1 min
Kinderen hebben niks meer met de natuur en de oorsprong van ons voedsel. In de ergste gevallen denken jongeren dat koeien paars zijn en dat spinazie groeit in groene ijsblokjes. Eenden zijn bovendien altijd knalgeel.
Volgens de Vereniging voor Natuur en Milieueducatie (IVN) is het slecht gesteld met de algemene kennis van basisschoolleerlingen. ‘Jongeren hebben niets meer met de natuur. Ze kunnen 80 Pokemon-namen opnoemen, maar hebben geen idee wat er in de tuin leeft’, zegt IVN-directeur Jurr van Dalen in de Telegraaf. Puber van 16
Een belangrijke oorzaak van het gebrek aan kennis is, volgens Van Dalen, dat studenten op de pabo nauwelijks nog natuureducatie krijgen. In de hele opleiding volgen ze misschien 50 uur natuuronderwijs. ‘De gemiddelde onderwijzer die tegenwoordig van de pabo afkomt, weet niets méér dan een puber van 16.’
Milka-reclame
Vooral in de steden is de natuurkennis bedroevend. De helft van alle Nederlanders komt minder dan vier keer per jaar in een natuurgebied, maar voor bewoners van steden, en vooral voor alloch-tonen, ligt dat nog veel lager. Het beeld van de paarse koeien is volgens het IVN ingegeven door de Milka-reclame. De IVN roept het ministerie van Onderwijs op om tijdens de lerarenopleiding meer aandacht te schenken aan natuur.
bron: telegraaf
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Weerbaarheid: het onderwerp is vandaag actueel vanwege de nieuwe normen waar het IKB-logo aan moet gaan voldoen. Vraag bij mijn post van vandaag daarover: maken die kinderen weerbaarder of blijft alles bij hetzelfde?
Hola, wat een reacties. Even terug naar Joep: Nee, het ging mij niet om 'als ik geweten had dat...'. Ik ben redelijk fortuinlijk geweest in mijn jeugd door die in Maleisië door te brengen, afgewisseld met regelmatige langere vakanties in Nederland, in het lommerrijke Zeist. Ik ben op diverse manieren met de natuur in aanraking gekomen, zelfs met de 'real version' van Burger's Bush. Zo fortuinlijk is menig Hollands stadskind niet.
Ik gaf aan dat ik als kind ook wat minder oog had voor zaken die mij nu juist heel erg interesseren, maar dat is een kwestie van ontwikkeling. Je kan een kind niet verwijten dat het weinig interesse toont in wat er in de natuur gebeurt. Zolang je het nog niet in een context kunt plaatsen is het slechts een theoretisch verhaal, hooguit wel aardig om te weten, maar interessant?
Moeten we die kinderen dan toch het een en ander bijbrengen, Wouter vdL? Ja, denk ik zelf. Niet omdat je er gelukkiger van wordt. Niet omdat je er als treincondusteur wat aan hebt. Maar om de doodeenvoudige reden dat de natuur de essentie van ons bestaan is: geen plantjes of dieren, dan ook geen mensen. Het is daarom dan ook gepast, in mijn ogen zelfs noodzakelijk om kinderen al van jongs af aan respect voor de natuur bij te brengen, te laten zien hoe de natuur in elkaar steekt, te laten zien hoe de natuur zichzelf in balans houdt, te laten zien dat wij als mens zo ongelofelijk afhankelijk zijn van iets wat we als vanzelfsprekend beschouwen, maar wat niet zo vanzelfsprekend is: wij moeten ons inspannen om het te behouden.
Denken dat alle koeien Milka-koeien zijn helpt dan niet.
Ik snap dat je dat bedoelt: alleen zo ben je een 'echt mens'. Maar het punt blijft staan. Zien 'we' ons 'echt mens-zijn' tegenwoordig niet heel anders?
Om Klootwijk's vraag te beantwoorden - wat is er in ons gevaren? Nou, we willen onszelf niet meer zijn. In het Engels kun je dat zo mooi zeggen "we're out of our minds".
@Dick,
Niet een beter mens, maar een beter LEVENDE mens. Dat is heel iets anders. Door te weten wat je eet, neemt je leven in waarde toe. Voor anderen kun je tegelijkertijd nog steeds de grootste schurk zijn.
Negen van de tien foldertjes van gelukscursussen gaan over het creëren van meer aandacht of bewustzijn. Het is een algemeen recept voor geluk.
OK, eten is essentieel voor ons mens-zijn zegt Van der Land. Klootwijk houdt het praktisch en vindt het gek dat we meer weten van een dood ding dan van onszelf en ons eten en verzucht 'wat is er in ons gevaren'? Het antwoord is niet zo ingewikkeld: andere prioriteiten. We zijn verwende krengen.
Sla dat er maar eens uit met Van der Land's betere mens die weet dat spinazie niet uit Iglopakjes komt!