Nú geniet je bij een borrel waarschijnlijk van blauwe kaas, olijven en ansjovis. Als kind ook? Grote kans dat je deze producten toen verafschuwde. Gemiddeld ga je pas op je 22e producten met een sterke, specifieke smaak waarderen, aldus de Daily Mail.
De krant doet verslag van een enquête die werd geïnitieerd door Butterkist, een Britse popcornproducent. Het bedrijf wilde meer te weten komen over de smaakvoorkeuren van zijn klanten. De enquête, onder 1950 volwassen Britten, bestond onder andere uit de vraag welke producten de respondenten als kind verafschuwden, maar nu wél heel erg lekker vinden.
22 jaar: het gastronomisch keerpunt
Uit de resultaten viel af te leiden dat mensen producten met een uitgesproken smaak pas gaan waarderen als ze ouder worden. Om precies te zijn, vanaf hun 22e.
Die leeftijd wordt door de Daily Mail aangeduid als de zogenoemde ‘gastronomic watershed’, het gastronomische keerpunt. De leeftijd waarop we “volwassen” smaken lekker gaan vinden. Zo ga je knoflook pas op je 19e waarderen. Ook andere groenten staan hoog op de lijst, bijvoorbeeld spinazie, kidney bonen en aubergine die je als kind niet te pruimen vond, ga je pas waarderen na je 20e. Gerijpte kazen vind je ook terug op de lijst. Opmerkelijk genoeg waarderen jong volwassenen blauwe kaas ‘al’ op 22-jarige leeftijd, maar brie pas op 24-jarige leeftijd. Britten blijken als kind geitenkaas echt heel vies te vinden, en die pas vanaf 28-jarige leeftijd op prijs te gaan stellen.
Smaakpapillen
In je mond, voornamelijk op je tong, zitten de smaakpapillen waarmee we proeven. Het is al langer bekend dat het aantal smaakpapillen in je mond afneemt naarmate je ouder wordt. Zuigelingen hebben wel 30.000 smaakpapillen in hun mond, tegen de tijd dat we 30 zijn hebben we er nog maar een een derde van over. Voor een kind zijn sterke smaken hierdoor veel intenser. Zij vinden iets dan ook niet een beetje vies, maar heel vies. Door de afname van smaakpapillen verandert onze smaak. Dit verklaart waarom we producten met een specifieke, sterke smaak pas echt kúnnen gaan waarderen naarmate we ouder worden.
Groepsdruk
Ondanks het feit dat de meeste mensen vanaf hun 20ste bijna alles lusten, heeft bijna iedereen ook dan nog wel gemiddeld 2 voedingsmiddelen die we echt niet lusten. Maar als we eenmaal volwassen zijn blijkt één op de 3 volwassenen de dingen die ze niet lekker vinden, toch te eten. Dat doen we bijvoorbeeld om een gastheer of -vrouw niet teleur te stellen
.
En het leren van nieuwe smaken? Dat gaat het gemakkelijkst tijdens etentjes met vrienden, op vakantie, omdat je nieuwe mensen ontmoet. Dit alles draagt bij aan het ontdekken van ‘nieuwe’ producten waarvan we als kind zeiden: 'Mama dit lust ik niet’. Groepsdruk lost de laatste restjes daarvan op.
De vraag is wat de popcornproducent met de uitkomst van dit onderzoek gaat doen. Krijgen we popcorn met een volwassen smaakje?
Fotocredits: ‘relais de venise cheese plate’, Krista
Dit artikel afdrukken
De krant doet verslag van een enquête die werd geïnitieerd door Butterkist, een Britse popcornproducent. Het bedrijf wilde meer te weten komen over de smaakvoorkeuren van zijn klanten. De enquête, onder 1950 volwassen Britten, bestond onder andere uit de vraag welke producten de respondenten als kind verafschuwden, maar nu wél heel erg lekker vinden.
22 jaar: het gastronomisch keerpunt
Uit de resultaten viel af te leiden dat mensen producten met een uitgesproken smaak pas gaan waarderen als ze ouder worden. Om precies te zijn, vanaf hun 22e.
Die leeftijd wordt door de Daily Mail aangeduid als de zogenoemde ‘gastronomic watershed’, het gastronomische keerpunt. De leeftijd waarop we “volwassen” smaken lekker gaan vinden. Zo ga je knoflook pas op je 19e waarderen. Ook andere groenten staan hoog op de lijst, bijvoorbeeld spinazie, kidney bonen en aubergine die je als kind niet te pruimen vond, ga je pas waarderen na je 20e. Gerijpte kazen vind je ook terug op de lijst. Opmerkelijk genoeg waarderen jong volwassenen blauwe kaas ‘al’ op 22-jarige leeftijd, maar brie pas op 24-jarige leeftijd. Britten blijken als kind geitenkaas echt heel vies te vinden, en die pas vanaf 28-jarige leeftijd op prijs te gaan stellen.
Smaakpapillen
In je mond, voornamelijk op je tong, zitten de smaakpapillen waarmee we proeven. Het is al langer bekend dat het aantal smaakpapillen in je mond afneemt naarmate je ouder wordt. Zuigelingen hebben wel 30.000 smaakpapillen in hun mond, tegen de tijd dat we 30 zijn hebben we er nog maar een een derde van over. Voor een kind zijn sterke smaken hierdoor veel intenser. Zij vinden iets dan ook niet een beetje vies, maar heel vies. Door de afname van smaakpapillen verandert onze smaak. Dit verklaart waarom we producten met een specifieke, sterke smaak pas echt kúnnen gaan waarderen naarmate we ouder worden.
Groepsdruk
Ondanks het feit dat de meeste mensen vanaf hun 20ste bijna alles lusten, heeft bijna iedereen ook dan nog wel gemiddeld 2 voedingsmiddelen die we echt niet lusten. Maar als we eenmaal volwassen zijn blijkt één op de 3 volwassenen de dingen die ze niet lekker vinden, toch te eten. Dat doen we bijvoorbeeld om een gastheer of -vrouw niet teleur te stellen
.
En het leren van nieuwe smaken? Dat gaat het gemakkelijkst tijdens etentjes met vrienden, op vakantie, omdat je nieuwe mensen ontmoet. Dit alles draagt bij aan het ontdekken van ‘nieuwe’ producten waarvan we als kind zeiden: 'Mama dit lust ik niet’. Groepsdruk lost de laatste restjes daarvan op.
De vraag is wat de popcornproducent met de uitkomst van dit onderzoek gaat doen. Krijgen we popcorn met een volwassen smaakje?
Fotocredits: ‘relais de venise cheese plate’, Krista
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 6 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 6 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
@Gonneke #1 Daar heb je zeker een punt, ik ben ook wel benieuwd hoe zo'n onderzoek in dat soort landen zou uitpakken en het zou inderdaad ook goed zijn in zo'n onderzoek mee te pakken of de kinderen borstvoeding hebben gekregen en dan ook meteen het dieet van de moeder, want als dat ook erg vlak is, geeft dat weer andere resultaten dan wanneer dat heel gevarieerd is geweest met sterke smaken.... Kortom, het onderzoek zegt niet zoveel eigenlijk....
Mijn dochter at zo een heel bakje olijven op, als je niet uitkeek toen ze nog geen twee was en ze is er nog steeds dol op. Ook geitenkaas, (boeren) brie, blauwe kaas, parmezaan, avocado en nog meer gaan er in als koek en dat is niet van de laatste jaren (ze is 15). En ik weet ook dat ze geen uitzondering is hierin, ik ken genoeg andere kinderen die die dingen ook lekker vinden. De andere twee (8 en 12) zijn trouwens ook gek op olijven en knoflook en spinazie en curry, eigenlijk alleen niet zo dol op kaas. Ze zijn ook gek op spruitjes en ui en oudste ook op witlof.
Alle drie mijn kinderen kregen (langdurig) borstvoeding
Dit is een typisch voorbeeld van achterstevoren onderzoek. Retrospectief nagaan wat mensen als kind al dan niet lekker vonden is een niet erg wetenschappelijk betrouwbare manier van data verzameling. Ten tweede wordt dit gedaan in een cultuur waar kinderen vanaf de eerste hap niet-melkvoeding speciaal voor kinderen bereid voedsel met enkel vlakke en sterk gelijkende smaken krijgen voorgeschoteld. Met name in de UK blijven kinderen vrij lang speciaal voedsel krijgen. Ik weet zo gauw niet meer waar, maar ik meen dat daaraan op Foodlog ook wel eens aandacht is besteed.
De onderzoekster heeft het in het bronartikel over het aantal smaakpapillen op de tong en over de inprentende werking van de vroege ervaringen met smaken. Ze heeft daar groot gelijk in en dat verklaard gelijk waarom kinderen die beginnen met vlaksmakend voedsel gedurende langere tijd, moeite hebben met het appreciëren van sterkere smaken. Gaan we nu het onderzoek omdraaien en beginnen bij het begin dan zien we dat ongeboren kinderen al smaakervaringen opdoen door het vruchtwater te drinken. Smaakcomponenten van wat de moeder eet zijn daarin terug te vinden. Na de geboorte zet die ervaring van smaaksensatie zich voort als het kind borstvoeding krijgt. Krijgt het kind kunstvoeding dan proeft het de volgende zes maanden slechts 1 smaak, nu ja, vooruit misschien 2 of 3 als moeder van merk wisselt. Indien het borstgevoede kind na zes maanden met vast voedsel begint dat komt uit het gezinseten (in plaats van uit potjes, die allemaal gelijkende smaken hebben, zie de uitzending van Keuringsdienst van Waarde, waar de directeur van het potjeseten concern niet kon vertellen welke maaltijd ze proefde) zal het de bekende smaken herkennen en kunnen verbinden aan hoe de voedingsmiddelen die daarbij horen eruit zien. Kinderen die pas na zes maanden met niet-melkvoeding beginnen hoeven geen gepureerd eten te krijgen, maar kunnen voedsel in herkenbare staat eten. Indien nu deze kinderen inderdaad de keuze hebben uit alles wat er in het gezin gewoonlijk wordt gegeten, dan zullen ze verbazingwekkend veel smaken, ook de meer uitgesproken smaken, waarderen. Mijn zeer uitgebreide (persoonlijke en) professionele ervaring leert me dat olijven, nieuwe haring, oude kaas met mosterd op zwart roggebrood of zelfs schimmelkazen met plezier worden genuttigd door eenjarigen, evenals spruitjes en witlof. Niet alles en niet door elk kind, maar toch verrassend vaker dan velen zullen denken.
Overigens denk ik dat een onderzoek als in dit artikel aangehaald wanneer het in Frankrijk, Turkije of Marokko werd gedaan ook al heel andere uitkomsten had gezien.