Geen vlees, geen vla, niet vliegen, geen kinderen maar ook geen hulp bij zelfdoding

We wisten het eigenlijk al jaren, hoorden het al eens uit de mond van een journalist, maar door onderzoeker dr. Paul Peeters weet nu heel Nederland het: vliegen is veel erger dan vlees eten.

De lol in je leven
Vervolgens kwamen we erachter dat kinderen krijgen nóg erger is dan vliegen (en vlees eten tijdens het vliegen uiteraard). Dat nieuws drong door tot heel Nederland omdat TV-komiek Arjan Lubach het zei. Het taboe is doorbroken. In Trouw kwam ook Sylvain Ephimenco afgelopen week uit de kast van het kindertaboe: "niet mijn omelet of het plasje in de douche zijn het probleem of de oplossing, maar de dodelijke bevolkingsexplosie die door een consortium van hypocrieten al zo lang wordt verzwegen." Die hypocrieten verbieden je vlees en vliegen, de lol in je leven, maar niet het kind dat daar de schuld van is.

Zullen we maar feestvieren in het heden? Massaal sterven en die helpende hand daarbij zijn voor later

Voor milieuorganisatie Natuur & Milieu is het aanpakken van dat hypocriete kind nog een stap te ver, maar vliegen pakt de organisatie inmiddels wel aan. De Nederlandse overheid doet er schimmig over, want Schiphol is goed voor de economie waar we met z'n allen van leven. Toch is stoppen met vliegen echt goed voor het milieu, ook al schijnt het dat juist klimaatbewuste mensen graag ver en dus door de lucht reizen.

€4,5 miljard aan verstopte schade door vlees
Misschien daarom bracht Natuur & Milieu dit weekend toch maar weer een rapport over vlees uit. Ons Hollandse vlees dat door de hele wereld - volgens onze industrie, maar ook volgens het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) - geroemd wordt om zijn duurzaamheid blijkt voor €4,5 miljard verborgen kosten onder het tapijt van mens, dier en milieu te hebben geveegd. Dat bedrag wordt straks nog groter, want een groot deel van de kosten is nog niet toegerekend.

Het leven is verrukkelijk en wij zijn menselijk
Maar wat moeten we er allemaal mee? Het nieuws is immers duidelijk en iedereen weet het: het moet allemaal minder of we moeten zorgen dat we met heel veel minder mensen gaan zijn. Dan kunnen we eeuwig feesten. Een typische Lubach vraag dan maar: hoe dan?

NRC-columniste Rosanne Hertzberger vroeg zich in haar laatste column voor het krijgen van haar tweede kind af waarom hulp bij zelfdoding nog steeds een taboe is en waarom zij geen kind zou mogen krijgen. 'Triest' vindt ze de vraag of dat wel moet kunnen.

Haar Trouw-collega Ephimenco heeft er ook tabak van: Fluitend op weg naar totaal veganisme (straks ook geen wol en leer meer) hoor ik nog steeds de overheidsstem uit de vroege propagandajaren in mijn oren brullen: ‘Melk de witte motor!’, ‘Breek de dag, tik een eitje!’. Maar het wordt nu: ‘Toedeloe camembert, spiegelei, omelet, Edammer, slagroom, jong belegen, vla, roomboter, bavarois, panna cotta, tiramisu, softijs, roquefort!’

Juistem. Het leven is verrukkelijk en we zijn nu eenmaal menselijk, al te menselijk. Zullen we maar feestvieren in het heden? Massaal sterven en die helpende hand daarbij zijn voor later. Of misschien ook niet, als er een Tom Poes is die toch nog een list verzint.

Zo zal het ongeveer gaan; en zo hebben wij, de diersoort mens, het ook altijd gedaan. We zien wel, en onderwijl doen we alsof we bloedserieus naar oplossingen zoeken met wat ditjes en datjes. Daar doe ik niet laatdunkend over. Het zijn banen. Mensen moeten geld verdienen en wie weet vinden ze toch nog iets uit, waardoor het weer lukt.