1 min
Fransen zijn sinds 1998 nadrukkelijk minder rund- en varkensvlees gaan eten. Ze laten de slager en boer vooral met het rund zitten. Dat is het gevolg van de economische crisis en diverse vleesschandalen.
Tussen 1990 en 2014 is de totale vleesconsumptie in Frankrijk met 19% gedaald. De daling illustreert een verschuiving in de Franse eetgewoonten die ook in andere Westerse landen te zien is.
Na de Tweede Wereldoorlog, met name in de jaren '70, steeg de Franse vleesconsumptie. In de jaren '80 vlakte de groei af als gevolg van vleesschandelen. De gekkekoeienziekte, de vogelgriep en de varkenspest maakten mensen kopschuw. Sinds 1998 is er sprake van een reële afname van de consumptie, schrijft het Franse zakenblad Les Echos.
Iets meer kip, minder rund en varken
Een recent onderzoek door FranceAgriMer laat zien dat de economische crisis en de prijsstijgingen van rundvlees deze dalende trend hebben versterkt. Fransen zijn meer kip en varken gaan eten, en beduidend minder rundvlees - dat de grootste prijsstijgingen liet zien.
Vorig jaar at de gemiddelde Fransman 86 kilo vlees, waarvan 24,2 kilo rundvlees (een daling van 27% sinds 1979), 32 kilo varkensvlees (een daling van 13% sinds 2003) en 27,1 kilo pluimveevlees (stijging van 2,65% sinds 2010).
bron: Les Echos, op basis van FranceAgrimer
De verschuiving van rundvlees naar de veel goedkopere vleescategorie kip valt voor een deel te verklaren uit het verkrappende huishoudbudget.
Ook blijken ook de van huis uit wat meer carnivore Fransen zich toenemende zorgen te maken over de ecologische voetafdruk van vlees. Vlees vraagt meer ruimte, meer voer en meer energie dan andere bronnen van eiwitten. Het bewustzijn daarvan beweegt ook Fransen tot het verlagen van hun vleesconsumptie.
'Mangez français'
De dalende tendens belooft niet veel goeds voor de Franse varkens- en rundveehouders, die de afgelopen week duidelijk maakten in een diepe crisis te verkeren. De regering heeft weliswaar beloofd op alle mogelijke manieren 'koop en eet Frans vlees' te promoten, maar de praktijk blijft weerbarstig. Volgens een onderzoek van eind vorig jaar, slagen de Franse overheidsinstanties er niet in 100% Frans vlees (en andere producten) op het menu te zetten. Le Point meldde deze week de vooruitgang. Alleen het Ministerie van Landbouw presteert het om zijn ambtenaren nagenoeg volledig Frans te laten eten. Het serveert 100% Frans vlees, zuivel en groenten en 70% Frans fruit.
Fotocredits: 'essai', Ph. Grillot
Dit artikel afdrukken
Na de Tweede Wereldoorlog, met name in de jaren '70, steeg de Franse vleesconsumptie. In de jaren '80 vlakte de groei af als gevolg van vleesschandelen. De gekkekoeienziekte, de vogelgriep en de varkenspest maakten mensen kopschuw. Sinds 1998 is er sprake van een reële afname van de consumptie, schrijft het Franse zakenblad Les Echos.
Iets meer kip, minder rund en varken
Een recent onderzoek door FranceAgriMer laat zien dat de economische crisis en de prijsstijgingen van rundvlees deze dalende trend hebben versterkt. Fransen zijn meer kip en varken gaan eten, en beduidend minder rundvlees - dat de grootste prijsstijgingen liet zien.
Vorig jaar at de gemiddelde Fransman 86 kilo vlees, waarvan 24,2 kilo rundvlees (een daling van 27% sinds 1979), 32 kilo varkensvlees (een daling van 13% sinds 2003) en 27,1 kilo pluimveevlees (stijging van 2,65% sinds 2010).
bron: Les Echos, op basis van FranceAgrimer
De verschuiving van rundvlees naar de veel goedkopere vleescategorie kip valt voor een deel te verklaren uit het verkrappende huishoudbudget.
Het 'grote vlees', die royale côte de boeuf of sappige rumsteak, verdwijnt van het menu. Gemakkelijker klaar te maken vleesproducten doen hun intredeDe dalende tendens laat echter ook structurele verschuivingen zien in het Franse voedingspatroon. Het 'grote vlees', die royale côte de boeuf of sappige rumsteak, verdwijnt van het menu. Gemakkelijker klaar te maken vleesproducten doen hun intrede. Inmiddels maakt gehakt vlees ook in Frankrijk al 30% van de verkopen uit; wereldwijd wordt de helft van het vlees in gemalen vorm verwerkt in voedingsmiddelen.
Ook blijken ook de van huis uit wat meer carnivore Fransen zich toenemende zorgen te maken over de ecologische voetafdruk van vlees. Vlees vraagt meer ruimte, meer voer en meer energie dan andere bronnen van eiwitten. Het bewustzijn daarvan beweegt ook Fransen tot het verlagen van hun vleesconsumptie.
'Mangez français'
De dalende tendens belooft niet veel goeds voor de Franse varkens- en rundveehouders, die de afgelopen week duidelijk maakten in een diepe crisis te verkeren. De regering heeft weliswaar beloofd op alle mogelijke manieren 'koop en eet Frans vlees' te promoten, maar de praktijk blijft weerbarstig. Volgens een onderzoek van eind vorig jaar, slagen de Franse overheidsinstanties er niet in 100% Frans vlees (en andere producten) op het menu te zetten. Le Point meldde deze week de vooruitgang. Alleen het Ministerie van Landbouw presteert het om zijn ambtenaren nagenoeg volledig Frans te laten eten. Het serveert 100% Frans vlees, zuivel en groenten en 70% Frans fruit.
Fotocredits: 'essai', Ph. Grillot
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Hallo,
Ook hier komt het me voor de goederen slim te gaan belasten (lees duurder maken en arbeid goedkoper maken).
Dat de landbouw veel indirect verbruik van grondstoffen (waaronder fossiele olie) vraagt weten we inmiddels wel. Qua input- en outputverhoudingen zijn er da nog grote verschillen tussen de landbouwers zelf en per eenheid van hun geproduceerde soorten producten.
Als we die input en outputstromen zwaarder belasten winnen de betere boeren en de betere producten automatisch. Het uiteindelijke offer, aan verbruikte (hulp-)stoffen, wordt voor de consument en de producent dan immers hoger. Terwijl arbeid goedkoper wordt.
Je krijgt dan langzaam maar zeker een hele verschuiving en verandering in verbruik en soorten producenten.
Dit is gemakkelijk geschreven, dat weet ik wel.
Groet
Henri
De eigenaar van de akkers waar ik dagelijks op uitkijk werkt drie dagen voor goed geld bij de beroepsbrandweer. (dik 50 ha akkerbouw, geen gezinsinkomen van te maken, resultaat alles wat mijn vader hem verboden zou hebben, na ja het meeste, want die kon er ook wat van, hij ging ook de vooruitgang achterna) Voor de rest is Henk Bleeker en zijn opvolger een symptoom van wat Saul in zijn nawoord beschrijft. Ik vermoed het zaakje moet eerst op een hoop lopen. Of REVOLUTIE!
Hendrik, we proberen hier heel simpel een antwoord te vinden op de vraag: hoe kan een boer geld verdienen in Nederland (en Frankrijk) anno 2016?
Vergeet de rest even. Te ingewikkeld voor deze draad.
Dick, ik hoef niet te kiezen, ben geen politicus, alles heeft zijn voor en nadelen. Maar één ding is zeker, wil je de afname van het aantal boeren vanwege economische redenen stoppen zul je daar iets aan moeten doen. Dat doen we ook, maar blijkbaar niet genoeg. Het ontbreekt aan politieke wil. Overweeg ook maar eens het beleid wat H.A. Wallace voor ons in petto had. Of bedenk iets anders. Pensioen voorzieningen bijvoorbeeld. Grondbeleid etc., etc. Of wacht tot de onderproductie komt. Wat je dus nodig hebt zoals gezegd is politieke wil om de sociaal economische politiek te veranderen. Maar als je J.R. Saul's Afterword in zijn meest recente uitgave van Collapse of Globalism mag geloven moet er eerst revolutie komen.
Dat is de hamvraag Dick. Voor een aantal ondernemers is niche (biologisch, dure mosterd, troetelvarkens, kroelkipjes) een optie. 10%? 15%? Voor het overige is enige vorm van afstemming van productie op de vraag een optie die aandacht verdient. Sommigen zeggen dat het niet kan, de Brazilianen doen het al. Schaarste creëren in plaats van investeren in een markt die er misschien in de toekomst komt en haast onvermijdelijk tot overproductie lijdt.
Of het werkt weet ik niet, ik weet wel dat het nu ook niet werkt. Daarom verbaas ik me erover dat schaalvergroting als het enige alternatief wordt omarmd en er nauwelijks aandacht is voor onderzoek naar andere opties. Misschien vindt Hollande wel een compleet nieuwe weg, hij krijgt de supermarkten aan tafel die de nieuwe garantieprijs voor melk gaan vaststellen, boeiend.
In de tachtiger en begin jaren negentig werden ook minimumprijzen vastgesteld voor interventie door de EU. Als je daarvoor kon produceren was er geen volumeplafond meer. Benieuwd hoe Hollande dat met Carrefour en Auchan gaat regelen.
De laatste zin van Hendrik's #15 is natuurlijk een waarheid als een koe, maar ja Hendrik, waarom praten we hier dan? Zinloos?