2 min
Een poging om vergroening innovatie te laten worden. Omdat ook ik denk dat we wat meer haast moeten maken.
Het verduurzamen van ons leven schiet niet echt op. Dat heeft alles te maken met de rol van geld en het afschrijven van oude manieren van doen.
Neem de boer die opeens een idee heeft voor een veel betere manier van kippen houden. Daarom wil hij van zijn oude stal af. Maar dat kan hij niet. De stal is gebouwd op basis van een berekening waaruit bleek dat hij 20 jaar nodig heeft om zijn investering, inclusief de bankrente en wat winst, terug te verdienen. Omdat hij pas in jaar 3 zit, moet hij nog 17 jaar door met iets waarvan hij nu al weet dat het niet meer van deze tijd is.
Niet in sync
Stel nu dat de boer zoveel eigen geld heeft, dat hij wel die nieuwe stal bouwt. Daarin maakt hij geen kippen meer met 2, maar met 4 poten. Zijn vierpoters zijn veel gezonder, gelukkiger door de renbanen die hij heeft bedacht en kosten ook nog eens minder voer. Dat voer haalt hij van samenwerkende boeren aan wie hij zijn mest levert. Een briljant idee zoals de milieubeweging het graag hoort.
De boer krijgt echter van slachterijen te horen dat ze zijn dieren niet kunnen slachten. Zij moeten hun oude machines nog afschrijven. Van poeliers en supermarkten krijgt hij te horen dat hij eerst een marketingcampagne moet starten omdat consumenten zo'n gemodificeerd beest niet begrijpen, hoe ecologisch en diervriendelijk het ook mag zijn.
Oud geld denkt: kapitaalvernietiging
Niet alleen de boer zit vast aan het verleden. De keten ook. Op een nog veel complexere manier zelfs, want bedrijven zijn zelden in sync. Iedereen zit op zijn manier vast aan een verouderde infrastructuur die nog niet is terugverdiend. Die kunnen we niet afschrijven omdat de bank zijn lening en de rente daarop terug wil. Dat moeten bankiers wel willen. Anders zouden ze kapitaalvernietiging toestaan en dan moeten ze gered worden door de overheid.
Wie met financiële ogen naar verduurzaming kijkt, realiseert zich dat we nog decennia aan de oude wereld zijn gekluisterd voor we serieus kunnen beginnen met veranderen. En toch zeggen duurzaamheidsprofeten dat we nog maar 30 à 40 jaar hebben om onze manier van leven ecologisch compleet opnieuw uit te vinden. De manier waarop we met geld omgaan, staat dat niet toe.
Daarom blijft alles nog heel lang bij het oude. Kan dat niet anders?
Jawel. De ideeën van de beroemde Cambridge econoom John Maynard Keynes om de economie te stimuleren door middel van overheidsuitgaven waren deels gebaseerd op de gedachten van Silvio Gesell. Deze veel minder bekend geworden Waalse Belg pleitte voor een economie zonder rente. Geld moet rollen om te kunnen ontwikkelen wat we willen. Keynes stimuleerde gewenste groei door geld te drukken. Daarmee kun je voor de ‘ontwaarding’ van geld zorgen, maar je kunt ook goed mee doen. Stel je eens voor dat we nieuw geld uitgeven dat alleen besteed kan worden aan wat we echt willen op niet alleen sociaal maar ook groen gebied. Stel je ook voor dat we een deel van ons salaris uitbetaald krijgen in een munt die alleen aan die gewenste doelen uit kan worden gegeven. We zullen het onmiddellijk willen besteden want niemand heeft er iets aan om het op te potten. Daardoor vernieuwt de vraag en wordt de consument veel moderner zodat bedrijven opeens haast krijgen om te innoveren. Er ontstaan immers in hoog tempo nieuwe markten waaruit ze geld binnenkrijgen dat ze daar ook weer aan moeten besteden. Daardoor wordt niemand wordt werkeloos - integendeel zelfs - als je de oude wereld versneld afschrijft. Bedrijven gaan niet failliet als we dat goede geld beheerst, maar toch in een zo straf mogelijk tempo invoeren omdat ze van het ene been, meteen op het andere kunnen springen.
Probeer het je eens voor te stellen en schrijf hieronder wat er in je opkomt
Tip: Google of Bing even op Bernard Lietaer, TEDX Berlin. Lietaer is de Gesell van onze tijd
Dit stuk werd gepubliceerd in de nieuwe Vork.
Fotocredits: Ouderwets geld, Caleb_Knott
Dit artikel afdrukken
Neem de boer die opeens een idee heeft voor een veel betere manier van kippen houden. Daarom wil hij van zijn oude stal af. Maar dat kan hij niet. De stal is gebouwd op basis van een berekening waaruit bleek dat hij 20 jaar nodig heeft om zijn investering, inclusief de bankrente en wat winst, terug te verdienen. Omdat hij pas in jaar 3 zit, moet hij nog 17 jaar door met iets waarvan hij nu al weet dat het niet meer van deze tijd is.
Niet in sync
Stel nu dat de boer zoveel eigen geld heeft, dat hij wel die nieuwe stal bouwt. Daarin maakt hij geen kippen meer met 2, maar met 4 poten. Zijn vierpoters zijn veel gezonder, gelukkiger door de renbanen die hij heeft bedacht en kosten ook nog eens minder voer. Dat voer haalt hij van samenwerkende boeren aan wie hij zijn mest levert. Een briljant idee zoals de milieubeweging het graag hoort.
De boer krijgt echter van slachterijen te horen dat ze zijn dieren niet kunnen slachten. Zij moeten hun oude machines nog afschrijven. Van poeliers en supermarkten krijgt hij te horen dat hij eerst een marketingcampagne moet starten omdat consumenten zo'n gemodificeerd beest niet begrijpen, hoe ecologisch en diervriendelijk het ook mag zijn.
Oud geld denkt: kapitaalvernietiging
Niet alleen de boer zit vast aan het verleden. De keten ook. Op een nog veel complexere manier zelfs, want bedrijven zijn zelden in sync. Iedereen zit op zijn manier vast aan een verouderde infrastructuur die nog niet is terugverdiend. Die kunnen we niet afschrijven omdat de bank zijn lening en de rente daarop terug wil. Dat moeten bankiers wel willen. Anders zouden ze kapitaalvernietiging toestaan en dan moeten ze gered worden door de overheid.
Wie met financiële ogen naar verduurzaming kijkt, realiseert zich dat we nog decennia aan de oude wereld zijn gekluisterd voor we serieus kunnen beginnen met veranderen. En toch zeggen duurzaamheidsprofeten dat we nog maar 30 à 40 jaar hebben om onze manier van leven ecologisch compleet opnieuw uit te vinden. De manier waarop we met geld omgaan, staat dat niet toe.
Daarom blijft alles nog heel lang bij het oude. Kan dat niet anders?
Stel je ook voor dat we een deel van ons salaris uitbetaald krijgen in een munt die alleen aan die gewenste doelen uit kan worden gegevenGeld dat goed doet, maakt nieuwe markten
Jawel. De ideeën van de beroemde Cambridge econoom John Maynard Keynes om de economie te stimuleren door middel van overheidsuitgaven waren deels gebaseerd op de gedachten van Silvio Gesell. Deze veel minder bekend geworden Waalse Belg pleitte voor een economie zonder rente. Geld moet rollen om te kunnen ontwikkelen wat we willen. Keynes stimuleerde gewenste groei door geld te drukken. Daarmee kun je voor de ‘ontwaarding’ van geld zorgen, maar je kunt ook goed mee doen. Stel je eens voor dat we nieuw geld uitgeven dat alleen besteed kan worden aan wat we echt willen op niet alleen sociaal maar ook groen gebied. Stel je ook voor dat we een deel van ons salaris uitbetaald krijgen in een munt die alleen aan die gewenste doelen uit kan worden gegeven. We zullen het onmiddellijk willen besteden want niemand heeft er iets aan om het op te potten. Daardoor vernieuwt de vraag en wordt de consument veel moderner zodat bedrijven opeens haast krijgen om te innoveren. Er ontstaan immers in hoog tempo nieuwe markten waaruit ze geld binnenkrijgen dat ze daar ook weer aan moeten besteden. Daardoor wordt niemand wordt werkeloos - integendeel zelfs - als je de oude wereld versneld afschrijft. Bedrijven gaan niet failliet als we dat goede geld beheerst, maar toch in een zo straf mogelijk tempo invoeren omdat ze van het ene been, meteen op het andere kunnen springen.
Probeer het je eens voor te stellen en schrijf hieronder wat er in je opkomt
Tip: Google of Bing even op Bernard Lietaer, TEDX Berlin. Lietaer is de Gesell van onze tijd
Dit stuk werd gepubliceerd in de nieuwe Vork.
Fotocredits: Ouderwets geld, Caleb_Knott
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
En ... dat is verdomde jammer. Vind ik tenminste.
Pieter, dat is niet ondenkbaar, want het blijkt in deze lijn lastig om dit 'geld' als enabler van precies dat waar je het over hebt te zien: creativiteit en innovatie. Niet te vergeten op een manier die democratisch is en mensen noodzakelijk bij keuzen betrekt.
Ik vrees dat de discussie over dit zeer fascinerende onderwerp tot over zijn assen in het zand komt te staan omdat de hele duscussie vooral gaat over geld. Kansrijke innovaties zijn volgens mij gebaseerd op ideeen, visie, een geinteresseerde klant en een winst die niet in geld zit, maar in het opbouwen van een positie op de markt, een produkt dat het in zich heeft om "the new kid in town" te worden met het gevolg dat er een vraag ontstaat. Pas als dat er is moet je naar financiering gaan kijken, lijkt me, en dan is de kans groot dat crowd funding je al verder kan helpen. Of wat leveranciers crediet. Zelf ben ik ook zo begonnen, dus het is niet onmogelijk.
In bijna alle inbreng in dit lijntje gaat het daarom volgens mij te veel over de financiele aspecten van innoveren en ik denk dat je zo niet bij de oplossing komt. Ik denk ook dat dit de reden is waarom grote corporates geen eigen innovaties laten zien, omdat bij de eerste presentaties van een plan er al over ROI wordt gesproken en daarmee knijp je alles kapot. Dat doen MKB ers vaak beter, zoals de feiten bewijzen. Visie geeft energie, rekenen niet.
Herman, dat bepalen jij en andere mensen. Jullie besluiten nl. waar je je geld aan uitgeeft. Niemand anders. Het bijzondere is dat je het uit moet geven, anders heb je er niets aan.
Het is heel simpel. Je moet het je alleen even proberen voor te stellen: het is de munt waarmee je waarden kunt realiseren in plaats van waarde oppotten.
Kijk idd even naar de links van Dick B in #33.
Voor ik een deel van mijn salaris weggeef wil ik wel weten wat daarmee dan gebeurt. Besteden aan een campagne van de prinses om de ijskast op 4 graden te zetten? En mag meteen dan maar die achterhaalde stal van drie jaar vervangen door een flink grotere voor kippen met vier poten en een racebaan ook? Wat is duurzaamheid en volhoudbaarheid? Henric #24 stipte het al aan. Ik probeer het me voor te stellen Dick. Gooien we alles in een pot en besteden we het democratisch of krijgt iedereen een lijstje waaruit hij/zij mag kiezen? En wie maakt dat lijstje dan?