Nederlandse en Belgische garnalenvissers koken hun vangst aan boord. Dat is praktisch, want het kost minder ruimte en gewicht en de garnalen blijven lang goed.
Levende garnalen kunnen wel in leven gehouden worden tot ze aan wal gebracht worden, maar dat vergt een zwembad gevuld met zeewater in het ruim. En dan nog is het vervoer riskant.
De beroemde sterrenkok Jonnie Boer in Zwolle liet, en laat misschien nog wel, levende garnalen bezorgen. In een piepschuimen doos en in ijs gepakt, gingen ze achterop een motorfiets vanaf de kust naar het oosten van het land. De bewusteloze beestjes werden in Zwolle ingevroren met stikstof en later gepeld en als bijzondere delicatesse opgediend. Rauw dus.
Nu durven de eerste Nederlandse vissers het aan om ze aan boord direct in te vriezen. Voor de Franse markt die ze rauw wil. Het gaat om de Wieringer familie Van Eekelen. Hun WR 289 is de enige garnalenkotter met een overdekt verwerkingsdek en vriescapaciteit aan boord. "Wil je garnalen van hoogwaardige kwaliteit helemaal zonder conserveringsmiddelen aanbieden, dan zul je ze op zee moeten invriezen’’, zegt Cees van Eekelen sr. op Visserijnieuws.
Met Europees geld is onderzoek gedaan naar mogelijkheden op de markt van rauwe garnalen. In het onderzoeksverslag uit Wageningen wordt onomwonden gezegd dat het gaat om een niche-markt. Rauwe garnalen gaan naar restaurants van stand waar kieskeurige rijkaards ze willen eten. Transport van levende garnalen is volgens het verslag het best ontwikkeld door Ierse garnalenhandelaren. Ierland exporteert levende garnalen naar Frankrijk. Voor de top van de top.
VisserijNieuws - WR 289 vriest rauwe garnalen aan boord
Levende garnalen kunnen wel in leven gehouden worden tot ze aan wal gebracht worden, maar dat vergt een zwembad gevuld met zeewater in het ruim. En dan nog is het vervoer riskant.
De beroemde sterrenkok Jonnie Boer in Zwolle liet, en laat misschien nog wel, levende garnalen bezorgen. In een piepschuimen doos en in ijs gepakt, gingen ze achterop een motorfiets vanaf de kust naar het oosten van het land. De bewusteloze beestjes werden in Zwolle ingevroren met stikstof en later gepeld en als bijzondere delicatesse opgediend. Rauw dus.
Nu durven de eerste Nederlandse vissers het aan om ze aan boord direct in te vriezen. Voor de Franse markt die ze rauw wil. Het gaat om de Wieringer familie Van Eekelen. Hun WR 289 is de enige garnalenkotter met een overdekt verwerkingsdek en vriescapaciteit aan boord. "Wil je garnalen van hoogwaardige kwaliteit helemaal zonder conserveringsmiddelen aanbieden, dan zul je ze op zee moeten invriezen’’, zegt Cees van Eekelen sr. op Visserijnieuws.
Met Europees geld is onderzoek gedaan naar mogelijkheden op de markt van rauwe garnalen. In het onderzoeksverslag uit Wageningen wordt onomwonden gezegd dat het gaat om een niche-markt. Rauwe garnalen gaan naar restaurants van stand waar kieskeurige rijkaards ze willen eten. Transport van levende garnalen is volgens het verslag het best ontwikkeld door Ierse garnalenhandelaren. Ierland exporteert levende garnalen naar Frankrijk. Voor de top van de top.
#9 om een misverstand te voorkomen. De WR 289 houdt zich ongetwijfeld zeer goed aan de regels!
IJsbrand en Wouter, kunnen jullie de lezers uitleggen wat jullie hier als valklui onderling zeggen.
De lezers horen nu: bravo, ze houden zich niet aan de regels!
Waarom is dat beter, cq. wat is er mis met de regels en het toezicht? En waarom weten jullie dat en de regelmakers en toezichthouder niet?
Ik vraag Jan Meijer van toezichthouder NVWA meteen even mee te lezen, zodat de lezers weten dat alles wat jullie vanaf hier zeggen echt bloedserieus is.
#7 knap! En zo hoort het. Well done. En hygiëne codes? Ik ben geen fan.
Voedselverwerkende producenten -zeker in vers- dienen wat mij betreft veel strenger gecontroleerd worden. Ikzelf vind dat elk bedrijf in voeding een eigen risico-analys, een eigen HACCP, een eigen monitoringsplan moet hebben. Ik vind ook dat hygiëne codes en gebruik van kopietje van (andere) HACCP plannen (spijtig genoeg vaak door onervaren studenten) niet de praktijk van voedselveiligheid helpen. De NVWA controleert zwak, en retail kijkt vooral naar certificaten (en niet echt naar de inhoud).
Wouter, het schip heeft een EEG erkenning en is in feite een verwerkingsvaartuig. Men werkt met een eigen voedselveiligheidsplan en niet volgens de hygiënecode. Die is redelijk achterhaald en dringend aan revisie toe.
#4 wordt het product dan ook verpakt in de consumentenverpakking aan boord? En hoe worden de garnalen gedroogd? Met een lucht-mes? Begrijp me niet verkeerd, ik vind dit een geweldige ontwikkeling en jijzelf hoort (met mijn klub TOP) bij de betere in Nederland als het gaat om food safety van (koel)vers producten. Want in deze categorie wordt nog teveel gerommeld spijtig genoeg. Het werk dat wij in het verleden voor Heiploeg gedaan hebben, zou als nadeel hebben: a) geen Na+ in het product (en dus smaakafwijking) en b) een kostprijsverhogend van meerdere dubbeltjes per kg. Het ging niet door .... ..... oplossing ligt nog op de plank.