chronische, meestal leefstijl-gerelateerde ziekten. Leefstijlgeneeskunde kan een essentiële rol spelen. Niet alleen bij het voorkomen en behandelen van deze ziekten, maar ook als bijdrage aan de noodzakelijke kostenbeheersing in de zorg,” aldus de studenten van de nieuwe Nederlandse studentenbeweging 'Student & Voeding' aan de ministers.

In Engeland bleek recent dat patiënten die door een leefstijlcoach of diëtist worden begeleid drie keer zoveel afvallen als bij de dokter

Geneeskundestudenten zijn positief over het uitbreiden van het curriculum met voedings- en leefstijlvakken. Ruim 80% van de co-assistenten en recent afgestudeerde huisartsen wil meer onderwijs over voeding; 70% wil meer weten over leefstijl. Ook willen ze weten in welke gevallen ze een patiënt door moeten verwijzen en naar wie. In Engeland bleek recent dat patiënten die door een leefstijlcoach of diëtist worden begeleid drie keer zoveel afvallen als bij de dokter.

Initiatieven zoals ‘Students Experienced in Lifestyle and Food' (SELF) in Erasmus Medisch Centrum in Rotterdam en ‘Diometer’ in het Amsterdams Medisch Centrum voorzien in de behoefte. Onderzoek toont aan dat met SELF de voedingskennis van aanstaande medici vergroot en dat vooral mannelijke medici een positievere houding krijgen tegenover het geven van voedingsadvies.

Deels goed bedoeld, deels uit winstbejag, want overal waar geld in de zorg gepompt wordt, komen de aasvliegen uiteindelijk ook

Dweilen met de kraan open?
Is leefstijlgeneeskunde wel een taak voor de dokter? Geneeskundestudenten zeggen luidt en duidelijk 'ja'. Een vertegenwoordiger van de oudere generatie dokters ziet dat heel anders. De dokter is er voor mensen die ziek zijn, niet voor mensen die je op moet voeden.

Joost Zaat, huisarts en columnist van de Volkskrant, is niet optimistisch gestemd over de nieuwe ontwikkelingen in geneeskunde. Hij is van mening dat deze leefstijlveranderingen maar weinig effect hebben en onderbouwt dat met eigen ervaringen en wetenschappelijke onderzoeken.

Leefstijlgeneeskunde wordt een soort dweilen met de kraan open, zegt Zaat met zoveel woorden.

Daarom legt hij de verantwoordelijkheid voor ruim gebruik van verkeerde voeding radicaal bij de overheid. Die moet met prijsmaatregelen en dwingende sociale hygiëne maar een betere context afdwingen zodat minder mensen 'leefstijlziek' worden. Zaat formuleert dat zo: De leefstijlinterventie gaat ook vergoed worden door ziektekostenverzekeraars. Overal poppen initiatieven op. Deels goed bedoeld, deels uit winstbejag, want overal waar geld in de zorg gepompt wordt, komen de aasvliegen uiteindelijk ook. Ik geef adviezen en help, maar leefstijlgeneeskunde hoort publieke gezondheidszorg te zijn, met tabaks- en voedingsmaatregelen, armoedebestrijding, onderwijs en betere planologie. Ik wil die vliegen niet in mijn spreekkamer. Kort samengevat: leefstijlgeneeskunde leidt tot nieuwe kosten en neemt de oorzaken niet weg.