2 min
Met nog twee maanden te gaan tot de verkiezingen voor de Landbouwkamers, staan de twee blokken van Franse landbouworganisaties lijnrecht tegenover elkaar. Met in haar kielzog de linksgeoriënteerde Confédération paysanne, probeert de radicalere Coordination Rurale met stevige acties het jarenlange monopolie van de FNSEA - de Franse LTO - en de daaraan gelieerde jonge boeren van de Jeunes Agriculteurs (JA) te doorbreken. Hun strijd lijkt op die tussen LTO Nederland enerzijds en FDF en Agractie anderzijds rond het begin van dit decennium.
Sinds 15 november organiseren de Franse boerenbonden weer acties door het hele land. Terwijl de Coordination Rurale barricades opwerpt en banden in brand steekt, kiest de FNSEA voor publieksvriendelijke evenementen, zoals een groot barbecuefeest. Officieel protesteren beide kampen tegen het vrijhandelsakkoord tussen de EU en de Mercosur-landen en het vermeende gebrek aan steun van de Franse overheid voor boeren. Maar achter de schermen gaat het vooral om de aanstaande verkiezingen in januari 2025 voor de in provincies gevestigde Chambres de l'Agriculture. De leden van deze landbouwkamers worden gekozen door de boeren. De Kamers adviseren de overheid en lokale autoriteiten over landbouwbeleid en de ontwikkeling van het platteland. Ze hebben dan ook een grote invloed op regelgeving, subsidies en milieumaatregelen.
De komende verkiezingen zijn cruciaal omdat een belangrijk deel van de financiering van de boerenorganisaties van de uitslag afhankelijk is. Traditioneel hebben de FNSEA en Jeunes Agriculteurs de meerderheid in de Franse landbouwpolitiek. Bij de vorige verkiezingen haalden ze meer dan 55% van de stemmen. De radicale Coordination Rurale bleef steken op 21,5%, net boven de linkse Confédération Paysanne met 20%. Maar die machtsverhoudingen lijken nu te verschuiven.
'We laten ons niet zomaar kapotmaken'
De strijd om de stemmen is in volle gang. In Dordogne, waar de Coordination Rurale in 2019 als tweede eindigde, ging het er heftig aan toe. Op 19 november blokkeerde de bond de prefectuur met een berg mest, stro en brandende autobanden. “We laten ons niet zomaar kapotmaken,” riep hun leider Rémi Dumaure. De harde acties zorgen ervoor dat het ledenaantal in de regio explosief groeit. Er zou zelfs sprake zijn van een verzevenvoudiging, meldt France Inter.
De FNSEA en Jeunes Agriculteurs kozen dezelfde week voor een zachtere aanpak. In het centrum van Périgueux organiseerden ze een barbecue om sympathie te winnen. “We willen de steun van de mensen,” zegt Guillaume Testut van de Jeunes Agriculteurs. De FNSEA is zich bewust van de druk. “We moeten ook exporteren,” zegt een vicevoorzitter van de FNSEA in Dordogne, over de wensen van linkse en radicale boeren die alleen rekening lijken te houden met productie voor eigen land.
Escalatie
Op nationaal niveau escaleren de spanningen tussen het boeren-establishment van de FNSEA en de Coordination Rurale. Arnaud Rousseau, voorzitter van de FNSEA en tevens voorzitter van het bestuur van de grote industriële verwerker van agrarische grondstoffen Avril, noemde de oproepen van de Coordination Rurale tot "chaos" onverantwoord. De Coordination Rurale stoort zich daar niet aan.Tijdens een congres riep secretaris-generaal Christian Convers op om “de macht van de FNSEA omver te werpen.”
Kwart boeren voelt zich niet verbonden met de bonden
Ondanks de strijd tussen de syndicaten voelt een opvallend groot aantal Franse boeren zich niet verbonden met de kemphanen. Uit een recente studie blijkt dat meer dan een kwart van de boeren zich in geen enkele bond herkent. De slechte weersomstandigheden, tegenvallende oogsten en dierziektes zorgen bovendien voor blijvende druk op de sector. De desillusie en daaruit resulterende neerslachtigheid kan van invloed zijn op de opkomst bij de verkiezingen, denkt FranceTVinfo.
Terwijl de verkiezingsdatum nadert, lijkt één ding zeker: de spanning binnen de Franse landbouwpolitiek blijft toenemen. De vraag is of de Coordination Rurale erin slaagt de macht van de FNSEA daadwerkelijk te breken. Frankrijk stevent af op een verdeeldheid tussen boerengroepen zoals we die in Nederland kenden in 2019-2022 toen LTO, FDF en Agractie elkaar het leven ingewikkeld maakten zonder dat ze de boeren verder wisten te helpen.
Dit artikel afdrukken
De komende verkiezingen zijn cruciaal omdat een belangrijk deel van de financiering van de boerenorganisaties van de uitslag afhankelijk is. Traditioneel hebben de FNSEA en Jeunes Agriculteurs de meerderheid in de Franse landbouwpolitiek. Bij de vorige verkiezingen haalden ze meer dan 55% van de stemmen. De radicale Coordination Rurale bleef steken op 21,5%, net boven de linkse Confédération Paysanne met 20%. Maar die machtsverhoudingen lijken nu te verschuiven.
'We laten ons niet zomaar kapotmaken'
De strijd om de stemmen is in volle gang. In Dordogne, waar de Coordination Rurale in 2019 als tweede eindigde, ging het er heftig aan toe. Op 19 november blokkeerde de bond de prefectuur met een berg mest, stro en brandende autobanden. “We laten ons niet zomaar kapotmaken,” riep hun leider Rémi Dumaure. De harde acties zorgen ervoor dat het ledenaantal in de regio explosief groeit. Er zou zelfs sprake zijn van een verzevenvoudiging, meldt France Inter.
De FNSEA en Jeunes Agriculteurs kozen dezelfde week voor een zachtere aanpak. In het centrum van Périgueux organiseerden ze een barbecue om sympathie te winnen. “We willen de steun van de mensen,” zegt Guillaume Testut van de Jeunes Agriculteurs. De FNSEA is zich bewust van de druk. “We moeten ook exporteren,” zegt een vicevoorzitter van de FNSEA in Dordogne, over de wensen van linkse en radicale boeren die alleen rekening lijken te houden met productie voor eigen land.
Escalatie
Op nationaal niveau escaleren de spanningen tussen het boeren-establishment van de FNSEA en de Coordination Rurale. Arnaud Rousseau, voorzitter van de FNSEA en tevens voorzitter van het bestuur van de grote industriële verwerker van agrarische grondstoffen Avril, noemde de oproepen van de Coordination Rurale tot "chaos" onverantwoord. De Coordination Rurale stoort zich daar niet aan.Tijdens een congres riep secretaris-generaal Christian Convers op om “de macht van de FNSEA omver te werpen.”
Kwart boeren voelt zich niet verbonden met de bonden
Ondanks de strijd tussen de syndicaten voelt een opvallend groot aantal Franse boeren zich niet verbonden met de kemphanen. Uit een recente studie blijkt dat meer dan een kwart van de boeren zich in geen enkele bond herkent. De slechte weersomstandigheden, tegenvallende oogsten en dierziektes zorgen bovendien voor blijvende druk op de sector. De desillusie en daaruit resulterende neerslachtigheid kan van invloed zijn op de opkomst bij de verkiezingen, denkt FranceTVinfo.
Terwijl de verkiezingsdatum nadert, lijkt één ding zeker: de spanning binnen de Franse landbouwpolitiek blijft toenemen. De vraag is of de Coordination Rurale erin slaagt de macht van de FNSEA daadwerkelijk te breken. Frankrijk stevent af op een verdeeldheid tussen boerengroepen zoals we die in Nederland kenden in 2019-2022 toen LTO, FDF en Agractie elkaar het leven ingewikkeld maakten zonder dat ze de boeren verder wisten te helpen.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 30 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 30 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
_480_289_s_c1.png)
.jpg){kind=link}
Ja, dat is denk ik wel de kern. Transitie naar het streven naar een betere landbouw met in verschillende landen verschillende gevolgen. Krimp in Nederland en inderdaad gevolgen voor de kleine boeren in Frankrijk (maar ook de grote, denk aan de kippensector, wijnboeren, graanboeren en bietentelers).
Maar, Ellen-Maureen, de essentie blijft toch: het is een protest tegen handelsnadelen én inmiddels ook weer tegen de fameuze Franse bureaucratie. Inrae en Anses krijgen het net als ons RIVM te verduren omdat die milieu-onderzoeksinstituten gezien worden als de oorzaak van strenge regels. Daaromheen ontstaat een schijnbaar bonte maalstroom van motieven.
De kern van het Nederlandse protest is de krimp. De kern van het Franse protest is het economische nadeel van de te kleine boer (die Frankrijk wil houden, ook vanuit 'Parijs' terwijl dat zonder flankerend beleid niet gaat).
De afgelopen dagen zetten de boeren zich vooral af tegen alles, niet alleen tegen elkaar of tegen milieuorganisaties. Geen instituut/bedrijf (INRAE, ANSES, OBF, MSA, DDT, DREAL, Credit Agricole, prefecturen, distributiecentrum van de Lidl, etc) bleef gespaard en acties waren ludiek (verhuisdozen voor instituten) tot grimmig (agrarisch afval storten, gevels bespuiten met gier, etc.).
De Franse minister van landbouw zei op X begrip te hebben voor de acties. Er schijnt vandaag overleg te zijn tussen de minister en de vertegenwoordigers van de boeren vakbonden.
Interessant om te zien hoe de NRC het Franse boerennieuws waarneemt: de radicalere boeren zouden zich tegen milieuclubs keren. Tsja ... zo leren we niet zoveel van Frankrijk in Nederland.
De boeren keren zich elkaar en dat gaat in essentie over meer of minder protectionisme en meer of minder eigen Frans voedselsysteem.
Piet, bij de slag om de Landbouwkamers gaat het om de invloed op het beleid en wie zijn staf het best betaald krijgt. Grondpolitiek komt een eind later in de Franse rangorde en is redelijk geregeld via de Safer.