Een Amerikaanse journalist kocht anderhalve meter aan Subway-tonijnsandwiches in 3 filialen en liet de vis analyseren in een gespecialiseerd laboratorium. Wat er ook in zat, het was geen tonijn, aldus The Guardian.
"Het is een van de twee", zei een woordvoerder van het laboratorium in The New York Times. "Of het is zo sterk bewerkt dat we uit de monsters geen DNA konden identificeren. Of het DNA dat we aantroffen was niet van tonijn."
In januari kreeg de broodjesketen een proces aan zijn broek van Californische consumenten die klaagden dat er in de tonijnsandwiches 'van alles' zat maar geen tonijn. Subway wijst de beschuldigingen krachtig van de hand. Volgens de broodjesketen zijn ze nergens op gebaseerd en gebruikt Subway alleen "100% real wild-caught tuna". De aanklacht is daarna wel iets aangepast maar Subway moet nog steeds verantwoorden dat de etikettering, marketing en advertenties van zijn tonijnproducten niet 'vals' en 'misleidend' zouden zijn.
Uit vrees dat tonijn ook bij andere ketens in een slecht daglicht zou komen te staan, wijzen concurrenten van Subway erop dat tonijn een relatief goedkoop ingrediënt is en dat er weinig profijt te halen valt met het sjoemelen ermee.
Subway krijgt bijval van visexperts. Misschien ligt het wel helemaal niet aan Subway dat zijn tonijn geen tonijn is. "Ze kopen een blik waar 'tonijn' op staat," denkt Dave Rudie, president van visverwerker Catalina Offshore Products. "Als er ergens gefraudeerd wordt in deze zaak, dan was dat bij de inblikkerij." Fraude met de naam van vissoorten is een bekend fenomeen: maar liefst een derde van de vis is (vermoedelijk met opzet) van een verkeerde naam voorzien. Het is dus bepaald niet onmogelijk dat Subway in het ootje is genomen door zijn leveranciers.
The Guardian - Lab analysis of Subway tuna sandwiches fails to identify tuna DNA | US news | The Guardian
"Het is een van de twee", zei een woordvoerder van het laboratorium in The New York Times. "Of het is zo sterk bewerkt dat we uit de monsters geen DNA konden identificeren. Of het DNA dat we aantroffen was niet van tonijn."
In januari kreeg de broodjesketen een proces aan zijn broek van Californische consumenten die klaagden dat er in de tonijnsandwiches 'van alles' zat maar geen tonijn. Subway wijst de beschuldigingen krachtig van de hand. Volgens de broodjesketen zijn ze nergens op gebaseerd en gebruikt Subway alleen "100% real wild-caught tuna". De aanklacht is daarna wel iets aangepast maar Subway moet nog steeds verantwoorden dat de etikettering, marketing en advertenties van zijn tonijnproducten niet 'vals' en 'misleidend' zouden zijn.
Uit vrees dat tonijn ook bij andere ketens in een slecht daglicht zou komen te staan, wijzen concurrenten van Subway erop dat tonijn een relatief goedkoop ingrediënt is en dat er weinig profijt te halen valt met het sjoemelen ermee.
Subway krijgt bijval van visexperts. Misschien ligt het wel helemaal niet aan Subway dat zijn tonijn geen tonijn is. "Ze kopen een blik waar 'tonijn' op staat," denkt Dave Rudie, president van visverwerker Catalina Offshore Products. "Als er ergens gefraudeerd wordt in deze zaak, dan was dat bij de inblikkerij." Fraude met de naam van vissoorten is een bekend fenomeen: maar liefst een derde van de vis is (vermoedelijk met opzet) van een verkeerde naam voorzien. Het is dus bepaald niet onmogelijk dat Subway in het ootje is genomen door zijn leveranciers.
@43: hoe zit het met de O3 aantasting/transformatie bij temperatuur/druk behandelingen? (consumeer overigens nauwelijks vis uit blik... heb hier wel bliktonijn op voorraad, maar al meer dan 1 jaar niet aangeraakt). Prefereer ingeblikte haring (niet in tomatensaus), 'echte' sardines (wat als 'sardinelles' verkocht wordt niet), ansjovis, rode zalm, makreel dan... maar veel liever vers of uit diepvries. Goedkoper is die ingeblikte vis niet (voor mij). Een serieuze maaltijdverkoper zou geen/ weinig blik (met onherkenbare vis... ook nauwelijks in smaak) moeten gebruiken. Maar dat is Subway niet. Al schat ik hun stokbrood met vis en groenten nog altijd hoger in dan de Mac.
@Dick Veerman #5 #17
Thermal degradation of DNA
"... Conclusions We found that under dry conditions, DNA degradation begins at 130C, and continues in a linear manner until complete degradation occurs around 190C. In an aqueous solution, it is not possible to determine the degradation temperature using our method, since applying pressure on the DNA solution causes the DNA to be more sensitive to heat, and therefore the DNA degrades already above 90C.This observation is very interesting and may be useful by itself. It is possible that the pressure weakens the chemical bonds between the atoms within the DNA molecule. ... "
Omdat een autoclaaf bij een lagere druk werkt dan de in de proefopstelling gebruikte 10-13 bar zijn er geen valide uitspraken te doen over de effecten van het bewerken van tonijn in de voedselindustrie.
Maar voor mijn gevoel is een temperatuur van 120C met een druk van 5 bar waarschijnlijk ook al verwoestend voor het DNA als je dit vergelijkt met de 90C en 10-13 bar bij de proefopstelling.
En daarnaast: Is er dan niemand die even een blikje tonijn aan de test heeft onderworpen of om heel zeker te zijn zelf even een vers stuk tonijn in de hogedrukpan heeft geworpen.
Beste Nick,
Hoe kom je erbij dat Katsuwonus pelamis niet als tonijn verkocht mag worden binnen de EU?
In Nederland staat er tonijn op ieder blikje waar doorgaans ook Katsuwonus pelamis / skipjack inzit.
Dit stuk lijkt dat ook tegen te spreken;
https://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CELEX:31992R1536:EN:HTML
Dank Nick voor de opheldering (ik zag diverse van die bassins in de MZ, maar geen idee van de blauwvin productie daarvan.. in ieder geval niet voor inblikken bedoeld.. heb het daar ook niet gegeten op de kades... prefereerde dorade en houtskool gegrilde sardines ;) ). Vraag:
'Drijfnet is iets van Aziatische vissers, waarvan iedereen weet dat ze lak hebben aan reglementering van de vangst. '
Kunnen die toch het msc cerficaat krijgen? (mogelijk via de omweg van een 'moederschip?). Kan die haar weg vinden naar de sushi hier? (dan dolfijnen-sushi.. want juist dolfijnen aan de oppervlakte zijn een signaal voor tonijn vissen)
Tonijnkweek is marginaal. Daarenboven betreft het "ranching", dus het mesten van wildgevangen vissen.
De kwaliteit van tonijn is erg afhankelijk van de soort. Sashimi wordt liefst gemaakt van blauwvin of grootoog. Dat zijn minstens 4 soorten die je niet in blik gaat vinden, daarvoor zijn ze te duur. Ze zijn ook ronduit bedreigd in de Stille Zuidzee. De blauwvin uit de Middellandse Zee doet het redelijk, begrijp ik.
Geelvin, waarvan het vlees niet zo rood is, kom je veel tegen in blik en geeft ook de sashimitonijn voor Europa. De soort staat nu onder druk en er zijn wereldwijd beleidsmaatregelen getroffen waarvan men denkt dat ze onvoldoende zijn. Moeilijk ook te regelen met een wereldwijd voorkomende soort.
Dan is er nog de witte tonijn of langvintonijn (Frans: germon/thon blanc), die je vrijwel alleen in blik vindt in Franse supermarkten: duur omwile van zijn blank vlees. Dat is ook de soort die in Bretagne wordt gevangen. Ik vermoed dat het daarmee redelijk gaat.
Het doden van tonijn is een probleem van drijfnet, niet meer van ringnet, ze hebben daar een procedure ontwikkeld om de dolfijnen te laten ontsnappen. Drijfnet is iets van Aziatische vissers, waarvan iedereen weet dat ze lak hebben aan reglementering van de vangst. Hoekwant (longline) en uiteraard hengelen (pole & line) - een niet onbelangrijke techniek voor tonijnvangst- zijn helemaal "dolphin safe".
Een youtjoebje om een idee te geven hoet het eraan toe gaat bij dat pole & line