Franse consumenten zijn steeds goedkoper uit bij hun super. Dat is het gevolg van de felle prijzenoorlog tussen de Franse supermarktketens. Bij de jaarlijks terugkerende prijsonderhandelingsrondes weten zij bij producenten, fabrikanten, boeren en leveranciers steeds lagere prijzen te bedingen. Toeleveranciers zien hun bestaansgrond steeds verder uitgehold worden door deze trend die ergens de bodem moet raken. Als het niet meer goedkoper kan, moeten ze immers kiezen tussen failliet gaan of zoeken naar andere vormen van distributie.
Supermarktketens vormen inkoopallianties
Dit jaar wordt het begin van de onderhandelingsronde gemarkeerd door ingrijpende verschuivingen. In maart van dit jaar werd de loi Hamon van kracht. Daarmee hoopten de producenten eindelijk een verdedigingslinie gevonden te hebben tegen de prijsdruk. De wet, gericht op consumentenbescherming, bepaalt in essentie drie dingen, schrijft Le Figaro. De onderhandelingen moeten plaats vinden op basis van de algemene verkoopvoorwaarden van de fabrikanten. Nadere afspraken moeten in een jaarlijks convenant worden vastgelegd. En er geldt voortaan een verbod op het niet naleven van de afgesproken verkoopprijzen. De supers komen met een tegenstrategie. In september maakten Auchan en Système U bekend gezamenlijk in te gaan kopen bij de grote A-merken. Afgelopen donderdag werden ze gevolgd door Intermarché en Casino. 'Door samen te onderhandelen kunnen ze meer gewicht in de schaal leggen om lagere inkoopprijzen te verkrijgen in ruil voor de grotere volumes die de Coca-Cola's, Nestlé's, Unilevers en L'Oréals van deze wereld kunnen afzetten', weet vakblad RetailDetail.
A-merken
Casino en Intermarché richten zich met hun alliantie op uitsluitend A-merken. 'De eigen huismerken vallen er dus niet onder, evenmin als de traditionele versproducten (groenten en fruit, vlees en vis) en de "producten van nationale merken, geproduceerd door kleine of middelgrote bedrijven". Alles samen betreft het zo'n 70 à 80 populaire grootpublieksproducten', aldus RetailDetail. Dat zou de zorg bij toeleveranciers, die de bui alweer zien hangen, moeten wegnemen.
Verschuiving marktaandelen
De inkoopallianties brengen een complete verandering in de marktposities van de Franse supermarkten met zich mee - en de daarbij behorende inkoopmacht. De voormalige onaantastbare nummers 1 en 2 van de Franse supermarkten, Carrefour en Leclerc met ieder 20% marktaandeel, worden ineens voorbijgestreefd door de combinatie van wat nummers 5 en 6 waren, Auchan en Système U (samen 22%). Maar ook die nieuwe nummer één wordt ruimschoots ingehaald door de nu gevormde alliantie van Casino (11,5%) en Intermarchë (14,3%). De prijzenslag gaat daarmee zijn nieuwe ronde in.
Systeem uit de hand gelopen
Felicity Lawrence schreef deze week een artikel in de Britse Guardian waarin ze onthulde dat de winst van supers inmiddels grotendeels afhankelijk zou zijn van 'maffiose' praktijken. Supers vragen van hun leveranciers bonussen om op het schap te mogen. Met gemiddeld 30 tot 40% van het assortiment dat tegen actieprijzen wordt verkocht, zijn die bonussen inmiddels de kurk waar supermarkten op draaien, beweert Lawrence. Als dat waar is, is het systeem uit de hand gelopen. Supers hebben geld van buitenaf nodig om hun deuren open te houden omdat ze geen geld meer kunnen verdienen aan onze boodschappen. Het geld om dat spel vol te houden halen ze bij fabrikanten. Maar als ze die steeds verder uitknijpen, dan blijft er geen cent over om het systeem in stand te houden.
Het systeem staat op klappen, beweert Lawrence dan ook.
Fotocredits: still uit video Europ1fr
Dit artikel afdrukken
Supermarktketens vormen inkoopallianties
Dit jaar wordt het begin van de onderhandelingsronde gemarkeerd door ingrijpende verschuivingen. In maart van dit jaar werd de loi Hamon van kracht. Daarmee hoopten de producenten eindelijk een verdedigingslinie gevonden te hebben tegen de prijsdruk. De wet, gericht op consumentenbescherming, bepaalt in essentie drie dingen, schrijft Le Figaro. De onderhandelingen moeten plaats vinden op basis van de algemene verkoopvoorwaarden van de fabrikanten. Nadere afspraken moeten in een jaarlijks convenant worden vastgelegd. En er geldt voortaan een verbod op het niet naleven van de afgesproken verkoopprijzen. De supers komen met een tegenstrategie. In september maakten Auchan en Système U bekend gezamenlijk in te gaan kopen bij de grote A-merken. Afgelopen donderdag werden ze gevolgd door Intermarché en Casino. 'Door samen te onderhandelen kunnen ze meer gewicht in de schaal leggen om lagere inkoopprijzen te verkrijgen in ruil voor de grotere volumes die de Coca-Cola's, Nestlé's, Unilevers en L'Oréals van deze wereld kunnen afzetten', weet vakblad RetailDetail.
A-merken
Casino en Intermarché richten zich met hun alliantie op uitsluitend A-merken. 'De eigen huismerken vallen er dus niet onder, evenmin als de traditionele versproducten (groenten en fruit, vlees en vis) en de "producten van nationale merken, geproduceerd door kleine of middelgrote bedrijven". Alles samen betreft het zo'n 70 à 80 populaire grootpublieksproducten', aldus RetailDetail. Dat zou de zorg bij toeleveranciers, die de bui alweer zien hangen, moeten wegnemen.
Verschuiving marktaandelen
De inkoopallianties brengen een complete verandering in de marktposities van de Franse supermarkten met zich mee - en de daarbij behorende inkoopmacht. De voormalige onaantastbare nummers 1 en 2 van de Franse supermarkten, Carrefour en Leclerc met ieder 20% marktaandeel, worden ineens voorbijgestreefd door de combinatie van wat nummers 5 en 6 waren, Auchan en Système U (samen 22%). Maar ook die nieuwe nummer één wordt ruimschoots ingehaald door de nu gevormde alliantie van Casino (11,5%) en Intermarchë (14,3%). De prijzenslag gaat daarmee zijn nieuwe ronde in.
Systeem uit de hand gelopen
Felicity Lawrence schreef deze week een artikel in de Britse Guardian waarin ze onthulde dat de winst van supers inmiddels grotendeels afhankelijk zou zijn van 'maffiose' praktijken. Supers vragen van hun leveranciers bonussen om op het schap te mogen. Met gemiddeld 30 tot 40% van het assortiment dat tegen actieprijzen wordt verkocht, zijn die bonussen inmiddels de kurk waar supermarkten op draaien, beweert Lawrence. Als dat waar is, is het systeem uit de hand gelopen. Supers hebben geld van buitenaf nodig om hun deuren open te houden omdat ze geen geld meer kunnen verdienen aan onze boodschappen. Het geld om dat spel vol te houden halen ze bij fabrikanten. Maar als ze die steeds verder uitknijpen, dan blijft er geen cent over om het systeem in stand te houden.
Het systeem staat op klappen, beweert Lawrence dan ook.
Fotocredits: still uit video Europ1fr
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Zolang mensen blind vertrouwen in de kwaliteit van de spullen die in de supermarkt worden aangeboden, dus volledige acceptatie, is de supermarkt de beste plek om die spullen aan te bieden. Zeker in Nederland waar om de 20 minuten wel een supermarkt te vinden is, in de stad, of buiten de stad, vervult zo'n supermarkt alle wensen.
Mensen maken zich niet druk over kwaliteit, van voedsel , kwaliteit is een gegeven.
Een van de redenen dat ik buiten de traditionele 'supermarkt' keten mn boodschappen wilde hebben, kwam doordat ik/we ons soms vreselijk druk maken om 'fair trade' als het gaat om chocolade, koffie (lekker ver weg), maar ons om 'fair trade' in ons eigen land niet druk maken.
Dat boeren een alternatief afzetkanaal zoeken en differentiëren lijkt me eigenlijk een heel gezonde zaak. 1 afzetkanaal/afnemer hebben heeft nou eenmaal per definitie een hoger risico. Dat de markt erboven daar heel veel moeite mee heeft en tegenwerkt is logisch... Een boer wordt daardoor minder afhankelijk van die ene afnemer.
Dick, dat zijn leuke analyses van een econoom. Ik zou je er ook kunnen noemen van NGO's. Is er misschien iets anders aan de hand: omdat we denken dat we niet open kunnen communiceren doen we het maar met de middelen die ons gegeven zijn?
Voor mij mag het vraagteken van die vraag af. Het was nl. de voorwaarde die Adam Smith stelde aan wat later door economen zijn liberalisme is genoemd. De morele component zijn ze echter vergeten.
Ewout Engelen: Corpocratië:Hoe grootbedrijven de democratie uitwonen.
Joep #8, ieder ziet wat hij waarneemt. In de Tweede Wereld Oorlog werden tulpenbollen gegeten die heel erg luxe waren een kleine 2 eeuwen eerder.
De trend die je signaleert, zie ik ook. Ik zie tevens veel werkeloosheid en idd de behoefte aan een winkeltje voor vergeten eieren en suiker omdat de eerstvolgende winkel 30 km verderop te vinden is. Er zijn mensen die beide gaten met iets zinvols proberen te vullen omdat de benzine duurder is geworden.
Hetzelfde geldt voor producenten die hun rijpe waar, voor geweldige prijzen langs de weg verkopen. Ze waren er altijd al, maar er komen er meer die hun geluk beproeven. Dat doen ze om iets bij te verdienen. Niet vanwege de kwaliteit.