1 min
Regelmatig is hier aandacht voor het feit dat er geen aandacht is voor de gevolgen van de groeiende Nederlandse geitenkaasproductie.
Voor kaas heb je melk nodig. Voor melk heb je een moedergeit nodig. Melk komt alleen van geiten die regelmatig kleintjes krijgen. Vervolgens zorgt de natuur voor de geboorte van zowel bokjes als geitjes.
De bokjes zijn onnut. Ze geven geen melk en de Nederlander lust ze niet. De dwaas, want geit is een van de meest smakelijke vleessoorten. In het Zuiden van Europa weten ze wel beter en dus gaan die kleine beestjes op transport, net als de varkens die er de voorpagina's mee halen.
Eerst nog even kort hier mesten of meteen op weg en dan daar. In beide gevallen levend op transport natuurlijk, want dat is goedkoper en zorgt ervoor dat het vlees voor Franse, Spaanse of Italiaanse slacht kan doorgaan.
Voor minder dan een euro doet de geitenhouder ze van de hand. Snel weg ermee, want ze kosten anders handenvol geld. Vanwege de bluetongue was er dit jaar nauwelijks handel. Om kosten te sparen, doodden sommige geitenhouders de jonge bokjes direct na de geboorte zelf.
Vrijdag was ik op bezoek bij een kleine vleesfabriek, ergens in Brabant. Ik bracht het onderwerp ter sprake. De eigenaar liep weg en kwam trots terug met ... 2 geitenhammetjes. Ik was een ogenblik sprakeloos.
Goddank zijn er nog slagers die aan dierwelzijn doen en op zoek zijn naar wegen om de bokjes hun geld op te laten kunnen opbrengen zodat de boeren er niet mee hoeven te knoeien. Het bleken de eerste experimenten om te komen tot een verwaarding van geitenbokjes.
Het hammetje dat ik proefde was subtiel van smaak, lekker stevig, maar nog wat droog (het jonge beestje bevat heel weinig vet). Er moet wat (varkens)vet bij om ze lekker te maken, zoals een stukje met een puntje vet meteen duidelijk maakte.
Ook al is het nog maar een begin, het is er dan toch maar! Goddank zijn er nog slagers die aan dierwelzijn doen en op zoek zijn naar wegen om de bokjes hun geld te kunnen laten opbrengen zodat de boeren er niet mee hoeven te knoeien.
Wat mij betreft een bravo voor deze slager en de geitenhouder met wie hij dit initiatief startte!
Dit artikel afdrukken
Voor kaas heb je melk nodig. Voor melk heb je een moedergeit nodig. Melk komt alleen van geiten die regelmatig kleintjes krijgen. Vervolgens zorgt de natuur voor de geboorte van zowel bokjes als geitjes.
De bokjes zijn onnut. Ze geven geen melk en de Nederlander lust ze niet. De dwaas, want geit is een van de meest smakelijke vleessoorten. In het Zuiden van Europa weten ze wel beter en dus gaan die kleine beestjes op transport, net als de varkens die er de voorpagina's mee halen.Eerst nog even kort hier mesten of meteen op weg en dan daar. In beide gevallen levend op transport natuurlijk, want dat is goedkoper en zorgt ervoor dat het vlees voor Franse, Spaanse of Italiaanse slacht kan doorgaan.
Voor minder dan een euro doet de geitenhouder ze van de hand. Snel weg ermee, want ze kosten anders handenvol geld. Vanwege de bluetongue was er dit jaar nauwelijks handel. Om kosten te sparen, doodden sommige geitenhouders de jonge bokjes direct na de geboorte zelf.
Vrijdag was ik op bezoek bij een kleine vleesfabriek, ergens in Brabant. Ik bracht het onderwerp ter sprake. De eigenaar liep weg en kwam trots terug met ... 2 geitenhammetjes. Ik was een ogenblik sprakeloos.
Goddank zijn er nog slagers die aan dierwelzijn doen en op zoek zijn naar wegen om de bokjes hun geld op te laten kunnen opbrengen zodat de boeren er niet mee hoeven te knoeien. Het bleken de eerste experimenten om te komen tot een verwaarding van geitenbokjes.
Het hammetje dat ik proefde was subtiel van smaak, lekker stevig, maar nog wat droog (het jonge beestje bevat heel weinig vet). Er moet wat (varkens)vet bij om ze lekker te maken, zoals een stukje met een puntje vet meteen duidelijk maakte.
Ook al is het nog maar een begin, het is er dan toch maar! Goddank zijn er nog slagers die aan dierwelzijn doen en op zoek zijn naar wegen om de bokjes hun geld te kunnen laten opbrengen zodat de boeren er niet mee hoeven te knoeien.
Wat mij betreft een bravo voor deze slager en de geitenhouder met wie hij dit initiatief startte!
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Nou vooruit Kruidenwei, deze spam laten we staan omdat tenslotte ook Mac van Dinther dit weekend in Volkskrant-bijlage eindelijk pleit voor het eten van jong geitenvlees.
Beste liefhebbers van geiten(lams)vlees.
Bij ons (Nooitgedacht, Drenthe) bent u van harte welkom om vlees te komen kopen.
Wij hebben bovendien diverse soorten worst en lamspaté.
We zijn ook zeer geïnteresseerd in horeca die geitenzooglamsvlees wil afnemen.
Dit is nl. het eerste jaar dat we alle geitenlammeren (biologisch)zelf mesten, dus geen transport naar Zuid-Europa.
Op 6 juni houden we een open dag met geitenvleesproeverij (www.lekkernaardeboer.nl , open dagen biologische bedrijven).
Beste liefhebbers van geitenvlees,
hierbij een goed adres voor biologisch geitenvlees
http://www.wolverlei.nl/
Oh jah @Steven
Inderdaad, het zijn prachtige landschappen. Nooit verwacht dat ik ietwat honkvast zou worden. Maar betrap mezelf er nu op dat ik al 2 jaar regelmatig op de camping in Stavelot te vinden ben. Het is ook niet ver rijden, en voor de niet (race) fietsers onder ons; het is er ook uitstekend wandelen en mountainbiken. Nu nog een goed restaurantje vinden en ik ben helemaal een vaste klant.
Bedankt voor de link btw. Al wordt mijn Frans rap beter, op die zoek string was ik nog niet gekomen. ;)
Hehe, leuke reacties.
Neh, deze dame heeft zich niet bezondigd aan dat soort bocht. Gisteren wel aan een Rochefort 10 gezeten (2). Dan is die laatste km naar de camping wel lang en zadel smal. ;)
Idd LBL is een voorjaarsklassieker, maar hou niet zo van die drukte dus met 2 gefietst, volgend jaar een wat groter ploegje bij elkaar zien te schrapen, fietst toch wat makkelijker.
En ook drank was hier debet aan.. vorig jaar na een 'rondje' aldaar en wat drankjes in Stavelot gezegt "Oh, dat LBL wil ik fietsen." Daar ben ik aan gehouden, maar ook gewoon gedaan. En goed, na een dag rust nog even een rondje gedaan van 120 km, Duitse vennen en stukje Luxenburg.
Dat die dikbil koetjes niet zo bijzonder zijn, sja, dat wist ik ergens wel, maar ze zien er zo tevreden en eetbaar uit. Een kleine slager in Rotterdam.. ze zullen er wel zijn, maar vind ze maar. Zeeland is ook goed. Als eigenlijk vlakke land fietser kom ik daar nog al wel eens. Verbazend hoe klein nl wordt als je niet bang bent voor > 150 km. En je zit ook zo in Antwerpen.