Dat betoogt Han van Riel vandaag in De Boerderij. Hij bepleit de gratis levering van tomaten met een pukkel of schuurvlekje, gebroken wortels en wellicht appels met een hersteld hagelwondje via Voedselbanken. Hij denkt dat de Nederlandse landbouw daarmee goodwill onder het publiek zal kweken en meer goed doet dan de discussie over 'een paar centimeter meer voor varkens en kippen'.
Van Riel stelt: Waarom leveren we als landbouw onze producten niet als gift aan de voedselbanken? Aardappelen en uien verdwijnen òf in de vergister òf moeten tegen hoge kosten naar de groenstort van de afvalverwerker. Kromme komkommers en tomaten met een pukkel zijn uitstekend te eten. Ze worden dan ook bij sommige toko's aangeboden voor prijzen die ver onder die van AH of Jumbo liggen. Laten we als landbouw een deel van het geld dat uitgetrokken wordt voor acceptatieverbetering van onze bedrijftak, besteden aan verse producten die we doneren aan de voedselbank en op deze wijze uit de markt halen. Dan slaan we drie vliegen in één klap:
- arme gezinnen krijgen gezonder eten en zullen minder ziek zijn;
- we tonen als bedrijfstak onze sociale betrokkenheid bij de maatschappij in tijden van 'crisis';
- de landbouw kweekt hiermee goodwill bij zowel links als rechts.
Onlangs stelde Foodlog de vraag welke invloed de gratis leveranties aan Nederlandse consumenten gaan hebben op de prijs. Nu de pleidooien voor gratis weggeven stelselmatig terug lijken te keren, moet bepaald worden hoeveel daarvan niet voor menselijke consumptie wordt gebruikt.
Wat te doen als er ruimte blijkt te zijn om in de grote steden marktkramen te vullen omdat voedselbankklanten het niet allemaal op kunnen?
Fotocredits: Nick Saltmarsh
Dit artikel afdrukken
- arme gezinnen krijgen gezonder eten en zullen minder ziek zijn;
- we tonen als bedrijfstak onze sociale betrokkenheid bij de maatschappij in tijden van 'crisis';
- de landbouw kweekt hiermee goodwill bij zowel links als rechts.
Onlangs stelde Foodlog de vraag welke invloed de gratis leveranties aan Nederlandse consumenten gaan hebben op de prijs. Nu de pleidooien voor gratis weggeven stelselmatig terug lijken te keren, moet bepaald worden hoeveel daarvan niet voor menselijke consumptie wordt gebruikt.
Wat te doen als er ruimte blijkt te zijn om in de grote steden marktkramen te vullen omdat voedselbankklanten het niet allemaal op kunnen?
Fotocredits: Nick Saltmarsh
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Goed iniatief.
Al weet ik niet in hoeverre we er goodwill mee kweken.
Ik linkte het stukje op m'n Facebook pagina en schreef er dit bij: "Spannende vraag. Reken even mee. Ndl. exporteert zo'n 80-90% van zijn tomaten en paprika's. De 2e hands exemplaren blijven over. Zet dat aantal 'ns op 5-10%. Dan kan dus bijna de hele thuismarkt gratis aan de tomaten en paprika's!"
Als je betere prijzen voor tuinders wilt bewerkstelligen kun je de tweede keuze producten beter als koevoer of biomassa gebruiken in plaats van een (groot) deel van de markt te bederven.
Ik vind voedselbanken in Nederland trouwens een overbodige luxe waar teveel mensen gebuik van maken die structureel de verkeerde keuze maken met de inhoud van hun huishoudportemonnee .
Gratis weggeven is niet erg als het maar niet voor niks is en dat betwijfel ik op deze manier.
Alternatief: maak de mislukte groenten 2 keer zo duur als de perfecte groente. Verkoop deze in de winkel en doneer als winkelier/retailer van elke kilo mislukte groente de helft van de verkoopprijs aan de voedselbanken waar ze een breed assortiment gezonde producten van kunnen kopen. Op die manier vraag je niet alleen maatschappelijke betrokkenheid van telers maar ook van winkeliers en vooral van consumenten die goed eten wél kunnen betalen.
Zoiets is Krispijn van den Dries aan het bekokstoven met zijn aardappelen, zoals hij aangaf in de draad over #powertothepieper.