imageHet valt op. De spaarzame recepten en kooktips die op deze site staan worden weer drukker bezocht. Kerst komt eraan en Nederland is op zoek naar recepten.

Met Kerst krijgen ook wij eters. We bereidden het vanmorgen voor, want we moeten nu eenmaal plannen. Net als iedereen zijn we te druk. Daarom gaan we voor eenvoud. Mijn vrouw pakte er een kookboek of wat bij. Een beetje inspiratie. Onmiddellijk vloog het uit de bocht. ‘Maar dan wil ik van X een A maken. En dan heb ik ook Y nodig om er B bij te maken en Z om er nog een saus van C bij te doen. Lastig, want dan moeten we even naar Groningen.’

Het is het drama van de culi. Nee, correctie, van de wannabe culi. De Delicious, Elle Eten en hoe ze allemaal mogen heten, maken je gek. Dat wordt bellen, mailen en rijden om overal te vinden wat je nodig hebt. Het is er vast niet makkelijker op geworden sinds we allemaal naar de boer moeten om 'gewoon' (sic) Nederlands terroir te eten. Voor Ommelander Tarwe rij je even naar Groningen. Voor boter ff naar Zoeterwoude, waar je dan wel meteen die laatste echte karnemelk voor je boerenspoom mee kunt nemen.

Goddank is er de Allerhande, want die schrijft alleen recepten met wat je bij AH kunt kopen.
Dat spaart tijd, moeite en CO2.

Dat doen wij dus niet. Het is onze culi-eer te na, maar we zijn natuurlijk niet gek.

Toen werd het simpel. Wij bedachten dat we 5 gangen willen, gaan naar 2 groothandels en nemen mee wat er a) goed uitziet en b) makkelijk klaar te maken is. Het wordt een verrassing en zo blijft het nog spannend ook. Wat een zalige rust.

Wij maken de fout niet meer. We nemen gewoon ons verstand mee naar de winkel in plaats van het recept.

Die bijzondere dingen van bij de boer, die doen we gewoon het hele jaar door. Als we toevallig in de buurt zijn. Dat scheelt CO2 uitstoot en het maakt het hele jaar eetleuk.

Voorbereiding van onze planning: ca. 5 minuten.

Natuurlijk, één ding weten we zeker: we nemen bij groothandel S. een paar potten Australian Homemade roomijs mee (makkelijk!). We draperen het straks met een paar streepjes van ons eigen kweepeersop (we maakten een voorraad voor de hele winter). Heerlijk, uniek, nergens te koop en wat een lol om die case nog even na te vieren.

Dat kweepeersop zie je op de foto; hier op de niet gefrutselde Boer'nyoghurt van de Zuivelhoeve (prima romigheid voor een industriële yoghurt) die je mondjesmaat in de supers, maar wel bij de groothandel vindt.
Kweepeersop is heel makkelijk te maken: laat de peren koken in water met evenveel suiker als vruchtgewicht in een pan waar ze net niet helemaal onderstaan. Nadat ze aan de kook zijn, laat je ze rustig doorkoken met een deksel erop. Na een uur of 2 zijn ze rood. Laat ze niet te lang doorkoken nadat ze rood zijn geworden, anders krijg je siroop (dat dikke, ingekookte spul). Zet je het vuur wat sneller laag dan heb je een delicaat vloeibaar sopje dat probleemloos de hele winter in je koelkast goed blijft (bijv. in oude jampotten) en lekker is bij vlees en oude kaas, op de zuurkool, op ijs en yoghurt.

Het is bovendien hyper exclusief, want wie heeft er nou ooit van kweepeersop gehoord ;-)
Dit artikel afdrukken